آی گفتی !!!

يادش بخير اميدF و شقايق اين توپ آبيا متفرقه بودن

دو لایه آبی ... به به.

مرسی کاوه جان.چه دنیای خوبی بود.قدیمها ما ۲ نوع توپ پلاستیکی داشتیم یکی همین بود که بعدن ۲ لایه شد یکی هم یه خورده بزرگتر بود روش نوشته بود تاج پرسپولیس پاس.قیمت از ۲۵ زار یادمه تا ۵ تومان

دوره ما با همین توپها چه قدر تاج پرسپولیس تو محل بازی میکردیم بعد هم یک سوپر کولا با یک تیپ تاپ.سر کوچه ما یه بقالی بود مجله دنیای ورزش رو قاب کرده بود پرسپولیس ۶ تاج ۰

چه روزایی بود,پسرای ۷-۸ ساله با دامن ختنه,مینی ژوپ,حجله مرده ها,نفت فروش های دوره گرد,مستهای آخر شب,تفنگ بادی و تیر زدن به سینه خانوم بریجیت باردو,رقابت ستار و داریوش,وض مردم خوب شده بود.یوهو زلزله خمینی از راه رسید

مرسی کاوه جان ,یادش بخیر,,,ای کاش که همون روز ها و همون سالها بود ..

آخی ، یادش بخیر . زمستونا بعضی‌ وقتا توپ می‌خورد تو صورتمون اونم خیسا خیس ، چه حالی‌ میداد ! تو چله زمستون کباب میشدیم . LOL

اين که سوراخه

آقا این توپ پلاستیکی‌هایی که تهرانی‌ها داشتند خیلی خشک بود. من از اهواز میومدم مسافرت واقعا اذیت مشیدم عین سنگ بود میخورد به تن کبود میکرد. ما اهواز خیلی توپ‌های نرم و مرغوبی داشتیم. خوراکم دولایه کردن - به قول بچه‌های محل ما دوپوسته کردن- بود. صاف صاف بدون چین

من این توپ پلاستیکی ها که فقط به رنگ راه راه، قرمز - سفید و آبی - سفید، می اومد تو بازار و هیچ چیزی هم روش نوشته نبود و بهایش هم فقط 2 زار (دو ریال) بود، یادمه! وقتی هم که پاره میشدند، چندتا رو تو هم تو هم می چپوندیم و با لاشه هاشون بازی میکردیم! (اون موقع همین غلامحسین مظلومی بچه محل ما بود و تو تاج و تیم ملی هم بود، خدا بیامرزدش، بچۀ باصفائی بود.) اما خب، از همون موقعش هم صفای پرسپولیس رو با ایرانپاک، همایون سر طلائی، حسین کلانی و ... عشق بود! چه روزای خوبی بودند!

Ashki85 جان٬ توپ تانگو را یادته؟ ان اگر به بدن می خورد کبود میکرد.

درود به همه دوستان، این توپا، سنگ و کیفِ مدرسه که میشد تیر دروازه، بعدش وضعمون بهتر شد دادیم دروازه با میلگرد درست کردیم، پنالتی یک پا ثابت، آژیر خطر، موشک بارون، شیفِ صبح و بعد از ظهر مدرسه، بابای‌ مدرسه که میپیچوندیمش، بوفه و ساندویچ‌های کالباسی که فقط یک پر کالباس داشت ولی‌ همونم می‌گفتیم ۲ نونه برامون درست کنن یا کاسه لوبیا تو زمستونا با نون سفید ساندویچ، زانوهای پاره شلوارا به خاطره فوتبال، کفش چینی‌ یا میخی‌ مال کفش ملی‌، صف نون و شیر صبح زودا، فریاد‌های نفتیه نفتیه یا نونِ خشکی با اون چرخ ارابه‌های داغونشون و .....، یادش بخیر

