فوتبال اون زمان چه حس و حال زیبایی داشت . تیم‌هایی‌ مثل دارایی ، کشاورز ، وحدت ، بوتان ، آرارات ...

فوتبال اون زمان چه حس و حال زیبایی داشت . تیم‌هایی‌ مثل دارایی ، کشاورز ، وحدت ، بوتان ، آرارات ...

بادش به خیررررر.........من اون موقع ها طرفدار دارایی بودم و عجب تیم خوبی هم بود

خیلی جالب بود. کاملا معلومه که هر دو مربی از حضور دوربین تو رختکن ناراحت هستند ولی جرأت هم نداشتند که بگن دوربین بره بیرون. هردو مربی تمام تلاششون رو کردند که با آخر ادبیات ممکن حرف بزنند. مربی دارائی می گفت سرعتی بازی کنید ولی از اونطرف میگفت توپ رو نگه دارید این بازی کلاسیکه بازی مدرن نیست. مربی استقلال آخرش میگفت همتون همین کار رو بکنید توپ رو به یار خودی بدید، خوب پس می خواستی توپ رو بدن به داور؟

خنده دار بود، فیلمبرداری که از پایین باشه بازی میشه در حد محلات،. دارایی ،، موسوی نیا، رضایی منش ، فنونی زاده، بابا زاده، مسعود غفوری اصل، و یکی‌ دو تا دیگه رو داشت که همه رو سال بعدش اوردن استقلال, و دارایی یه جوری از هم پاشید، مرفاوی هم اول دارایی بود، دقیقا یادم نمیآد سال قبلش بود یا نه ولی‌ مراغه چیان هم رفت دارایی و قبل از بازی گًل اورد واسه پورحیدری که نگرفته بود و اتفاقاً تو همون بازی هم ۲ تا گًل زد به استقلال،.. نکته بعدی مربی‌ دارایی, کازرانی بود اونور هم رختکن استقلال مربیش هر کی‌ بود سیگار از دستش نمی‌افتاد،:)، این غفوری اصل هم همکلاس ما بود و حکایاتی باهاش داشتیم دیپلم هم نتونست بگیره

جعفر مختاری فر محسن گروسی مصطفی اردستانی کجان اینها

این صدای خودته برادر؟

زمانی که تنها راه دیدن فوتبال رفتن به ورزشگاه بود و از جمله به همین دلیل هم بود که ورزشگاه‌ها همیشه پر بود. دمردم تو اخبار و روزنامه‌ها می‌شنیدن و می‌خوندن و تشنه می‌شدن و برای دیدن باید می‌رفتن اونجا. اما الان پخش تلویزیونی «رایگان»، خودش یکی از چندین دلیل خالی شدن ورزشگاه‌ها بویژه تو تهران شده.

ممل جان دستت طلا من این بازی رو یادمه و تازه تلویزیون شروع کرده بود بازیهای مهم را با نیم ساعت تاخیر نشون می داد و دارایی تو اون سالها تیم خوب شده بود یادمه تو محل که بازی میکردیم اگه گل بخودی میشد یاد این صحنه میکردیم که دارایی به خودشون زدن...

مربی دارایی: حسین کازرانی دفاع وسط قرص سالهای دور مربی استقلال: فکر کنم محمد صلاحی که اتفاقا خیلی خوب کار کرد leonardo مرفاوی قبل از این صدا و سیما بازی میکرد

من اين بازى يادم مياد و حتى يادمه اولين بازى بود كه بعد انقلاب پخش مستقيم شد ، مربى دارايى حسين كازرانى بود و ٢ سال نائب قهرمان تهران شدند. استقلال هم كه خيلى بازيكنهاى خوب داشت ولى كاپيتان و نشناختم! شاهين بيانى هم كه تو بازى نبود. يادش بخير واسه ما همه چى بود

abitexas صدا و سیما مال خیلی‌ قبل تره، مرفاوی تو دارایی هم بازی کرد و بازی با پرسپولیس گًل هم زد

حسن تارزان نشسته بود بغل جعفر.کسی خبر داره حسن تارزان هنوز هست یا نه؟

کاپتان داش جعفر مختاری فر بود

مملی همیشه ایوالله داری ولی بعضی موقعها خیلی ایوالله داری

عالى بوووووود ... فوق العاده حاااال كردم ... همين بازى باعث شد مهدى فنونى و حميد بابا زاده و غفوريهاى اصل بيان اس اس ... ياد حسين كازرانى هم به خير ... يلى بووووود

صدای روش صدای بهرام شفیعه که اونموقع هنوز دلقک نشده بود

مرفاوی فکر کنم قبل از دارایی سرباز بود.

