با عرض تاسف خدمت خانواده احدى، ايشون به هيچ عنوان به حقش در فوتبال نرسيد و غريبانه هم از بين ما رفت. خيلى حيف شد، اين بازيكنها دنيايى از تجربه هستن.

اي داد از ما مردم مرده پرست . من با أمثال احدي ، جعفر مختاري فر ، چنگيز و نامجو مطلق استقلالي شدم .. امروز از ته قلب ناراحتم و غمگين . .. روحت شاد رضا احدي .. روحت شاد خاطرات خوب جووني من.. روحت شاد.

یادش گرامیباد یکی از بازیکنان تکنیکی و بدون حاشیه دهه 60 از طرف پرسپولیس ها به ابی های عزیز تسلیت میگم روحش شاد یادش ابدی باد

خداحافظ رضا رودي فولر ، باعرض تسليت خدمت خانواده ايشون و باشگاه استقلال و طرفداران اين تيم . بازيش رو خيلي دوست داشتم ، چپ پاي تكنيكي و خلاق و بسيار خوش اخلاق ، خداحافظ !!

ای خدا هنوز باورم نمیشه ,۵۳ سالگی در اینجا هنوز تینیجر حساب میشه ,ای فوتبال نامرد ایران و نالایق هایی که در مصدر کار هستند , رضا جان قرمز و آبی نداره ...حیف ..تسلیت به همه فوتبالی ها .

روحش شاد:(

درگذشت رضا احدی گرامی را، به خانواده آن مرحوم، باشگاه محترم تاج، و خانواده بزرگ فوتبال ایران تسلیئت می گوئیم. یاد و خاطرۀ آن گرامی در نزد همۀ فوتبالدوستان باقی خواهد ماند.

من امروز به خودم اول از همه تسليت ميگم ، به من و ما كه با أمثال رضا عاشق استقلال شديم و گريه كرديم و خنديديم ، به من و ماي هوادار كه دستمون از همه جا كوتاهه و الان فقط ميتونيم بگيم روحش شاد ! به من و ما كه عادت كرديم كه بگيم كاش و اي كاش كه قدرتونو زماني كه زنده هستين بدونن ..كي أهميت ميده ؟ رضا احدي هرگز تكرار نميشه، هرگز ، اما بيوفايي ، قدرنشناسي و مرده پرستي ما يك سريال هميشه تكراريه.. به خودم تسليت ميگم شايد يه ذره از اين غم بزرگ تو دلم كم بشه !

تا یه بازیکنی میره لیگهای عربی همه شروع میکنن به انتقاد. همه ما میدونیم که بازیکنان ما لیگ عربی و به خاطر پولش انتخاب میکنن. حق هم دارن وقتی که میبینن پیشکسوتامون نه حرمت دارن و نه یه زندگی درست حسابی باید فکر فرداشون باشن .خدا بیامرز حجازی راست میگفت : تو این مملکت چیمون درسته که فوتبالمون درست باشه ؟

مجید نامجو مطلق هم تیمی سابق رضا احدی می گوید : به نظر من امروز فوتبال ایران یکی از نجیب‌ترین و بی‌حاشیه‌ترین فوتبالیست‌های تاریخش را از دست داد. من افتخار این را داشتم که در کنار رضا احدی بازی کنم و او کاپیتان من بود و باید بگویم که او بهترین کاپیتان تاریخ فوتبال بازی کردن من بود. رضا بامرام، باشخصیت و بی‌حاشیه بود و از کنار او بودن لذت می‌بردم. افتخار من این است که به عنوان بازیکن در کنار کاپیتان احدی حضور داشتم. یادم می‌آید سال 64 رضا از آلمان به ایران آمده بود تا استراحت کند اما چون وضعیت آن زمان استقلال خوب نبود رضا قید رفتن به آلمان را زد و به استقلال کمک کرد که همان سال هم قهرمان شدیم و او به عنوان بهترین بازیکن انتخاب شد. رضا به خاطر عشقش به استقلال از برگشتن به آلمان سر باز زد.