توپ آبی هم سوراخه خخخ

از لابلای خاطرات بچگ.ی یه بنده خدای تو این صفحه ، متوجه عقده طرف از پرسپولیس شدیم .. بنده خدا می‌برده، میباخته باز باید میرفته جلو مغازه‌ای که رو شیشه ش مجله دنیا ورزش بهش یادآوری میکرده شیش تایی ها.. فکر کن با این پتک تو مغزش بزرگ شده و شده این که بیاد تو این سایت و خودشون خالی‌ کنه :)))

پدر جان آنچه از پتک یاد شده شما سنگینتره گفتار و سطح شعور شماست.,میخواستم جوابتو ندم ولی گفتم شاید بر خلاف تصورم این کارگر بشه و کمی سعی کنی ادبیات خانوادگی خودت را به فراموشی بسپاری.باز هم با آرزوی سلامتی جسم و روان برای شما هموطن محتاج کمک.

دوست عزیز farshad مرحوم غلامحسین مظلومی ساکن محله نظام آباد ۱۴ متری حسینی بودند.بنده هم افتخار بچه محلی ایشون را داشتم.مورد احترام تمام اهل محل و از صفات ایشون افتادگی،خودمونی بودن و لبخند همیشگی‌ بود حتا به بقال پرسپولیسی محل آقا نصیری.هنوز ایشون رو با پیکان جوانان تمیزش که همیشه برای بچه فوتبلیهای محل صبر میکرد تا توپ تو اوت بره یادمه

ممنون از نظرات زیبای همه دوستان. بقولی بخشی از تاریخ شفاهی فوتبال ما بود و نسلی که جوانی اش آبستن حوادث بیشمار بود

یک خاطره هم من بگم. پیش از اونکه توپهای دولایه و در اشل محدود سه لایه باب بشه مدتی بود که باد توپهای یک لایه را با یک سوزن ته گرد کم میکردیم و محل سوراخ را هم با همون سوزن می بستیم

در دوره زمونه ای که این آپارتمانهای بدریخت مثل قارچ در سطح شهرها نروییده بود و هنوز حیاط هایی بود و دو سمت خیابونها پارکینگ نبود این توپ پلاستیکی مزبور علاوه بر شکستن پنجره ها گاهی در حیاط خونه همسایه که بعضا فرد کهن سالی هم بود فرود میومد. بعضی از اون همسایه ها توپ را میدادند. بعضی خونه نیودند و ما یواشکی میپردیم تو حیاطشون تا توپ را برداریم و بعضی هم که خیلی شاکی بودند با یک کارد آشپزخونه حلوی اون همه بچه های مشتاق توپ پلاستیکی نگون بخت را پاره میکردند

این توپ ساخت وطن بود یا چین ؟ خدایی چه فروشی میکرد همه دوتا سه تا میخریدن برای لایی کردن دوستان کسی میدونه الان هم تو ایران میفروشن یا نه !

بابا بی خیال چین کجا بود! کل تکنولوژی ساختش یه دستگاه تزریق پلاستیک و پلایتیک بازیافتی کهنه بود. هنوزم باید باشه.

یادی هم از ورژن کوچولوش بکنیم! اونم برا خودش چیزی بود!

ببین کی‌ با مظلوم نمایی از ادب و فهم و تربیت خانواده‌ حرف می‌زنه، یارو هر جا رسیده به من و و بقیه پرسپولیسی‌ها توهین کرده و پرسپلیسیای واکس ی و لبو‌ فروش و... از دهنش نمیفته, بعد کاشف به عمل میاد خودش بچه کجاست و چهاره گلچین و حسینی پاتقوش.. بیشتر از بچگیت تعریف کن داریم به جاهای خوبش میرسیم

تیری از تاریکی بزنی و همراه کردن جمعی برای تایید یا حمایت یا همان چیزی که در زندگی واقعی هرگز برات ممکن نیست.مساله اصلن تاج پرسپولیس نیست.مساله اینه که اینجا اسمش روشه دنیای مجازی یعنی شبه واقعی.یعنی حقیقی نیست .این پیشرفت بشری قراره بهت کمک کنه نه در جهت پاچ گیری ازش استفاده کنی.سن و سالی هم حتمن ازت گذشته .از صحبتات هم فقر خود خواسته فرهنگی تحصیلی هم به وضوح به گوش میرسه.به خودت کمک کن