پشت دروازه امجدیه ، زیر ساعت شرط بندها میشستند. آوت سمت راست ۲۰ تومن!!! نمایشگاه ماشین درهای میدون فوزیه زیاد بودن

اون که سمت چپ قلعه نوعی نشسته بعد‌ها وقتی‌ قلعه نوعی مربی‌ شد مشاور و آنالیزور استقلال شد و یکی‌ از دلایل اصلی‌ موفقیتهای قلعه نوعی هست! اسم پسرش هم علی‌ هست.

چاکر همه دوستان دربست، بازم از این دست فیلم و عکسها میفرستم، در خدمتیم

مربى سال ٦٨ استقلال غلام حسين مظلومى بود حالا نمى دونم اين مظلومى بود يا سلامى . مراغه چيان قبل از اين رفت دارايى فكر كنم واسه ٢ سال كه اگر نمى رفت مى شد اسطوره چون از ١٥ سالگى تو استقلال بود و خداييش شوتهاش حرف نداشت. خودش هم گفت بزرگترين اشتباه ورزشى اش رفتن از ا س آس بود. مرفاوى هم از دارايى اومد به استقلال و با گلى كه صمد زد پرسپوليس و يك هيچ بردند و گل صمد ارم خبر ورزشى بود. پروين هم اخرين بازى اش همين بأزى بود ظاهرا.

ئاقعا یادش بخیر چه فوتبالی میدیدم باشگاهای تهران اونا کجا الان جدیدا کجا

از بازی استقلال و دارایی همیشه یاد خاطره ی روزی می افتم که کلاس سوم دبیرستان بودم و طبق معمول عصر بعد از تعطیل شدن دبیرستان، به استادیوم شهر مسجدسلیمان رفتم که پونصد متر اون ور دبیرستانمون بود. همون روزی که استقلال با دارایی بازی داشت و پرسپولیس با وحدت ته جدولی. دم در استادیوم، علی شهنی هم تیمی ام (دفاع تیم فوتبال نوجوانان آزادگان مسجدسلیمان) رو دیدم که شاد و خوشحال وایساده بود و قهقهه میزد و با خوشحالی به همه می گفت: امروز استقلال 7 تا زد به دارایی و پرسپولیس 2-1 باخته به وحدت. باور کردنی نبود چون اون روزا باید یک روز صبر میکردیم تا روزنامه ی فردا برسد و از نتایج آگاه شویم. ولی دوستم گفت که او شماره تلفن پرویز مظلومی رو داره و زنگ زده منزلش و پرویز مظلومی نتایج رو بش داده. ازش پرسیدم میشه شماره پرویز مظلومی رو به من هم بدی؟ سریع شماره رو بم داد و گفت به هر استقلالی واقعی که دوست داری هم میتونی شماره رو بدی. فقط یه بار جرات کردم زنگ بزنم منزل پرویز مضلومی. نمیدونم کی گوشی رو ورداشت؟ شاید خودش بود ولی تا گفت الو قطع کردم. نوجوون شهرستانی 16 - 17 ساله بودم دیگه. یادمه گل های وحدت رو مهدی ابطحی و محمد حسین ضیایی زدن به پرسپولیس و از بعد از اون بازی، وحدت بیشتر بازی هاش رو برد و حتی آرارات رو هم که اون فصل خیلی قوی بود برد و سقوط نکرد. (اگه اشتباه نکنم. حوصله ی سرچ ندارم). پرویز مظلومی دو بار توی استادیوم مسجدسلیمان دیدم که برای بازی دوستانه اومده بودن. زمانی بود که استقلال تهران، کورش لرستانی رو از استقلال مسجدسلیمان گرفته بود و توی یک بازی دوستانه، کورش لرستانی برای استقلال تهران بازی کرد و 4 یا 6 تا زدن به تیم شهر ما که بیشتر گل ها رو پرویز مظلومی با سر زد. اون روز بهتاش فریبا و نعلچگر و مراغه چیان و رضا احدی هم برای استقلال بازی میکردن. نیمه ی اول پرگل بود. نیمه ی دوم مربی تیم شهر ما یک بازیکن 17 ساله که همکلاسم بود به اسم علی قلندری رو فرستاد تو زمین و بهش گفته بود فقط پرویز مظلومی رو بگیره و الحق کار علی قلندری عالی بود چرا که تیم تهران توی نیمه دوم فقط یک گل زد.

