" جانا سخن از زبان ما میگویی" 00: 9 - 7:20 واقعا این تمام حرف دل ایرانیان وطن پرسته. دوستی داشتم که کلاس نهم به خاطر دو تا کتاب شریعتی به دست ساواک دستگیر شد. 6 ماه زندان و شکنجه و بعد از زندان ممنوع التحصیل شد. مرتضی هر کجا که هستی تا نیستی تا ابدا در ذهن مایی.

ای کاش این مصاحبه را شخصی انجام میداد که حداقل چند بازی پرویز خان را دیده بود و کمی هم سوال از اتفاقهای دوره بازیگری ایشان در تیهای مختلف میپرسید . مثلاٌ اشخاصی مثل مانوک و روشن زاده و یا همین جناب ذهاب که تاریخ زنده ورزش ایران است . در عین حال خاطرم هست بعد از اینکه پرویز خان تاج را ترک کردند در روی جلد کیهان ورزشی ان زمان مطرح کردند که ما یعنی تیم تاج همیشه خود داور مسابقه را انتخاب میکردیم و از ان زمان دوست داشتم بدانم پرویز خان منظورشان چه بوده . با تشکر از تلوزیون اندیشه

اسم اون بیچاره شهلا جاهد بود نه شهلا زائد. با تمام احترامی که مثل باقی فوتبالدوستان برای قلیچ خانی قائلم، به جز سابقه درخشان ورزشی حساسیتی که نسبت به مسائل اجتماعی و سیاسی داشته و این همه سال کار فرهنگی، راستش از شنیدن کلمه شارلاتان در مورد کی روش جا خوردم ! میتونست بگه زرنگ، آدم حسابگر یا فکر منافع خود ولی نه با این لحن در مورد کسی که مورد احترام و علاقه ده ها میلیون ایرانی ست و بنا به گفته کارشناسان جهانی هم در همین چند سال فوتبال ایران رو این قدر رشد داده، با وجود عدم یا محدودیت امکانات که صدای همه رو در آورده ...

دمش گرم. ادم های منطقی و روشنفکر همیشه میتونن واقعیت رو خوب ببینن. کلمات شارلاتان، موزی، پول پرست، فرصت طلب کاملاً درست هستش.

کاش ناصر حجازی هم زنده بود و به مردم حقیقت رو میگفت.

موذی درسته چون موزی یعنی موز فروش

قصه پرویز خان سری طولانی‌ دارد.در اوج دوران جنگ سرد شرق و غرب،کشوری به نام ایران در همسایگی ‌خرس قلدری به نام اتحاد جماهیر شوروی،فعالیتهای پرویز خان و دوستان آخرش به چی‌ میانجمید؟

جز اینکه ما گاو نه‌ من شیر دٔه کرملین و مسکو میشودیم؟جز اینکه دستمال توالت کالای لوکس برامون محسوب میشد؟کمی‌ وجدان بد نیست راستی‌ اگر پرویز خان و رفقا صاحب مملکت می‌شدن ما چه جور زندگی‌ میکردیم؟

اگر پرویز خان و رفقا شاهو بیرون مینداختن ما با داسو چکش و دیکتاتوری پرلتاریا شون و کمپهای کار اجباری وضعمون از زندگی‌ در رژیم شاه بهتر میشد؟

پرویز خان اشاره فرمودن به خاطر کتاب شریعتی‌ خوندن چنینو چنان شد.پرویز خان مجازات ضدّ انقلاب بودن در یه کشور کمونیستی چی‌ بود؟مرگ در کمپ‌های سیبری

پرویز خان بنده اعتقاد به محاکمه شما نه در دادگاه ولی‌ در ذهن تمامیه ایران دوستان دارم.رفقای شما بانک میزدن،پاسگاه ژاندارمری تو یه دٔه میگرفتن سرباز صفر میکشتن بد می‌گفتن حماسه جنگل

پرویز خان،خدارو شکر می‌کنم که نسل ایرانی‌ آن زمان مانند یه بلغاری یا رومانیایی‌ زندگی‌ نکرد.خدارو شکر می‌کنم شاهی‌ داشتیم که به وطن خودش عشق می‌ورزید نه جبهه‌ متحد ضدّ امپریالیستی به رهبری کرملین

