فرهاد عشوندی- خبرگزاری خبرآنلاین: کامنت های مردمی پر است از دلخوری، نگرانی و ترس از حذف . تیم امید بازی با قطر را باخت و حالا بسیاری ناامید شدهاند که باز راه رفتن به المپیک مسدود شده است. تیمی با استعداد و با این همه هزینهکه بیش از یکسال است مدام در اردو بوده ، حالا با یک شکست که البته می توانستنتیجه مسابقه اش باخت نباشد ، اینگونه باعث کم امیدی مردم شده است. اینکه بدون شکاشتباه استراتژیک محمد خاکپور ، مایلی کهن و سایر دستیاران تیم امید در گل اولی کهتیم خورد موثر بوده ، غیرقابل کتمان است اما آیا از حالا باید نا امید شد؟

این که تیم امید با بدترین ارنج ممکن به زعم کارشناسان و بسیاری ازمردم ، ۹۰ دقیقه در جو کاملا عربی ورزگاه دوحه تیم برتر میدان است ، نشان از توانبالای بچه های ایرانی دارد . چیزی که امیدهای مان را همچنان زنده نگه می دارد. پررنگ تر از همه تیم های امید این سال های مان . اقلا بعد از المپیک آتن. این نسل ،اقلا با فاصله بهتر از دو نسل قبلی امیدمان است و حالا با یک باخت حق نداریم کهناامید باشیم. تیم ملی برای صعود نیاز به بردن چینی دارد که حاجی مایلی استادبردنش است و اصلا سیاه روزی های فوتبال چین را تیم ۹۸ مایلی کهن رقم زده است و بعداز آن شکست ، آنها دیگر هیچ گاه در فوتبال آسیا کمر راست نکردند. برای ایران همبازی با ژاپن شاید سخت باشد اما سختی اش کمتر از بازی با عربستان نیست. آن هم دراین شرایط بد سیاسی بین دو کشور و جوی که در ورزشگاه دوحه برای این بازی ایجاد میشود. از یاد نبریم که این تیم ملی در دو بازی قبلی اش با عربستان ، یک بار در ابتدایامسال در تهران به حریفش باخته و یک بار هم در دوحه بازی ۲ بر صفر پیش را با مساویعوض کرده و شانس آوردیم که گل سوم را نخوردیم.

در این شرایط تیمی که به قول محمد خاکپور برای قهرمانی رفته ، حتماباید هر حریفی را ببرد. پس اگر حالا احتمالا دوم گروه مان می شویم و رقیب مان بهاحتمال فراوان ژاپن می شود ، می توانیم بگوییم چه بهتر چون حتما از قبل رفتن بهاین بازی ها می دانستیم که برای رسیدن به المپیک باید دو بازی حذفی مان را پس از صعوددر مرحله گروهی ببریم.

درس های بازی با قطر می تواند تیم ملی را به صعود امیدوار کند ، البتهاگر از این بازی درس گرفته باشیم و هنوز ، در افکارمان به دنبال توجیهاتی چونبزرگتر بودن بازیکنان حریف ، بدیمنی حضور کروش در دوحه برای تیم ملی و توجیهاتی ازاین دست نباشیم.

محمد مایلی کهن که در تمام دوسال گذشته ترجیع بند تمام انتقادهایآتشینش از مربی تیم ملی و حامیانش ، دلسوزی برای جوانان ایرانی است ، حتما بهتر ازهمه ما می داند این نسل جوان کمترین حق شان رسیدن به المپیک است کاش او بداند همهدلسوزش هستند و رویای همه ما یک چیز است ؛رسیدن به المپیک. ما به این باور داریمکه شما و محمد خاکپور با این نسل با استعداد توان صعود به المپیک را دارید. به اینشرط که تمام تمرکزتان و باورتان این باشد که باید به المپیک صعود کنیم. اگر باورداشته باشید ، قطعا می توانید. همانطور که قبلا تیم بزرگسالان مان خواست و دربدترین شرایط توانست با ۳ پیروزی متوالی در قطر ، ایران و کره جنوبی به جام جهانیبرسد.