دوست گرامی Michiganuni، با سپاس از برخورد گرمتان، بله، نشانی شما کاملا درست است، البته کوچه یادگاری را نیز اضافه کنم. ما ساکن کوچه رضائی بودیم و به دبیرستان ندای دانش میرفتم. یادش بخیر، تو همون بقالی سرکوچه هم با آقای مظلومی برای اولین بار مختصری هم کلام شدم. یادش بخیر، همچنین دم بچه محلی چون شما هم گرم. ببین یه توپ پلاستیکی (لاکی)، ما رو به کجاها که نبرد!

تو محل من متخصص توپ لایه کردن بودم ... یادش به خیر ... چه تکنیکایی از خودمون در می آوردیم :)))

فرشاد جان متاسفانه چند ماه قبل از پیروزی انقلاب ما مجبور به ترک اون محل شدیم,اما من هم ندای دانش میرفتم و ابتدایی هم به دبستان عارف.الان هم بیشتر از ۳۰ سال که ترک وطن کردیم.اما دمت گرم یوهو مارو کجا بردی.خرازی تاتینا,مسجد سبحان,کهن ,شاهرخ..

اول باری که برگشتم ایران بعد از ۱۴ سال بود رفتم اونجا رو ببینم,تمام کوچهها اسم شهید شده.شهید محب روز مبصر کلاس ما بود,شهید کاظمی بغل دستیم تو کلاس و ..یه سری هم که همه مجاهد و کمونیست همه عداامی.چی بود و چی شد

اما شما جناب هزار پا عجب کشف بزرگی کردی.بابا تو آخر ای.کیو ای .میگن مغزهای فراری یکیش همین جناب روان پرش ممد هزار پا این سایته .با هر آیدی میندازنش بیرون مثل گربه مرتضا علی چهار چنگولی دوباره برمیگرده .قرص هارو ترک نکن به کشفیات هم ادامه بده.خرابه های سمنگان رو هم فراموش کن

ببین دیگه قرار نشد با کولی بازی در آوردن ( مثل اون گن ده باق الی سایت در مواقعی که کم میاره )گلواژه‌های اونو اینجا قر قره کنی‌،... اصلا تو و دوستات یه دونه ایدی هم ندارین، از بس که یه دونه تشریف دارین ولی‌ ما همه بی‌ نهایت ایدی داریم، اینو سایت میدونه و ما،.. ای‌ پی‌‌ها هم که مشخّصه چیز مهمی‌ نیست .. داشتی تعریف میکردی تو محلی که باق الی فروش‌ها و لبو‌ فروش‌ها و واکسی‌ها بودن و همه هم از نظر تو پرسپولیسی و بیکلاس ( به هر حال اینطور افراد فرودست جامعه یا تو حاشیه نشینی مثل نظام آباد بودن یا یک آبادی دیگه از فرمانیه که نمیان )، و تو هم با اینا تو یک محل بودی و همه هم که قربونشون بری در یک سطح فکری و فرهنگ.ی‌ و تحصیلی‌ بعد یهو اتفاقی تو به جای لبو‌ فروش شدن دکتر مهندس و مغز فرار کرده ی استقلالی در اومدی!! خخخ،... خلاصه میرفتی خاک بازی و تو خرابه‌های اطراف و.... خوب حالا شاید طرف همین‌جوری گفته پرسپولیسیه، یا اصلان بوده همه که بد نمی‌شن نباید این همه عقده‌ای شی‌ که،.. دفعه قبل گفتم که بیشتر از خاطرات تعریف کن داریم به جاهای خوبش میرسیم اینجوری داری یه راوانکاوی مجانی‌ هم میشی‌ و بالاخره تقش در اومد چرا به پرسپولیسی‌ها آلرژی داری و مدام به همه توهین میکنی‌... اما الان بهت پیشنهاد می‌کنم دیگه ادامه نده که میترسم بد جور کار خرابی کنی‌ و اصلان از بحث فوتبال خارج شه و همه خاطراتت بشه زدن تو خاکی و خرابه‌ها ..