بذار ما همون سردار مقتدر مستطیل سبز بشناسیمت،بذار قهرمان ملی‌‌‌مون باشی‌ نذار پرویزو به عنوان ستون پنجم کرملین تو وطنامون تو ذهنا بمونه

من بعضی‌ از حرفای قلیچ خانی و قبول دارم مخصوصاً تو ویدیو اول، ولی‌ آدمی‌ که با این شدت و حدت میاد از یه پرونده و موضوعی صحبت میکنه حداقل باید اسم طرف دعوا رو بلد باشه، همه ی دنیا میدونن که اون زن اسمش شهلا جاهد بود که این آقا میگه زائد( شاید هم به نیت پنج تن‌ ال عبا ایمون زائد ،.. )، مطلب بعدی هر چی‌ هم گفت استناد به روزنامه‌های زرد اون موقع س که من هنوز خیلی‌ هاشو دارم و یه سری چرت و پرت، یا فیلم مستندی که تو یوتیوب هست به اسم کارت قرمز ،.. یعنی‌ چیز جدیدی نگفت مضاف بر این که یه سری حرفای بی‌ پایه و اساس هم بهش اضافه کرد، روز قصاص محمد خانی و پسرش تو قطر بودن و خانواده مقتول تقاضای قصاص دادن و برادر زن محمد خانی قصاص کرد،.

... کلاً کمونیست‌ها افرادی هستن که هیچ وقت نمیشه به دوستی و حرفاشون استناد و اطمینان کرد و همیشه بوی خیانت و مدرک جمع کردن ازشون بلند میشه، همین آدم تو این مصاحبه هم چیزی از شوی غلط کردم تو تلوزیون شاه نگفت...

آقا من ذهنیت بدی نسبت به کیروش ندارم ولی فوتبال ایران را رشد داد اونم با قید "این قدر" دقیق نیست. کدوم قدر؟ کیروش اولا که فقط سرمربی تیم ملی بزرگسالان مردان ایرانه نه کل فوتبال ایران. تیم ملی ایران هم همیشه یه قدرت آسیایی بوده که معمولا با دست و پا زدن بیشتری نسبت به رقباش و با زحمت بیشتری خودشو هر طور بوده در همون سطح یک آسیا نگه داشته. یکی دو تا در میون جسته و گریخته به جام جهانی رفته و هرگز آبروریزی نکرده. در قاره هم سالهاست که با امید زیادی راهی میشه و دست خالی برمیگرده. از بعد کیروش هم همونی که بودیم هستیم. نه زیاد عقب رفتیم و نه آنچنان پیشرفت حیرت انگیزی کردیم. برخی طوری حرف میزنن انگار ایران تا قبل از کیروش مثلا در حد فیلیپین بوده و حالا شده در حد اروگوئه!

...زمانی میشه گفت تیم ملی ایران (چه با کیروش چه با هر کس دیگه) رشد کرده اونم "این قدر" که مثلا چند دوره ی متوالی جام جهانی بره و اصلا مثل کره و ژاپن حضور در جام جهانی یک عادت مسلم بشه و به فکر چطور حضور پیدا کردن باشه نه این که هنوز مثل الان و قبل، خود صعود "هدف" باشه. یا مثلا حداقل یه مرتبه بعد از چهل سال قهرمان آسیا بشه یا تو جام جهانی، جام کنفدراسیونها یا چند تا بازی تدارکاتی مهم یقه ی چند تا تیم بزرگ جهان رو بگیره. برای تیمی در کالیبر ایران ایناس که رشد محسوب میشه نه چیزی که تقریبا همیشه بوده موندن! اونچه تیم ما تا این لحظه با کیروش کرده رو قبلا هم بوده. امیدوارم که رشد اتفاق بیفته و برای شروع، برای نخستین بار تو دو جام جهانی متوالی حاضر باشیم. ولی تا الان معتقدم رشدی نداشتیم هرچند پسرفت هم نداشتیم. همونی هستیم که بودیم...