روحش شاد كه در زمان خودش از بهترين ها بود هم از نظر أخلاقي هم فني، غريبانه رفت چون عضو هيچ بأندي نبود، يادش هم اره گرامي

روحش شاد ، به همه فوتبال دوستان و خانواده گرامى رضا احدى تسليت ميگم . ايكاش تا زمانى كه نفس ميكشيم قدر همديگر رو كمى بيشتر داشته باشيم

دهه ۵۰و۶۰ ها خاطرات زیادی با رضا احدی دارند...فکر نمکردم بیماریش تا این حد سخت باشه خیلی زود رفتی از صمیم قلب متاسفم روحش شاد یادش گرامی...

خدا بیامرزه و به بازماندگانش صبر بده،.. انسان خوبی‌ بود و هیچ حاشیه‌ای تو فوتبال نداشت ، جز احترام ما چیزی ازش نیدیم... باورش هنوز برام سخته ،.. با پای خودش رفته بیمارستان واسه چکاپ اونوقت بعد از یک هفته این خبر و می‌شنویم.... اون مملکت اصلان آلوده س،.. شما ببین هر کی‌ از اونجا میاد بیرون تا ۲-۳ ماه مریضه و گیج میزنه یعنی‌ بدنش هنگ میکنه، اون آلودگیهای تو هوا و اعصاب خوردی‌های روزمره و با بحرانی‌ و خلع بعد از خداحافظی از فوتبال و بذارید کنار هم فیل و از پا میندازه،.. خیلی‌ حیف شد احدی واقع دلم سوخت... مطمئنم الان جاش بهتره و شادتره

یادمه رفته بودم امجدیه،.. مرحوم احدی از آلمان اومده بود واسه ‌مرخصی،. تو جایگاه نشسته بود،.. مردم مرتب صداش میکردن احدی پاشو،.. اونم هر از گاهی‌ بلند میشد دست تکون میداد و خودشو به مردم نشون میداد،.. موی فر‌ فری بلند تا روی شانه‌، سبیل ، کت‌ سفید .. اونم اواخر ده لعنتی شصت.. خدا نگهدارت رضا جان

خدا رحمتش کنه و به خانواده محترمش صبر بدهد. با چشمی گریان بیاد خاطرات خوبی که برای ما خلق کردی, چه در تیم ملی و چه باشگاهی, با آقای احدی خداحافظی میکنم.

یادش همواره گرامی. باور کردنی نیست. چی تو اون مملکت میگذره؟

رضا جان اميدوارم روحت قرين ارامش باشه بازي كن دوست داشتني خيلي باهات خاطره داشتم واقعا حيف كه رفتي R.I.P

بدرود کاپیتان ٬ روحت شاد

روحت شاد ،خدا به خانواده اش صبر بده

روحش شاد. بقول بهتاش فریبا ما مردم مریض پرست و مرده پرستی هستیم. دست رضا احدی از دنیا کوتاه شد. سایر رضا احدیها را دریابیم

کسی‌ فوتبال دههٔ ۶۰ یادشه؟ وقتی‌ فوتبالیستها پول نیمگرفتند، و استادیومها پر تماشاچی بود؟ وقتی‌ آرارات، بانک ملی‌، اکباتان، و شاهین تیم‌های بازیکن ساز بودند؟ من با بازیکنهایی مثل احدی، بیانی ها، حاجیلو، فریبا، نامجو مطلق، .. استقلالی شدم. مصداق کامل نسل سوخته این بازیکنها بودند. رضا احدی عزیز، شوت با پای چپ فراموش نشه. https://youtu.be/BhRpWJwDtbc?t=3m1s