یک سئوال از admin, چطوری کامنت سراسر توهین و رکیک کامنت گذر بالایی‌ قابل نشره،ولی‌ جوابهای من توقیفی؟۳ کامنت جواب این آقارو دادم اما همه توقیف.اگر محتوای کامنت مهمه حتما کامنت‌های ایشون در چارچوب قوانین سایت محسوب میشه ولی‌ مال ما نه!

با این جناب سعی کردم به زبان قابل فهم ایشون گفتگو کنیم چون با نشر اراجیف این شخص چاره ای جز به جواب دادن با ادبیات ایشون نمیمونه چیزی که شما به نظر میرسید مشوق ان هستید.ولی در نشر آن ما توقیف و ایشون آزاد و قابل نشر !

ای بابا ما گفتیم این لینک فرارنگی بشه که نشد

من نمیخوام اینجا جبهه بگیرم و یا نقش آدم بی طرف را بازی کنم ولی از صحبتهای این دوستمون میشیگانی رنجیده نمیشم. اون اشاره اش به مکتب تاج که تقریبا جوکه و برای همین هم برای سر به سر گذاشتن باهاش تو هر لینک مرتبطی که دوستان تاجی و استقلالی این فرهنگ والا را نشون میدن یادآوری اش میکنم

در مورد واکسی و لبو فروش هم باز هم قصه ای بیش نیست. ماشالله تعداد تیغی بدستهای استقلالی کم نیست گرچه باعث افتخار منه که پرسپولیس یک تیم مردمیه و از هر قشری طرفدار داره

نکته ای که نباید فراموش کنیم اینه که کری هامون به حمله شخصی و توهین منجر نشه. البته نباید مقدس سازی هم کرد

کاش یکی به من میگفت کی میتونه به یک توپ خوشگل دولایه که کاری به کسی نداره منفی میتونه بده

آی گفتی !!!

آقا این توپ پلاستیکی‌هایی که تهرانی‌ها داشتند خیلی خشک بود. من از اهواز میومدم مسافرت واقعا اذیت مشیدم عین سنگ بود میخورد به تن کبود میکرد. ما اهواز خیلی توپ‌های نرم و مرغوبی داشتیم. خوراکم دولایه کردن - به قول بچه‌های محل ما دوپوسته کردن- بود. صاف صاف بدون چین

آخی ، یادش بخیر . زمستونا بعضی‌ وقتا توپ می‌خورد تو صورتمون اونم خیسا خیس ، چه حالی‌ میداد ! تو چله زمستون کباب میشدیم . LOL

چه روزایی بود,پسرای ۷-۸ ساله با دامن ختنه,مینی ژوپ,حجله مرده ها,نفت فروش های دوره گرد,مستهای آخر شب,تفنگ بادی و تیر زدن به سینه خانوم بریجیت باردو,رقابت ستار و داریوش,وض مردم خوب شده بود.یوهو زلزله خمینی از راه رسید

مرسی کاوه جان ,یادش بخیر,,,ای کاش که همون روز ها و همون سالها بود ..

ببین کی‌ با مظلوم نمایی از ادب و فهم و تربیت خانواده‌ حرف می‌زنه، یارو هر جا رسیده به من و و بقیه پرسپولیسی‌ها توهین کرده و پرسپلیسیای واکس ی و لبو‌ فروش و... از دهنش نمیفته, بعد کاشف به عمل میاد خودش بچه کجاست و چهاره گلچین و حسینی پاتقوش.. بیشتر از بچگیت تعریف کن داریم به جاهای خوبش میرسیم

دو لایه آبی ... به به.