...مگر این که از نظر دوستان این ثبات در رده بندی فیفا رشد باشه که دیگه در نادقیقی و کم اعتبار و اهمیتیش اینقدر گفته شده که همه میدونن و فقط به درد فدراسیون ما میخوره که باهاش پز بده در حد قهرمانی آسیا! اگر رده بندی فیفا دقیق بود چه مرضی بود جام ملتها برگزار شه خب جامو هر چهار سال یه بار میدادن به بهترین تیم آسیایی رده بندی! و ضمنا ما در مقطعی (گمونم تو سال ۲۰۰۶) حتی به رده های زیر ۲۰ این رده بندی هم رسیدیم. اگر اون رده معنیش رشد تیم ملی بود رده ی فعلی هم هست!

در یک کشور فقیر و شدیدا تحت تحریحم در عرض کمتر از یک سال : اول ژانویه تا 22 دسامبر سال 1961کوبا ، "طرح باسوادکردن کوبا" را اجرا میکنه وسطح سواد در کوبا به % ۹۶ میرسه( بالاتر از ایالت متحده امریکا). در همان زمانها هم لزوم با سواد شدن در ایران "مورد توجه شاه" قرار میکیره ولی بر طبق مدارک سامان ملل،هیچ کار "اساسی" برای برای باسواد کردن مردم صورت نمیگیرد ؛ در سال 1966 در ایران کمتر از % ۱۷۰۵ از زنان و کمی پیشتر از % ۳۹ مردان ایران با سواد بودن . تا انزمان 44 سال از آغاز حکومت پهلوی ها گذشته بود .

هم باورش برام سخته که در عرض یک سال کوبا تونسته باشه به نرخ سواد ۹۶ درصدی برسه هم اگرچه سیستم پیشین به مسایلی از قبیل تجهیز نظامی یا مدرن و مخصوصا غربی جلوه دادن شهرهای کشور بیشتر از سواد توده ی مردم اهمیت میداد، بی انصافیه که بگیم برای سوادآموزی در کشور کاری نکرده. توجه کنید که ایران هم تا قبل از افزایش شدید بهای نفت در اواخر دهه ی شصت، کشور به شدت فقیری بود. فقط بعد از اونه که دست و بال حکومت باز میشه و شروع به یه سری بلند پروازی ها میکنه و از اون زمان از جمله وضع سوادآموزی هم انصافا بهتر شد. پس پدران و مادران ما که امروز اکثرا و دستکم در حد ابتدایی و راهنمایی دارای سواد هستن کجا و در مدارس کدوم سیستم سواد آموختن؟

تایپ literacy rate in cuba in 1961 ، literacy rate in cuba in 1961

غذر میخوام "ماوس" اشتباها خورد به بفرست .About 117,000 results

غذر میخوام "ماوس" اشتباها خورد به بفرست .About 117,000 results

تایپ کنید literacy rate in cuba in 1961 این پروژه بسیار مشهور شد که کشوری مثل کوبا در کنار سویس و دیگر کشورها قرار بگیره. فر هگینان زیادی به به کوبا سفر کردنند که که از چگونکی اجرا این طرح درس یاد بگیرن . منظورم از ذکر این واقعه انیکه که افرادی که سواد داران یه شخصی را که خودش میگه زاغه نشینم را نمی کنند تو ماه. هم او راحت تر هم ما. در مورد قلیچ هم ایشون مثل همه انسانها شریف دلش برای مردمی که بهترین غذاشون نون و روغن بود(اگه اونهم وجود داشت ) میسوخت . هیچ خزب دمکرایتی هم تو ایران نبود(آخریش نضهت آزادی بود). رفرمیستها هم بعد از کودتا 28 مرداد به این نتیجه رسیدن که از طریق پارلمانی نمیشود با شاه و اوصولا قوانین حاکم بر جامعه مقابله کرد. یه عده شدن مجاهد، یه عده چریک های فدایی خلق. تنها شریعیتی موند که اونهم کارش را از اگاهی توده آغاز کرد و ادبیات سیاسی روز دنیا را از دانشگاه و محفل "روشنفکران" از ما بهترون آورد تو مردم که اونهم در 43 سالگی از بین بردن. هر چند به خاطر همون " آوردن آگاهی در سطح توده ها" هم آخوند ها وهم "روشنفکران " طبقه بالا ، شدیدترین حملات خودشون را متوجه او کردن . حکم قتل او توسط آخوندها صادر میشود و جوجه روشنفکرانی مثل اکبری او را توبیخ !!!!