خیلی جالب بود. کاملا معلومه که هر دو مربی از حضور دوربین تو رختکن ناراحت هستند ولی جرأت هم نداشتند که بگن دوربین بره بیرون. هردو مربی تمام تلاششون رو کردند که با آخر ادبیات ممکن حرف بزنند. مربی دارائی می گفت سرعتی بازی کنید ولی از اونطرف میگفت توپ رو نگه دارید این بازی کلاسیکه بازی مدرن نیست. مربی استقلال آخرش میگفت همتون همین کار رو بکنید توپ رو به یار خودی بدید، خوب پس می خواستی توپ رو بدن به داور؟

فوتبال اون زمان چه حس و حال زیبایی داشت . تیم‌هایی‌ مثل دارایی ، کشاورز ، وحدت ، بوتان ، آرارات ...

من اين بازى يادم مياد و حتى يادمه اولين بازى بود كه بعد انقلاب پخش مستقيم شد ، مربى دارايى حسين كازرانى بود و ٢ سال نائب قهرمان تهران شدند. استقلال هم كه خيلى بازيكنهاى خوب داشت ولى كاپيتان و نشناختم! شاهين بيانى هم كه تو بازى نبود. يادش بخير واسه ما همه چى بود

خنده دار بود، فیلمبرداری که از پایین باشه بازی میشه در حد محلات،. دارایی ،، موسوی نیا، رضایی منش ، فنونی زاده، بابا زاده، مسعود غفوری اصل، و یکی‌ دو تا دیگه رو داشت که همه رو سال بعدش اوردن استقلال, و دارایی یه جوری از هم پاشید، مرفاوی هم اول دارایی بود، دقیقا یادم نمیآد سال قبلش بود یا نه ولی‌ مراغه چیان هم رفت دارایی و قبل از بازی گًل اورد واسه پورحیدری که نگرفته بود و اتفاقاً تو همون بازی هم ۲ تا گًل زد به استقلال،.. نکته بعدی مربی‌ دارایی, کازرانی بود اونور هم رختکن استقلال مربیش هر کی‌ بود سیگار از دستش نمی‌افتاد،:)، این غفوری اصل هم همکلاس ما بود و حکایاتی باهاش داشتیم دیپلم هم نتونست بگیره

بادش به خیررررر.........من اون موقع ها طرفدار دارایی بودم و عجب تیم خوبی هم بود

مملی همیشه ایوالله داری ولی بعضی موقعها خیلی ایوالله داری

چاکر همه دوستان دربست، بازم از این دست فیلم و عکسها میفرستم، در خدمتیم

حسن تارزان نشسته بود بغل جعفر.کسی خبر داره حسن تارزان هنوز هست یا نه؟

کاپتان داش جعفر مختاری فر بود

عالى بوووووود ... فوق العاده حاااال كردم ... همين بازى باعث شد مهدى فنونى و حميد بابا زاده و غفوريهاى اصل بيان اس اس ... ياد حسين كازرانى هم به خير ... يلى بووووود

abitexas صدا و سیما مال خیلی‌ قبل تره، مرفاوی تو دارایی هم بازی کرد و بازی با پرسپولیس گًل هم زد

مربی دارایی: حسین کازرانی دفاع وسط قرص سالهای دور مربی استقلال: فکر کنم محمد صلاحی که اتفاقا خیلی خوب کار کرد leonardo مرفاوی قبل از این صدا و سیما بازی میکرد

جعفر مختاری فر محسن گروسی مصطفی اردستانی کجان اینها

صدای روش صدای بهرام شفیعه که اونموقع هنوز دلقک نشده بود

ممل جان دستت طلا من این بازی رو یادمه و تازه تلویزیون شروع کرده بود بازیهای مهم را با نیم ساعت تاخیر نشون می داد و دارایی تو اون سالها تیم خوب شده بود یادمه تو محل که بازی میکردیم اگه گل بخودی میشد یاد این صحنه میکردیم که دارایی به خودشون زدن...

اون که سمت چپ قلعه نوعی نشسته بعد‌ها وقتی‌ قلعه نوعی مربی‌ شد مشاور و آنالیزور استقلال شد و یکی‌ از دلایل اصلی‌ موفقیتهای قلعه نوعی هست! اسم پسرش هم علی‌ هست.

فوتبال اون زمان چه حس و حال زیبایی داشت . تیم‌هایی‌ مثل دارایی ، کشاورز ، وحدت ، بوتان ، آرارات ...