روحش شاد و يادش گرامى بااجازه دوستان وادمين عزيز يادي بكنيم از تركيب استقلال در سالهاي 62اي 64.دراكثر بازيها وازاين تركيب اين دوعزيز( مرحوم ناصرخان حجازي وزنده ياد رضا احدي ) به ديار باقي شتافتند وبراي سايرين سلامتي توام باعزت از خداوند متعال خواستارم ..دروازبان: ناصرحجازي مدافعان: سعيد مراغه چيان .حميد فرزام نيا.شاهين بياني .اصغر حاجيلو. هافبك ها: مجيد ناجومطلق. رضا احدي .رضا نعچگر .جعفر مختاري فر.مهاجمان: عبدالعلي چنگيز وپرويز مظلومي . مربي : منصور پورحيدري

رفتی و رفتن تو آتش نهاد بر دل. یادت همیشه گرامی. اوایل دهه ی 60 کورش لرستانی بازیکن تیم استقلال مسجدسلیمان به تهران ترانسفر شده تا برای استقلال تهران باز ی کند. چند روز بعد تیم استقلال تهران با تمام ستارگان دهه ی 60 استقلال مثل نعلچگر، فریبا، پرویز مظلومی، رجبی، حاجیلو، مراغه چیان ... و رضا احدی به مسجدسلیمان آمدند تا رو به روی تیم سابق کورش لرستانی یک بازی دوستانه انجام دهند. در آن بازی که 6 بر صفر به نفع استقلال تهران تمام شد، کورش لرستانی برای هر تیم یک نیمه بازی کرد. اگر بگویم بیشتر وقت بازی رضا احدی را نگاه میکردم شاید باور نکنید. من اون موقع نوجوون 15 یا 16 ساله بودم و به نظرم میومد رضا اجدی خوش تیپ ترین فوتبالیست هست. یک بار هم در یکی از استادیوم های تهران و در چارچوب بازی های باشگاهی تهران، در یک استادیوم که فکر کنم امجدیه بود به تماشای بازی آرارات و تیم بسیج رفته بودم که توی تماشاگران، مرحوم ناصر حجازی (که از بنگلادش اومده بود) و مرحوم رضا احدی و یکی از برادران فنونی زاده جلوی من و دوستم ایستاده بودند. با اینکه اونموقع حدود 25 سال داشتم و رفتم چند دقیقه ای هم نزدیک نزدیکشان ایستادم، ولی نمی دونم چرا روم نشد حداقل بهشون سلام کنم؟ اون بازی رو هم بسیج تهران با تک گل خداداد عزیزی که تازه به تهران اومده بود، برنده شد. فکر میکنم سالی بود که پرسپولیس توی باشگاهی تهران شرکت نکرده بود. مرحوم حجازی یک پالتو بلند تقریبا شکلاتی و شال گردن داشت و یک ساعت طلایی رنگ روی دستش بود و چقدر خوش تیپ به نظرم میومد. برای خانواده ی مرجوم احدی، آرزوی صبر وتندرستی دارم. بخواب آرام. بخواب آسوده.

خیلی‌ خوب بود. یکی‌ از معدود استقلالیهای بود که من قلبن دوستش داشتم.

rest in pease reza ahadi joonam...

توي سالهالاي مياني دهه ٦٠، وقتي پيراهن سفيد تيم شاهين رو ميپوشيدم، قلعه نويي و باوي و يكه ميشدم. توپيراهن سرخ پرسبپوليس ناصر محمدخاني و تو پيراهن يكدست ابي استين بلند ٦٤ استقلال مطلق و احدي و چنگيز. امروز روز تلخ رفتن يكي از فوتباليستهاي دوست داشتني دوران نوجواني بود، روزي به تلخي روز رفتن سيروس. رفتنت امروز من رو از امروز جدا كرد و به مدرسه اردوان و سالهاي ٦٤-٦٥ برد... كاش احدي رو سرطان كشته باشه نه سالهاي ممتد بي خبري. رضا، موفرفري چپ پاي ريزنقش تكنيكي يادت بخير.