درود بر تو آزاد مرد

صحبت‌های آقای قلیچ‌خانی از دو منظر قابل بررسیه. یکی از منظر فردی فوتبالی که حالا هیچکاره ست. خارج از گود مونده. کسی که زمانی در استادیوم تشویق میشده حالا سوپری محل هم بهش بی‌محلی میکنه. این دوستان با نظرات جنجالی و بی‌مایه سعی در این دارند که حس کنند همچنان هستند. قیاس مع الفارقه، اما در نمونه‌ی ادبی‌ش میشه ابراهیم گلستان و مصاحبه هاش

منظر دوم نگاه بسیار کج و تحریف شده‌ی هموطنانی‌ست که سالها خارج از کشور مونده‌اند و با جامعه‌ای کنونی ایران غریبه هستند. مثل همین آقای قلیچ‌خانی. با این ایده‌ی مضحک که استقبال‌کنند‌گان از کیروش نه مردم بلکه امنیتی!ها و آدمهای فدراسیون و سازمان تربیت‌بدنی بوده‌اند. چند دقیقه از این مصاحبه بس بود که برای ایشون حس دلسوزی بهم دست بده

با سپاس از این برنامه و تهیه کنندگان آن. اینگونه مصاحبه ها کمک بیشتری به فراموش نشدن واقعیتهای تلخی دارد در مقابل با تلاشی که حکومت ولایت فقیه برای پاک کردن آنها دارد. جالب بود که لااقل در قبل شورش 57 اجازه فعالبت به مخالفینی چون آقای فکری داده می شد. مقایسه بشه با خاورانهای ایجاد شده توسط جمهوری ولایت فقیه

اسم اون بیچاره شهلا جاهد بود نه شهلا زائد. با تمام احترامی که مثل باقی فوتبالدوستان برای قلیچ خانی قائلم، به جز سابقه درخشان ورزشی حساسیتی که نسبت به مسائل اجتماعی و سیاسی داشته و این همه سال کار فرهنگی، راستش از شنیدن کلمه شارلاتان در مورد کی روش جا خوردم ! میتونست بگه زرنگ، آدم حسابگر یا فکر منافع خود ولی نه با این لحن در مورد کسی که مورد احترام و علاقه ده ها میلیون ایرانی ست و بنا به گفته کارشناسان جهانی هم در همین چند سال فوتبال ایران رو این قدر رشد داده، با وجود عدم یا محدودیت امکانات که صدای همه رو در آورده ...

کاش ناصر حجازی هم زنده بود و به مردم حقیقت رو میگفت.

" جانا سخن از زبان ما میگویی" 00: 9 - 7:20 واقعا این تمام حرف دل ایرانیان وطن پرسته. دوستی داشتم که کلاس نهم به خاطر دو تا کتاب شریعتی به دست ساواک دستگیر شد. 6 ماه زندان و شکنجه و بعد از زندان ممنوع التحصیل شد. مرتضی هر کجا که هستی تا نیستی تا ابدا در ذهن مایی.

دمش گرم. ادم های منطقی و روشنفکر همیشه میتونن واقعیت رو خوب ببینن. کلمات شارلاتان، موزی، پول پرست، فرصت طلب کاملاً درست هستش.

