۱) آقا پسر خجالت نمیکشی به یارو میگی کارت شناساییتو ببینم؟! تو چکاره ی مملکتی که چنین اجازه ای به خودت میدی که از یه شهروند تو خیابون بخوای مدرک شناساییشو نشونت بده جلوی دوربین؟ ۲) فدراسیون نادون و طمعکار افغانستان خورد؟ خب اگه میذاشتی همون قیمت عادی باشه پول بیشتری میزدی به جیب. یا لااقل ده تومن، بیست تومن، یهو پنجاه تومن بی انصاف؟ ۳) آخه به وضع اقامتشون چکار دارید حالا واسه یه فوتبال دیدن؟! اون که از قیمت اینم از این. همه رو پروندن کلا ۳۰۰۰ نفر تو ورزشگاه بود ۴) بلیط فروشی رو یهو گذاشتید اون کله ی شهر که چی؟ آخه یه کارشون توضیح نداره که آدم بگه این یه دونه رو درست انجام دادن.

چرا اين بيچاره ها رو اذيت ميكنين انقدر،٥٠ هزار تومان پول بليط بازي؟ خيلي بي انصافين.بازم دمشون گرم كه با اين بضاعت تيمشون ازش شديدا حمايت ميكنن.

خبرنگار بهترازین دیگه نبود؟!

واقعا گناه دارن اين دوستان أفغان اون گزارشكره هم خيلى بى شعوره با اون قيافش فگت

ای بابا ، دلم سوخت ، پنجاه هزار تومن برای یک جوون تنهای مهاجر تو ایران خیلی پوله با توجه به اینکه باید همه خرج زندگیش رو خودش بده و مادر پدری احتمالا بالای سرش نیست ، اگر برای تیم ملی ایران هم پنجاه هزار تومن بگذارن خیلی ها براشون سنگین میشه و نمیان ، تعارف که نداریم . در کل دلم برای این عزیزان افغانستانی میسوزه ، یک روز خوش به عمرشون ندیدن ، تو ایران هم بعید میدونم برخورد خوبی باهاشون بشه ...

دوستان عزیز! این رفقای افغان درگیر با چه زبانی فریاد بزنن که بابا «افغانی» اسم واحد پول افغانستان است؟؟؟

چیزی که برام جالبه اینه که به قدری جامعه ی ما در جهان منزویه و از قافله ی جهانی شدن جا مونده که هر وقت شاهد کوچکترین برخوردمون با یک خارجی حتی مثل این مورد کسانی که متعلق به نزدیکترین فرهنگ به ما هستن که هیچ، اساسا خودشونو بچه ی اصفهان معرفی میکنن و لهجه ی اصفهانی دارن چون احتمالا اونجا به دنیا اومدن هم این ناآشنایی و بی تجربگی مثل سیلی توی صورت آدم میخوره و موقعیتهای ناخوشایندی به وجود میاره. نمونه های شدیدترش رو هم که حتما همه در عرصه های مختلف به یاد داریم.

... چون عموم ما متاسفانه از آداب زندگی در جامعه ی جهانی کمتر اطلاعی داریم که هیچ حتی هنوز در آداب زندگی اجتماعی خودمون صدها مشکل داریم.

... حتی نخبه ترین و سرآمدترین چهره های جامعه ی ما اعم از سیاستمداران یا آدم های رسانه ای هم از ساده ترین آداب و هنجارهای جاافتاده در عرف زندگی در جامعه ی بین المللی بی اطلاعن. رجوع کنید به گفتگو با چهره های بین المللی هنر یا ورزش که به ایران اومدن (فوتبالیستهای بازنشسته، بازیگر نقش جومونگ، و...) یا افتصاحی که دیپلماتهامون چندین سال پیش در ضیافت شام امیر قطر به بار آورده بودن یا مسئولین ورزش در استقبال از کلمنته و ده ها نمونه ی دیگه از این دست. تا چه برسه به ما مردم عادی.