روحت شاد، رودی فولر ایران.

یکی از بهترین چپ پاهای تکنیکی تاریخ فوتبال ایران بود. یادش همیشه در قلب نسل ما اودانه است که در ان سالهای سیاه و سخت بهترین خاطره ها را برایمان رقم زد. خیلی حالم گرفته شد، خیلی

یادش همیشه در قلب نسل ما جاودانه است

53 ساله، نمیدونم چرا مرگ هرچی عزیز و محجوبه رو جدیدا گذاشته تو لیستش، هر چی آخونده نه میمیره نه سقط میشه، روزبروز هم چاق و فربه تر میشن، اونوقت میگن خدا جای حق نشسته

درگذشت فوتبالیست نامدار باشگاه استقلال و تیم‌ ملی‌ ایران را به خانواده محترم رضا احدی و همه مردم ایران بویژه باشگاه بزرگ استقلال تسلیت میگویم ! از طرف هواداران باشگاه بزرگ پرسپولیس !

خب خدا رو شکر رضا احدی هم رفت که این جماعت مرده پرست یادشون بیفته که کاپیتان تیمشون و چپ پای سر به زیر تکنیکیشون دل سوخته بود. کلا این مملکت جاییه که یه عمر زحمت می کشن توش و آخرش باز باید سگ دو بزنن. ای کاش تو یه شرایط خوب و مناسب زحمت کشیده ها تو این مملکت لااقل برن از پیشمون.

سردبیر روزنامه پیروزی رو یکی حالیش کنه کی باید چجوری تیتر بزنه.

وقتی رضا همین چند روز پیش گفت خواب ناصر رو دیدم میگه به زودی میای پیش من رضا..یه جای خوب.پیش خودم گفتم رضا بزرگترین چیزی رو که رو تخت لعنتی بیمارستان باخته ,روحیه اشه..گفتم شاید اثر ون دارو هاست

دونه دونه قهرمان قصه های قشنگ اون روزا دارن میرن,هنوز گریه رضا رو بعد از دست دادن پنالتی در مقابل راه آهن در جام حذفی رو یادم نمیره ,هنوز شادی رضا رو پس از گل دقیقه ۸۹ به هما رو یادم نمیره.هنوز تظیم هاشو به مردم یادم نمیره.رضا بی مهری زیاد دید

یادمه بعد از ماجرای رفتنش به پرسپولیس,تماشاچی ها قبولش نکرده بودن.همشون میدونستن رضا چرا اونجاست و از کجا اومده.دردناک تر زمونی بود که یه آدمی مثل عابدینی به حمایت از رضا پرداخته بود.این بچه که اسرائیلی نیست,استقلالی بوده که بوده

رضا خیلی زودتر از آنچه دلش بهش میگفت از قرمزها برید,جایی رضا گفت وقتی از تو خونه خودت بی مهری میبینی از دشمن چه انتظاری داری؟رضا برگشت و نه یک بار بلکه هزار بار از چرای تصمیمش توضیح داد.اما افسوس از کسانی که نخواستن به حرفاش گوش بدن

عیب بزرگ رضا ساکت بودنش بود,لش و لوش هایی مثل شاهرخ تو این تیم پست گرفتن.نیکبخت رو با اون همه تنفری که سکو ها هنوز ازش داشتن برگردوندن,رضا زمانی به کمپ قرمز ها پیوست که هیچ تیمی رضا رو نخواست و کسی که از آوردن رضا فقط و فقط دنبال ضربه به خانه رضا بود را نیز پشیمان کرد.

بچه‌ها خبری از iransport ندارین !؟

خدا رحمتش كنه ،،

از طرف هواداران تیم پرسپولیس این مصیبت را به خانواده محترمشان , جامعه فوتبال و خصوصا هواداران عزیز تیم استقلال تسلیت می گویم. روحش شاد و یادش گرامی.