پرویز خان بنده اعتقاد به محاکمه شما نه در دادگاه ولی‌ در ذهن تمامیه ایران دوستان دارم.رفقای شما بانک میزدن،پاسگاه ژاندارمری تو یه دٔه میگرفتن سرباز صفر میکشتن بد می‌گفتن حماسه جنگل

قصه پرویز خان سری طولانی‌ دارد.در اوج دوران جنگ سرد شرق و غرب،کشوری به نام ایران در همسایگی ‌خرس قلدری به نام اتحاد جماهیر شوروی،فعالیتهای پرویز خان و دوستان آخرش به چی‌ میانجمید؟

پرویز خان،خدارو شکر می‌کنم که نسل ایرانی‌ آن زمان مانند یه بلغاری یا رومانیایی‌ زندگی‌ نکرد.خدارو شکر می‌کنم شاهی‌ داشتیم که به وطن خودش عشق می‌ورزید نه جبهه‌ متحد ضدّ امپریالیستی به رهبری کرملین

موذی درسته چون موزی یعنی موز فروش

ای کاش این مصاحبه را شخصی انجام میداد که حداقل چند بازی پرویز خان را دیده بود و کمی هم سوال از اتفاقهای دوره بازیگری ایشان در تیهای مختلف میپرسید . مثلاٌ اشخاصی مثل مانوک و روشن زاده و یا همین جناب ذهاب که تاریخ زنده ورزش ایران است . در عین حال خاطرم هست بعد از اینکه پرویز خان تاج را ترک کردند در روی جلد کیهان ورزشی ان زمان مطرح کردند که ما یعنی تیم تاج همیشه خود داور مسابقه را انتخاب میکردیم و از ان زمان دوست داشتم بدانم پرویز خان منظورشان چه بوده . با تشکر از تلوزیون اندیشه

جز اینکه ما گاو نه‌ من شیر دٔه کرملین و مسکو میشودیم؟جز اینکه دستمال توالت کالای لوکس برامون محسوب میشد؟کمی‌ وجدان بد نیست راستی‌ اگر پرویز خان و رفقا صاحب مملکت می‌شدن ما چه جور زندگی‌ میکردیم؟

بذار ما همون سردار مقتدر مستطیل سبز بشناسیمت،بذار قهرمان ملی‌‌‌مون باشی‌ نذار پرویزو به عنوان ستون پنجم کرملین تو وطنامون تو ذهنا بمونه

اگر پرویز خان و رفقا شاهو بیرون مینداختن ما با داسو چکش و دیکتاتوری پرلتاریا شون و کمپهای کار اجباری وضعمون از زندگی‌ در رژیم شاه بهتر میشد؟

تایپ literacy rate in cuba in 1961 ، literacy rate in cuba in 1961

هم باورش برام سخته که در عرض یک سال کوبا تونسته باشه به نرخ سواد ۹۶ درصدی برسه هم اگرچه سیستم پیشین به مسایلی از قبیل تجهیز نظامی یا مدرن و مخصوصا غربی جلوه دادن شهرهای کشور بیشتر از سواد توده ی مردم اهمیت میداد، بی انصافیه که بگیم برای سوادآموزی در کشور کاری نکرده. توجه کنید که ایران هم تا قبل از افزایش شدید بهای نفت در اواخر دهه ی شصت، کشور به شدت فقیری بود. فقط بعد از اونه که دست و بال حکومت باز میشه و شروع به یه سری بلند پروازی ها میکنه و از اون زمان از جمله وضع سوادآموزی هم انصافا بهتر شد. پس پدران و مادران ما که امروز اکثرا و دستکم در حد ابتدایی و راهنمایی دارای سواد هستن کجا و در مدارس کدوم سیستم سواد آموختن؟

غذر میخوام "ماوس" اشتباها خورد به بفرست .About 117,000 results

در یک کشور فقیر و شدیدا تحت تحریحم در عرض کمتر از یک سال : اول ژانویه تا 22 دسامبر سال 1961کوبا ، "طرح باسوادکردن کوبا" را اجرا میکنه وسطح سواد در کوبا به % ۹۶ میرسه( بالاتر از ایالت متحده امریکا). در همان زمانها هم لزوم با سواد شدن در ایران "مورد توجه شاه" قرار میکیره ولی بر طبق مدارک سامان ملل،هیچ کار "اساسی" برای برای باسواد کردن مردم صورت نمیگیرد ؛ در سال 1966 در ایران کمتر از % ۱۷۰۵ از زنان و کمی پیشتر از % ۳۹ مردان ایران با سواد بودن . تا انزمان 44 سال از آغاز حکومت پهلوی ها گذشته بود .