ببین دیگه قرار نشد با کولی بازی در آوردن ( مثل اون گن ده باق الی سایت در مواقعی که کم میاره )گلواژه‌های اونو اینجا قر قره کنی‌،... اصلا تو و دوستات یه دونه ایدی هم ندارین، از بس که یه دونه تشریف دارین ولی‌ ما همه بی‌ نهایت ایدی داریم، اینو سایت میدونه و ما،.. ای‌ پی‌‌ها هم که مشخّصه چیز مهمی‌ نیست .. داشتی تعریف میکردی تو محلی که باق الی فروش‌ها و لبو‌ فروش‌ها و واکسی‌ها بودن و همه هم از نظر تو پرسپولیسی و بیکلاس ( به هر حال اینطور افراد فرودست جامعه یا تو حاشیه نشینی مثل نظام آباد بودن یا یک آبادی دیگه از فرمانیه که نمیان )، و تو هم با اینا تو یک محل بودی و همه هم که قربونشون بری در یک سطح فکری و فرهنگ.ی‌ و تحصیلی‌ بعد یهو اتفاقی تو به جای لبو‌ فروش شدن دکتر مهندس و مغز فرار کرده ی استقلالی در اومدی!! خخخ،... خلاصه میرفتی خاک بازی و تو خرابه‌های اطراف و.... خوب حالا شاید طرف همین‌جوری گفته پرسپولیسیه، یا اصلان بوده همه که بد نمی‌شن نباید این همه عقده‌ای شی‌ که،.. دفعه قبل گفتم که بیشتر از خاطرات تعریف کن داریم به جاهای خوبش میرسیم اینجوری داری یه راوانکاوی مجانی‌ هم میشی‌ و بالاخره تقش در اومد چرا به پرسپولیسی‌ها آلرژی داری و مدام به همه توهین میکنی‌... اما الان بهت پیشنهاد می‌کنم دیگه ادامه نده که میترسم بد جور کار خرابی کنی‌ و اصلان از بحث فوتبال خارج شه و همه خاطراتت بشه زدن تو خاکی و خرابه‌ها ..

من این توپ پلاستیکی ها که فقط به رنگ راه راه، قرمز - سفید و آبی - سفید، می اومد تو بازار و هیچ چیزی هم روش نوشته نبود و بهایش هم فقط 2 زار (دو ریال) بود، یادمه! وقتی هم که پاره میشدند، چندتا رو تو هم تو هم می چپوندیم و با لاشه هاشون بازی میکردیم! (اون موقع همین غلامحسین مظلومی بچه محل ما بود و تو تاج و تیم ملی هم بود، خدا بیامرزدش، بچۀ باصفائی بود.) اما خب، از همون موقعش هم صفای پرسپولیس رو با ایرانپاک، همایون سر طلائی، حسین کلانی و ... عشق بود! چه روزای خوبی بودند!

در دوره زمونه ای که این آپارتمانهای بدریخت مثل قارچ در سطح شهرها نروییده بود و هنوز حیاط هایی بود و دو سمت خیابونها پارکینگ نبود این توپ پلاستیکی مزبور علاوه بر شکستن پنجره ها گاهی در حیاط خونه همسایه که بعضا فرد کهن سالی هم بود فرود میومد. بعضی از اون همسایه ها توپ را میدادند. بعضی خونه نیودند و ما یواشکی میپردیم تو حیاطشون تا توپ را برداریم و بعضی هم که خیلی شاکی بودند با یک کارد آشپزخونه حلوی اون همه بچه های مشتاق توپ پلاستیکی نگون بخت را پاره میکردند

دوره ما با همین توپها چه قدر تاج پرسپولیس تو محل بازی میکردیم بعد هم یک سوپر کولا با یک تیپ تاپ.سر کوچه ما یه بقالی بود مجله دنیای ورزش رو قاب کرده بود پرسپولیس ۶ تاج ۰