با عرض تاسف خدمت خانواده احدى، ايشون به هيچ عنوان به حقش در فوتبال نرسيد و غريبانه هم از بين ما رفت. خيلى حيف شد، اين بازيكنها دنيايى از تجربه هستن.

اي داد از ما مردم مرده پرست . من با أمثال احدي ، جعفر مختاري فر ، چنگيز و نامجو مطلق استقلالي شدم .. امروز از ته قلب ناراحتم و غمگين . .. روحت شاد رضا احدي .. روحت شاد خاطرات خوب جووني من.. روحت شاد.

یادش گرامیباد یکی از بازیکنان تکنیکی و بدون حاشیه دهه 60 از طرف پرسپولیس ها به ابی های عزیز تسلیت میگم روحش شاد یادش ابدی باد

خداحافظ رضا رودي فولر ، باعرض تسليت خدمت خانواده ايشون و باشگاه استقلال و طرفداران اين تيم . بازيش رو خيلي دوست داشتم ، چپ پاي تكنيكي و خلاق و بسيار خوش اخلاق ، خداحافظ !!

ای خدا هنوز باورم نمیشه ,۵۳ سالگی در اینجا هنوز تینیجر حساب میشه ,ای فوتبال نامرد ایران و نالایق هایی که در مصدر کار هستند , رضا جان قرمز و آبی نداره ...حیف ..تسلیت به همه فوتبالی ها .

مجید نامجو مطلق هم تیمی سابق رضا احدی می گوید : به نظر من امروز فوتبال ایران یکی از نجیب‌ترین و بی‌حاشیه‌ترین فوتبالیست‌های تاریخش را از دست داد. من افتخار این را داشتم که در کنار رضا احدی بازی کنم و او کاپیتان من بود و باید بگویم که او بهترین کاپیتان تاریخ فوتبال بازی کردن من بود. رضا بامرام، باشخصیت و بی‌حاشیه بود و از کنار او بودن لذت می‌بردم. افتخار من این است که به عنوان بازیکن در کنار کاپیتان احدی حضور داشتم. یادم می‌آید سال 64 رضا از آلمان به ایران آمده بود تا استراحت کند اما چون وضعیت آن زمان استقلال خوب نبود رضا قید رفتن به آلمان را زد و به استقلال کمک کرد که همان سال هم قهرمان شدیم و او به عنوان بهترین بازیکن انتخاب شد. رضا به خاطر عشقش به استقلال از برگشتن به آلمان سر باز زد.

من امروز به خودم اول از همه تسليت ميگم ، به من و ما كه با أمثال رضا عاشق استقلال شديم و گريه كرديم و خنديديم ، به من و ماي هوادار كه دستمون از همه جا كوتاهه و الان فقط ميتونيم بگيم روحش شاد ! به من و ما كه عادت كرديم كه بگيم كاش و اي كاش كه قدرتونو زماني كه زنده هستين بدونن ..كي أهميت ميده ؟ رضا احدي هرگز تكرار نميشه، هرگز ، اما بيوفايي ، قدرنشناسي و مرده پرستي ما يك سريال هميشه تكراريه.. به خودم تسليت ميگم شايد يه ذره از اين غم بزرگ تو دلم كم بشه !

تا یه بازیکنی میره لیگهای عربی همه شروع میکنن به انتقاد. همه ما میدونیم که بازیکنان ما لیگ عربی و به خاطر پولش انتخاب میکنن. حق هم دارن وقتی که میبینن پیشکسوتامون نه حرمت دارن و نه یه زندگی درست حسابی باید فکر فرداشون باشن .خدا بیامرز حجازی راست میگفت : تو این مملکت چیمون درسته که فوتبالمون درست باشه ؟

روحش شاد كه در زمان خودش از بهترين ها بود هم از نظر أخلاقي هم فني، غريبانه رفت چون عضو هيچ بأندي نبود، يادش هم اره گرامي

روحش شاد:(

خدا رحمتش کنه و به خانواده محترمش صبر بدهد. با چشمی گریان بیاد خاطرات خوبی که برای ما خلق کردی, چه در تیم ملی و چه باشگاهی, با آقای احدی خداحافظی میکنم.