تایپ کنید literacy rate in cuba in 1961 این پروژه بسیار مشهور شد که کشوری مثل کوبا در کنار سویس و دیگر کشورها قرار بگیره. فر هگینان زیادی به به کوبا سفر کردنند که که از چگونکی اجرا این طرح درس یاد بگیرن . منظورم از ذکر این واقعه انیکه که افرادی که سواد داران یه شخصی را که خودش میگه زاغه نشینم را نمی کنند تو ماه. هم او راحت تر هم ما. در مورد قلیچ هم ایشون مثل همه انسانها شریف دلش برای مردمی که بهترین غذاشون نون و روغن بود(اگه اونهم وجود داشت ) میسوخت . هیچ خزب دمکرایتی هم تو ایران نبود(آخریش نضهت آزادی بود). رفرمیستها هم بعد از کودتا 28 مرداد به این نتیجه رسیدن که از طریق پارلمانی نمیشود با شاه و اوصولا قوانین حاکم بر جامعه مقابله کرد. یه عده شدن مجاهد، یه عده چریک های فدایی خلق. تنها شریعیتی موند که اونهم کارش را از اگاهی توده آغاز کرد و ادبیات سیاسی روز دنیا را از دانشگاه و محفل "روشنفکران" از ما بهترون آورد تو مردم که اونهم در 43 سالگی از بین بردن. هر چند به خاطر همون " آوردن آگاهی در سطح توده ها" هم آخوند ها وهم "روشنفکران " طبقه بالا ، شدیدترین حملات خودشون را متوجه او کردن . حکم قتل او توسط آخوندها صادر میشود و جوجه روشنفکرانی مثل اکبری او را توبیخ !!!!

غذر میخوام "ماوس" اشتباها خورد به بفرست .About 117,000 results

آقا من ذهنیت بدی نسبت به کیروش ندارم ولی فوتبال ایران را رشد داد اونم با قید "این قدر" دقیق نیست. کدوم قدر؟ کیروش اولا که فقط سرمربی تیم ملی بزرگسالان مردان ایرانه نه کل فوتبال ایران. تیم ملی ایران هم همیشه یه قدرت آسیایی بوده که معمولا با دست و پا زدن بیشتری نسبت به رقباش و با زحمت بیشتری خودشو هر طور بوده در همون سطح یک آسیا نگه داشته. یکی دو تا در میون جسته و گریخته به جام جهانی رفته و هرگز آبروریزی نکرده. در قاره هم سالهاست که با امید زیادی راهی میشه و دست خالی برمیگرده. از بعد کیروش هم همونی که بودیم هستیم. نه زیاد عقب رفتیم و نه آنچنان پیشرفت حیرت انگیزی کردیم. برخی طوری حرف میزنن انگار ایران تا قبل از کیروش مثلا در حد فیلیپین بوده و حالا شده در حد اروگوئه!

پرویز خان اشاره فرمودن به خاطر کتاب شریعتی‌ خوندن چنینو چنان شد.پرویز خان مجازات ضدّ انقلاب بودن در یه کشور کمونیستی چی‌ بود؟مرگ در کمپ‌های سیبری

درود بر تو آزاد مرد

با سپاس از این برنامه و تهیه کنندگان آن. اینگونه مصاحبه ها کمک بیشتری به فراموش نشدن واقعیتهای تلخی دارد در مقابل با تلاشی که حکومت ولایت فقیه برای پاک کردن آنها دارد. جالب بود که لااقل در قبل شورش 57 اجازه فعالبت به مخالفینی چون آقای فکری داده می شد. مقایسه بشه با خاورانهای ایجاد شده توسط جمهوری ولایت فقیه

منظر دوم نگاه بسیار کج و تحریف شده‌ی هموطنانی‌ست که سالها خارج از کشور مونده‌اند و با جامعه‌ای کنونی ایران غریبه هستند. مثل همین آقای قلیچ‌خانی. با این ایده‌ی مضحک که استقبال‌کنند‌گان از کیروش نه مردم بلکه امنیتی!ها و آدمهای فدراسیون و سازمان تربیت‌بدنی بوده‌اند. چند دقیقه از این مصاحبه بس بود که برای ایشون حس دلسوزی بهم دست بده