پشت دروازه امجدیه ، زیر ساعت شرط بندها میشستند. آوت سمت راست ۲۰ تومن!!! نمایشگاه ماشین درهای میدون فوزیه زیاد بودن

مرفاوی فکر کنم قبل از دارایی سرباز بود.

زمانی که تنها راه دیدن فوتبال رفتن به ورزشگاه بود و از جمله به همین دلیل هم بود که ورزشگاه‌ها همیشه پر بود. دمردم تو اخبار و روزنامه‌ها می‌شنیدن و می‌خوندن و تشنه می‌شدن و برای دیدن باید می‌رفتن اونجا. اما الان پخش تلویزیونی «رایگان»، خودش یکی از چندین دلیل خالی شدن ورزشگاه‌ها بویژه تو تهران شده.

این صدای خودته برادر؟

از بازی استقلال و دارایی همیشه یاد خاطره ی روزی می افتم که کلاس سوم دبیرستان بودم و طبق معمول عصر بعد از تعطیل شدن دبیرستان، به استادیوم شهر مسجدسلیمان رفتم که پونصد متر اون ور دبیرستانمون بود. همون روزی که استقلال با دارایی بازی داشت و پرسپولیس با وحدت ته جدولی. دم در استادیوم، علی شهنی هم تیمی ام (دفاع تیم فوتبال نوجوانان آزادگان مسجدسلیمان) رو دیدم که شاد و خوشحال وایساده بود و قهقهه میزد و با خوشحالی به همه می گفت: امروز استقلال 7 تا زد به دارایی و پرسپولیس 2-1 باخته به وحدت. باور کردنی نبود چون اون روزا باید یک روز صبر میکردیم تا روزنامه ی فردا برسد و از نتایج آگاه شویم. ولی دوستم گفت که او شماره تلفن پرویز مظلومی رو داره و زنگ زده منزلش و پرویز مظلومی نتایج رو بش داده. ازش پرسیدم میشه شماره پرویز مظلومی رو به من هم بدی؟ سریع شماره رو بم داد و گفت به هر استقلالی واقعی که دوست داری هم میتونی شماره رو بدی. فقط یه بار جرات کردم زنگ بزنم منزل پرویز مضلومی. نمیدونم کی گوشی رو ورداشت؟ شاید خودش بود ولی تا گفت الو قطع کردم. نوجوون شهرستانی 16 - 17 ساله بودم دیگه. یادمه گل های وحدت رو مهدی ابطحی و محمد حسین ضیایی زدن به پرسپولیس و از بعد از اون بازی، وحدت بیشتر بازی هاش رو برد و حتی آرارات رو هم که اون فصل خیلی قوی بود برد و سقوط نکرد. (اگه اشتباه نکنم. حوصله ی سرچ ندارم). پرویز مظلومی دو بار توی استادیوم مسجدسلیمان دیدم که برای بازی دوستانه اومده بودن. زمانی بود که استقلال تهران، کورش لرستانی رو از استقلال مسجدسلیمان گرفته بود و توی یک بازی دوستانه، کورش لرستانی برای استقلال تهران بازی کرد و 4 یا 6 تا زدن به تیم شهر ما که بیشتر گل ها رو پرویز مظلومی با سر زد. اون روز بهتاش فریبا و نعلچگر و مراغه چیان و رضا احدی هم برای استقلال بازی میکردن. نیمه ی اول پرگل بود. نیمه ی دوم مربی تیم شهر ما یک بازیکن 17 ساله که همکلاسم بود به اسم علی قلندری رو فرستاد تو زمین و بهش گفته بود فقط پرویز مظلومی رو بگیره و الحق کار علی قلندری عالی بود چرا که تیم تهران توی نیمه دوم فقط یک گل زد.

مربى سال ٦٨ استقلال غلام حسين مظلومى بود حالا نمى دونم اين مظلومى بود يا سلامى . مراغه چيان قبل از اين رفت دارايى فكر كنم واسه ٢ سال كه اگر نمى رفت مى شد اسطوره چون از ١٥ سالگى تو استقلال بود و خداييش شوتهاش حرف نداشت. خودش هم گفت بزرگترين اشتباه ورزشى اش رفتن از ا س آس بود. مرفاوى هم از دارايى اومد به استقلال و با گلى كه صمد زد پرسپوليس و يك هيچ بردند و گل صمد ارم خبر ورزشى بود. پروين هم اخرين بازى اش همين بأزى بود ظاهرا.

ئاقعا یادش بخیر چه فوتبالی میدیدم باشگاهای تهران اونا کجا الان جدیدا کجا