درود به همه دوستان، این توپا، سنگ و کیفِ مدرسه که میشد تیر دروازه، بعدش وضعمون بهتر شد دادیم دروازه با میلگرد درست کردیم، پنالتی یک پا ثابت، آژیر خطر، موشک بارون، شیفِ صبح و بعد از ظهر مدرسه، بابای‌ مدرسه که میپیچوندیمش، بوفه و ساندویچ‌های کالباسی که فقط یک پر کالباس داشت ولی‌ همونم می‌گفتیم ۲ نونه برامون درست کنن یا کاسه لوبیا تو زمستونا با نون سفید ساندویچ، زانوهای پاره شلوارا به خاطره فوتبال، کفش چینی‌ یا میخی‌ مال کفش ملی‌، صف نون و شیر صبح زودا، فریاد‌های نفتیه نفتیه یا نونِ خشکی با اون چرخ ارابه‌های داغونشون و .....، یادش بخیر

از لابلای خاطرات بچگ.ی یه بنده خدای تو این صفحه ، متوجه عقده طرف از پرسپولیس شدیم .. بنده خدا می‌برده، میباخته باز باید میرفته جلو مغازه‌ای که رو شیشه ش مجله دنیا ورزش بهش یادآوری میکرده شیش تایی ها.. فکر کن با این پتک تو مغزش بزرگ شده و شده این که بیاد تو این سایت و خودشون خالی‌ کنه :)))

توپ آبی هم سوراخه خخخ

دوست گرامی Michiganuni، با سپاس از برخورد گرمتان، بله، نشانی شما کاملا درست است، البته کوچه یادگاری را نیز اضافه کنم. ما ساکن کوچه رضائی بودیم و به دبیرستان ندای دانش میرفتم. یادش بخیر، تو همون بقالی سرکوچه هم با آقای مظلومی برای اولین بار مختصری هم کلام شدم. یادش بخیر، همچنین دم بچه محلی چون شما هم گرم. ببین یه توپ پلاستیکی (لاکی)، ما رو به کجاها که نبرد!

ممنون از نظرات زیبای همه دوستان. بقولی بخشی از تاریخ شفاهی فوتبال ما بود و نسلی که جوانی اش آبستن حوادث بیشمار بود

یک خاطره هم من بگم. پیش از اونکه توپهای دولایه و در اشل محدود سه لایه باب بشه مدتی بود که باد توپهای یک لایه را با یک سوزن ته گرد کم میکردیم و محل سوراخ را هم با همون سوزن می بستیم

يادش بخير اميدF و شقايق اين توپ آبيا متفرقه بودن

مرسی کاوه جان.چه دنیای خوبی بود.قدیمها ما ۲ نوع توپ پلاستیکی داشتیم یکی همین بود که بعدن ۲ لایه شد یکی هم یه خورده بزرگتر بود روش نوشته بود تاج پرسپولیس پاس.قیمت از ۲۵ زار یادمه تا ۵ تومان

پدر جان آنچه از پتک یاد شده شما سنگینتره گفتار و سطح شعور شماست.,میخواستم جوابتو ندم ولی گفتم شاید بر خلاف تصورم این کارگر بشه و کمی سعی کنی ادبیات خانوادگی خودت را به فراموشی بسپاری.باز هم با آرزوی سلامتی جسم و روان برای شما هموطن محتاج کمک.

دوست عزیز farshad مرحوم غلامحسین مظلومی ساکن محله نظام آباد ۱۴ متری حسینی بودند.بنده هم افتخار بچه محلی ایشون را داشتم.مورد احترام تمام اهل محل و از صفات ایشون افتادگی،خودمونی بودن و لبخند همیشگی‌ بود حتا به بقال پرسپولیسی محل آقا نصیری.هنوز ایشون رو با پیکان جوانان تمیزش که همیشه برای بچه فوتبلیهای محل صبر میکرد تا توپ تو اوت بره یادمه

اما شما جناب هزار پا عجب کشف بزرگی کردی.بابا تو آخر ای.کیو ای .میگن مغزهای فراری یکیش همین جناب روان پرش ممد هزار پا این سایته .با هر آیدی میندازنش بیرون مثل گربه مرتضا علی چهار چنگولی دوباره برمیگرده .قرص هارو ترک نکن به کشفیات هم ادامه بده.خرابه های سمنگان رو هم فراموش کن

با این جناب سعی کردم به زبان قابل فهم ایشون گفتگو کنیم چون با نشر اراجیف این شخص چاره ای جز به جواب دادن با ادبیات ایشون نمیمونه چیزی که شما به نظر میرسید مشوق ان هستید.ولی در نشر آن ما توقیف و ایشون آزاد و قابل نشر !