یادمه رفته بودم امجدیه،.. مرحوم احدی از آلمان اومده بود واسه ‌مرخصی،. تو جایگاه نشسته بود،.. مردم مرتب صداش میکردن احدی پاشو،.. اونم هر از گاهی‌ بلند میشد دست تکون میداد و خودشو به مردم نشون میداد،.. موی فر‌ فری بلند تا روی شانه‌، سبیل ، کت‌ سفید .. اونم اواخر ده لعنتی شصت.. خدا نگهدارت رضا جان

روحش شاد ، به همه فوتبال دوستان و خانواده گرامى رضا احدى تسليت ميگم . ايكاش تا زمانى كه نفس ميكشيم قدر همديگر رو كمى بيشتر داشته باشيم

خدا بیامرزه و به بازماندگانش صبر بده،.. انسان خوبی‌ بود و هیچ حاشیه‌ای تو فوتبال نداشت ، جز احترام ما چیزی ازش نیدیم... باورش هنوز برام سخته ،.. با پای خودش رفته بیمارستان واسه چکاپ اونوقت بعد از یک هفته این خبر و می‌شنویم.... اون مملکت اصلان آلوده س،.. شما ببین هر کی‌ از اونجا میاد بیرون تا ۲-۳ ماه مریضه و گیج میزنه یعنی‌ بدنش هنگ میکنه، اون آلودگیهای تو هوا و اعصاب خوردی‌های روزمره و با بحرانی‌ و خلع بعد از خداحافظی از فوتبال و بذارید کنار هم فیل و از پا میندازه،.. خیلی‌ حیف شد احدی واقع دلم سوخت... مطمئنم الان جاش بهتره و شادتره

درگذشت رضا احدی گرامی را، به خانواده آن مرحوم، باشگاه محترم تاج، و خانواده بزرگ فوتبال ایران تسلیئت می گوئیم. یاد و خاطرۀ آن گرامی در نزد همۀ فوتبالدوستان باقی خواهد ماند.

کسی‌ فوتبال دههٔ ۶۰ یادشه؟ وقتی‌ فوتبالیستها پول نیمگرفتند، و استادیومها پر تماشاچی بود؟ وقتی‌ آرارات، بانک ملی‌، اکباتان، و شاهین تیم‌های بازیکن ساز بودند؟ من با بازیکنهایی مثل احدی، بیانی ها، حاجیلو، فریبا، نامجو مطلق، .. استقلالی شدم. مصداق کامل نسل سوخته این بازیکنها بودند. رضا احدی عزیز، شوت با پای چپ فراموش نشه. https://youtu.be/BhRpWJwDtbc?t=3m1s