صحبت‌های آقای قلیچ‌خانی از دو منظر قابل بررسیه. یکی از منظر فردی فوتبالی که حالا هیچکاره ست. خارج از گود مونده. کسی که زمانی در استادیوم تشویق میشده حالا سوپری محل هم بهش بی‌محلی میکنه. این دوستان با نظرات جنجالی و بی‌مایه سعی در این دارند که حس کنند همچنان هستند. قیاس مع الفارقه، اما در نمونه‌ی ادبی‌ش میشه ابراهیم گلستان و مصاحبه هاش

من بعضی‌ از حرفای قلیچ خانی و قبول دارم مخصوصاً تو ویدیو اول، ولی‌ آدمی‌ که با این شدت و حدت میاد از یه پرونده و موضوعی صحبت میکنه حداقل باید اسم طرف دعوا رو بلد باشه، همه ی دنیا میدونن که اون زن اسمش شهلا جاهد بود که این آقا میگه زائد( شاید هم به نیت پنج تن‌ ال عبا ایمون زائد ،.. )، مطلب بعدی هر چی‌ هم گفت استناد به روزنامه‌های زرد اون موقع س که من هنوز خیلی‌ هاشو دارم و یه سری چرت و پرت، یا فیلم مستندی که تو یوتیوب هست به اسم کارت قرمز ،.. یعنی‌ چیز جدیدی نگفت مضاف بر این که یه سری حرفای بی‌ پایه و اساس هم بهش اضافه کرد، روز قصاص محمد خانی و پسرش تو قطر بودن و خانواده مقتول تقاضای قصاص دادن و برادر زن محمد خانی قصاص کرد،.

... کلاً کمونیست‌ها افرادی هستن که هیچ وقت نمیشه به دوستی و حرفاشون استناد و اطمینان کرد و همیشه بوی خیانت و مدرک جمع کردن ازشون بلند میشه، همین آدم تو این مصاحبه هم چیزی از شوی غلط کردم تو تلوزیون شاه نگفت...

...زمانی میشه گفت تیم ملی ایران (چه با کیروش چه با هر کس دیگه) رشد کرده اونم "این قدر" که مثلا چند دوره ی متوالی جام جهانی بره و اصلا مثل کره و ژاپن حضور در جام جهانی یک عادت مسلم بشه و به فکر چطور حضور پیدا کردن باشه نه این که هنوز مثل الان و قبل، خود صعود "هدف" باشه. یا مثلا حداقل یه مرتبه بعد از چهل سال قهرمان آسیا بشه یا تو جام جهانی، جام کنفدراسیونها یا چند تا بازی تدارکاتی مهم یقه ی چند تا تیم بزرگ جهان رو بگیره. برای تیمی در کالیبر ایران ایناس که رشد محسوب میشه نه چیزی که تقریبا همیشه بوده موندن! اونچه تیم ما تا این لحظه با کیروش کرده رو قبلا هم بوده. امیدوارم که رشد اتفاق بیفته و برای شروع، برای نخستین بار تو دو جام جهانی متوالی حاضر باشیم. ولی تا الان معتقدم رشدی نداشتیم هرچند پسرفت هم نداشتیم. همونی هستیم که بودیم...

...مگر این که از نظر دوستان این ثبات در رده بندی فیفا رشد باشه که دیگه در نادقیقی و کم اعتبار و اهمیتیش اینقدر گفته شده که همه میدونن و فقط به درد فدراسیون ما میخوره که باهاش پز بده در حد قهرمانی آسیا! اگر رده بندی فیفا دقیق بود چه مرضی بود جام ملتها برگزار شه خب جامو هر چهار سال یه بار میدادن به بهترین تیم آسیایی رده بندی! و ضمنا ما در مقطعی (گمونم تو سال ۲۰۰۶) حتی به رده های زیر ۲۰ این رده بندی هم رسیدیم. اگر اون رده معنیش رشد تیم ملی بود رده ی فعلی هم هست!