در مورد واکسی و لبو فروش هم باز هم قصه ای بیش نیست. ماشالله تعداد تیغی بدستهای استقلالی کم نیست گرچه باعث افتخار منه که پرسپولیس یک تیم مردمیه و از هر قشری طرفدار داره

اول باری که برگشتم ایران بعد از ۱۴ سال بود رفتم اونجا رو ببینم,تمام کوچهها اسم شهید شده.شهید محب روز مبصر کلاس ما بود,شهید کاظمی بغل دستیم تو کلاس و ..یه سری هم که همه مجاهد و کمونیست همه عداامی.چی بود و چی شد

کاش یکی به من میگفت کی میتونه به یک توپ خوشگل دولایه که کاری به کسی نداره منفی میتونه بده

بابا بی خیال چین کجا بود! کل تکنولوژی ساختش یه دستگاه تزریق پلاستیک و پلایتیک بازیافتی کهنه بود. هنوزم باید باشه.

یک سئوال از admin, چطوری کامنت سراسر توهین و رکیک کامنت گذر بالایی‌ قابل نشره،ولی‌ جوابهای من توقیفی؟۳ کامنت جواب این آقارو دادم اما همه توقیف.اگر محتوای کامنت مهمه حتما کامنت‌های ایشون در چارچوب قوانین سایت محسوب میشه ولی‌ مال ما نه!

یادی هم از ورژن کوچولوش بکنیم! اونم برا خودش چیزی بود!

اين که سوراخه

من نمیخوام اینجا جبهه بگیرم و یا نقش آدم بی طرف را بازی کنم ولی از صحبتهای این دوستمون میشیگانی رنجیده نمیشم. اون اشاره اش به مکتب تاج که تقریبا جوکه و برای همین هم برای سر به سر گذاشتن باهاش تو هر لینک مرتبطی که دوستان تاجی و استقلالی این فرهنگ والا را نشون میدن یادآوری اش میکنم

تو محل من متخصص توپ لایه کردن بودم ... یادش به خیر ... چه تکنیکایی از خودمون در می آوردیم :)))

Ashki85 جان٬ توپ تانگو را یادته؟ ان اگر به بدن می خورد کبود میکرد.

این توپ ساخت وطن بود یا چین ؟ خدایی چه فروشی میکرد همه دوتا سه تا میخریدن برای لایی کردن دوستان کسی میدونه الان هم تو ایران میفروشن یا نه !

نکته ای که نباید فراموش کنیم اینه که کری هامون به حمله شخصی و توهین منجر نشه. البته نباید مقدس سازی هم کرد

فرشاد جان متاسفانه چند ماه قبل از پیروزی انقلاب ما مجبور به ترک اون محل شدیم,اما من هم ندای دانش میرفتم و ابتدایی هم به دبستان عارف.الان هم بیشتر از ۳۰ سال که ترک وطن کردیم.اما دمت گرم یوهو مارو کجا بردی.خرازی تاتینا,مسجد سبحان,کهن ,شاهرخ..

تیری از تاریکی بزنی و همراه کردن جمعی برای تایید یا حمایت یا همان چیزی که در زندگی واقعی هرگز برات ممکن نیست.مساله اصلن تاج پرسپولیس نیست.مساله اینه که اینجا اسمش روشه دنیای مجازی یعنی شبه واقعی.یعنی حقیقی نیست .این پیشرفت بشری قراره بهت کمک کنه نه در جهت پاچ گیری ازش استفاده کنی.سن و سالی هم حتمن ازت گذشته .از صحبتات هم فقر خود خواسته فرهنگی تحصیلی هم به وضوح به گوش میرسه.به خودت کمک کن

ای بابا ما گفتیم این لینک فرارنگی بشه که نشد