رفتی و رفتن تو آتش نهاد بر دل. یادت همیشه گرامی. اوایل دهه ی 60 کورش لرستانی بازیکن تیم استقلال مسجدسلیمان به تهران ترانسفر شده تا برای استقلال تهران باز ی کند. چند روز بعد تیم استقلال تهران با تمام ستارگان دهه ی 60 استقلال مثل نعلچگر، فریبا، پرویز مظلومی، رجبی، حاجیلو، مراغه چیان ... و رضا احدی به مسجدسلیمان آمدند تا رو به روی تیم سابق کورش لرستانی یک بازی دوستانه انجام دهند. در آن بازی که 6 بر صفر به نفع استقلال تهران تمام شد، کورش لرستانی برای هر تیم یک نیمه بازی کرد. اگر بگویم بیشتر وقت بازی رضا احدی را نگاه میکردم شاید باور نکنید. من اون موقع نوجوون 15 یا 16 ساله بودم و به نظرم میومد رضا اجدی خوش تیپ ترین فوتبالیست هست. یک بار هم در یکی از استادیوم های تهران و در چارچوب بازی های باشگاهی تهران، در یک استادیوم که فکر کنم امجدیه بود به تماشای بازی آرارات و تیم بسیج رفته بودم که توی تماشاگران، مرحوم ناصر حجازی (که از بنگلادش اومده بود) و مرحوم رضا احدی و یکی از برادران فنونی زاده جلوی من و دوستم ایستاده بودند. با اینکه اونموقع حدود 25 سال داشتم و رفتم چند دقیقه ای هم نزدیک نزدیکشان ایستادم، ولی نمی دونم چرا روم نشد حداقل بهشون سلام کنم؟ اون بازی رو هم بسیج تهران با تک گل خداداد عزیزی که تازه به تهران اومده بود، برنده شد. فکر میکنم سالی بود که پرسپولیس توی باشگاهی تهران شرکت نکرده بود. مرحوم حجازی یک پالتو بلند تقریبا شکلاتی و شال گردن داشت و یک ساعت طلایی رنگ روی دستش بود و چقدر خوش تیپ به نظرم میومد. برای خانواده ی مرجوم احدی، آرزوی صبر وتندرستی دارم. بخواب آرام. بخواب آسوده.

یکی از بهترین چپ پاهای تکنیکی تاریخ فوتبال ایران بود. یادش همیشه در قلب نسل ما اودانه است که در ان سالهای سیاه و سخت بهترین خاطره ها را برایمان رقم زد. خیلی حالم گرفته شد، خیلی

توي سالهالاي مياني دهه ٦٠، وقتي پيراهن سفيد تيم شاهين رو ميپوشيدم، قلعه نويي و باوي و يكه ميشدم. توپيراهن سرخ پرسبپوليس ناصر محمدخاني و تو پيراهن يكدست ابي استين بلند ٦٤ استقلال مطلق و احدي و چنگيز. امروز روز تلخ رفتن يكي از فوتباليستهاي دوست داشتني دوران نوجواني بود، روزي به تلخي روز رفتن سيروس. رفتنت امروز من رو از امروز جدا كرد و به مدرسه اردوان و سالهاي ٦٤-٦٥ برد... كاش احدي رو سرطان كشته باشه نه سالهاي ممتد بي خبري. رضا، موفرفري چپ پاي ريزنقش تكنيكي يادت بخير.

روحش شاد. بقول بهتاش فریبا ما مردم مریض پرست و مرده پرستی هستیم. دست رضا احدی از دنیا کوتاه شد. سایر رضا احدیها را دریابیم

یادش همواره گرامی. باور کردنی نیست. چی تو اون مملکت میگذره؟

دهه ۵۰و۶۰ ها خاطرات زیادی با رضا احدی دارند...فکر نمکردم بیماریش تا این حد سخت باشه خیلی زود رفتی از صمیم قلب متاسفم روحش شاد یادش گرامی...

رضا جان اميدوارم روحت قرين ارامش باشه بازي كن دوست داشتني خيلي باهات خاطره داشتم واقعا حيف كه رفتي R.I.P

دونه دونه قهرمان قصه های قشنگ اون روزا دارن میرن,هنوز گریه رضا رو بعد از دست دادن پنالتی در مقابل راه آهن در جام حذفی رو یادم نمیره ,هنوز شادی رضا رو پس از گل دقیقه ۸۹ به هما رو یادم نمیره.هنوز تظیم هاشو به مردم یادم نمیره.رضا بی مهری زیاد دید

بدرود کاپیتان ٬ روحت شاد

روحت شاد ،خدا به خانواده اش صبر بده

یادمه بعد از ماجرای رفتنش به پرسپولیس,تماشاچی ها قبولش نکرده بودن.همشون میدونستن رضا چرا اونجاست و از کجا اومده.دردناک تر زمونی بود که یه آدمی مثل عابدینی به حمایت از رضا پرداخته بود.این بچه که اسرائیلی نیست,استقلالی بوده که بوده

روحت شاد، رودی فولر ایران.

روحش شاد و يادش گرامى بااجازه دوستان وادمين عزيز يادي بكنيم از تركيب استقلال در سالهاي 62اي 64.دراكثر بازيها وازاين تركيب اين دوعزيز( مرحوم ناصرخان حجازي وزنده ياد رضا احدي ) به ديار باقي شتافتند وبراي سايرين سلامتي توام باعزت از خداوند متعال خواستارم ..دروازبان: ناصرحجازي مدافعان: سعيد مراغه چيان .حميد فرزام نيا.شاهين بياني .اصغر حاجيلو. هافبك ها: مجيد ناجومطلق. رضا احدي .رضا نعچگر .جعفر مختاري فر.مهاجمان: عبدالعلي چنگيز وپرويز مظلومي . مربي : منصور پورحيدري

درگذشت فوتبالیست نامدار باشگاه استقلال و تیم‌ ملی‌ ایران را به خانواده محترم رضا احدی و همه مردم ایران بویژه باشگاه بزرگ استقلال تسلیت میگویم ! از طرف هواداران باشگاه بزرگ پرسپولیس !

سردبیر روزنامه پیروزی رو یکی حالیش کنه کی باید چجوری تیتر بزنه.

53 ساله، نمیدونم چرا مرگ هرچی عزیز و محجوبه رو جدیدا گذاشته تو لیستش، هر چی آخونده نه میمیره نه سقط میشه، روزبروز هم چاق و فربه تر میشن، اونوقت میگن خدا جای حق نشسته

rest in pease reza ahadi joonam...

خیلی‌ خوب بود. یکی‌ از معدود استقلالیهای بود که من قلبن دوستش داشتم.

یادش همیشه در قلب نسل ما جاودانه است

از طرف هواداران تیم پرسپولیس این مصیبت را به خانواده محترمشان , جامعه فوتبال و خصوصا هواداران عزیز تیم استقلال تسلیت می گویم. روحش شاد و یادش گرامی.

عیب بزرگ رضا ساکت بودنش بود,لش و لوش هایی مثل شاهرخ تو این تیم پست گرفتن.نیکبخت رو با اون همه تنفری که سکو ها هنوز ازش داشتن برگردوندن,رضا زمانی به کمپ قرمز ها پیوست که هیچ تیمی رضا رو نخواست و کسی که از آوردن رضا فقط و فقط دنبال ضربه به خانه رضا بود را نیز پشیمان کرد.

رضا خیلی زودتر از آنچه دلش بهش میگفت از قرمزها برید,جایی رضا گفت وقتی از تو خونه خودت بی مهری میبینی از دشمن چه انتظاری داری؟رضا برگشت و نه یک بار بلکه هزار بار از چرای تصمیمش توضیح داد.اما افسوس از کسانی که نخواستن به حرفاش گوش بدن

وقتی رضا همین چند روز پیش گفت خواب ناصر رو دیدم میگه به زودی میای پیش من رضا..یه جای خوب.پیش خودم گفتم رضا بزرگترین چیزی رو که رو تخت لعنتی بیمارستان باخته ,روحیه اشه..گفتم شاید اثر ون دارو هاست

خب خدا رو شکر رضا احدی هم رفت که این جماعت مرده پرست یادشون بیفته که کاپیتان تیمشون و چپ پای سر به زیر تکنیکیشون دل سوخته بود. کلا این مملکت جاییه که یه عمر زحمت می کشن توش و آخرش باز باید سگ دو بزنن. ای کاش تو یه شرایط خوب و مناسب زحمت کشیده ها تو این مملکت لااقل برن از پیشمون.

بچه‌ها خبری از iransport ندارین !؟

خدا رحمتش كنه ،،