بازی انقدر قدیمیه که دروازبان پاس رو به عقب مدافع رو می تونه با دست جمع کنه!

عبدلعلی چنگیز، دریبل سر پا، ضربه رو پا کنج دروازه. آرش برهانی .... ! :|

یک نکته دیگه که یادم رفت بگم دروازه بانی بدون دستکش دروازه بان صدا و سیماست

جالب بود خاطرات اون سالها در ذهن آدم مثل فیلم سینمایی مرور میشه. تفاوت تعداد تماشاگرها با الان شاید بارزترین نکته بود ولی نباید شرایط اون سال ها رو با الان مقایسه کرد. اون سالها فقط جنگ بود و جنگ تنها دل خوشی جوون ها همین فوتبال بود. تشکر بابت ویدیو

ممل جون یه دستی به تراک زیر ویدئو بزن ببینیم تصویر بهتر میشه :)))

دست شما درد نکنه ممل جان.... عجب گلی زد چنگیز با دریبل سر پا .. ولی خودمونیم بازی های اون موقع خیلی از تاکتیک خاصی برخوردار نبودند وبیشتر بر پایه خلاقیت فردی و نشاط و انگیزه بازیکنها بوده این قضیه از آرایش و نحوه بازی تیمها کاملا مشهوده.

وای عجب فیلمی گذاشتی ممل جان، ممنون. یادم نمیاد در سالهای گذشته یک بازی رو استقلال تونسته باشه با ۵ گًل ببره.

نتيجه اين بازى يادم مياد قبل اينكه ويديو رو ببينم گفتم نكنه اون ٥-١ باشه اون سالها استقلال واقعا خوب بود و گلچينى از بهترين ها رو داشت فوتبال باشگاه هاى تهران بود و كلى خاطره. حجازى شاهين بيانى مراغه چيان حاجيلو نعلچگر مختارى فر مظلومى چنگيز اينها رو ديدم تو تيم ؛ واقعا ما كه استقلالى بوديم از پرسپوليسى ها نفرت نداشتيم و ستاره هاى اونها رو دوست داشتيم. همون سال ٦٤ نامجو چهره شد و با ١٩ سال سن به تيم ملى رسيد و پديده ميدون خراسانى تيم استقلال بود

ممنون از دوست گرمی ممل آبی بخاطر این ویدئو زیبا. ممل جان اگر لطف کنید ویدیو بازی استقلال و دارائی رو پیدا کنید که در آن بازی استقلال ۷ ٔبر صفر دارائی رو شکست داد رو برای دوستانی که میگن یادشون نمیاد استقلال ۵ تا گًل تو یک بازی زده باشه رو ببینند. با تشکر

اامید جان ما تو اون فصل ۷ تا هم به سعدآباد زدیم .البته دربی رو به شاهرخ و اختلافات داخلی باختیم.مرسی ممل جان

یادش بخیر چقدر نقشه میکشدیم روبرو جایگاه رو آبی کنیم.اولین بازی که تونستیم استقلال آرارات بود.با سر و کله خونی

یاده تاکسی چنگیز٬هوندا ۱۲۵ نامجو پیکان احدی و عشق روشن دااش جعفر مختاری فر بخیر.دنیای ورزش دانستنیها کیهان ورزشی

دوستان من منظورم اين بود كه در ٥-٦ سال گذشته يادم نمياد كه با ٥ گل تيمى رو برده باشه كه بايد افسوس خورد. در دهه ٦٠ و ٧٠ كه با بازيهاى پر گل برنده ميشد اس اس

زمان مرفأوى به نماينده مشهد ٥ تا زديم ( بازى قبل دربى بود) و البته هفته بعدش تو دربى وقتى پژمان منتظرى اشتباه كرد تو ٥ ديقه يك تسر زديم و بعدش هم اولين گل فرهاد. زمان سرمربى گرى ناصر حجازى هم ٥ تا به فولاد زديم با درخشش عليرضا اكبرپور ، زمان پورحيدرى سال ٧٥ هم كه تيم خوبى نداشتيم ٥ تا زديم كه إدموند اختر هت تربك كرد يادمه استقلال جوان تيتر زده: در استقلال امير (قلعه نوعى)حكومت مى كند، منصوريان بازى و إدموند گلزنى

نوستالژی بسیار زیبایی بود، نیمکت تیم پشت دروازه دو تیم بود. تبلیغاتی تو زمین وجود نداشت بجاش شعار می نوشتند. کل بازی با سه یا چهار دوربین فیلمبرداری می شد. اگه اشتباه نکرده باشم یا پخش مستقیم نبود یا اگه بود تازه بعد از انقلاب پخش مستقیم راه افتاده بود. برای گزارشگر هم پائین کنار زمین یک میز میذاشتند تا از اونجا بازی رو گزارش کنه.

این بازی استادیوم بودم تو ۳۰ تومنی

چنگیز کجاست.جعفر مختاری فر عجب بازیکنی بود از دارایی امد استقلال. یادش بخیر از مدرسه در مرفتیم میرفتیم استادیوم با نیم کیلو تخمه با ساندویج کالباس تو استادیوم چه مزه ای میداد.

چنگیز اعجوبه بود مرفاوی و معمار و موسیوند از بازیکنهای خوب سعداباد بودن گوینده ورزشگاه انگار عوض نشده هنوز صالحی داور مطرح اون زمان بود در ضمن عجله بازیکن سعداباد در شروع مجدد بازی بعد از گل سوم ستودنی بود غنی زاده خیلی مستعد بود ولی به حقش نرسید ناصرخان دو تا سیو عالی داشت. اون زمانها هم خوب تشویق میشد. از همه گفتیم ولی گزارشگر کی بوددددد نه شفیع بود نه صالح نیا نه اسکویی

عبدلعلی چنگیز، دریبل سر پا، ضربه رو پا کنج دروازه. آرش برهانی .... ! :|

یک نکته دیگه که یادم رفت بگم دروازه بانی بدون دستکش دروازه بان صدا و سیماست

دست شما درد نکنه ممل جان.... عجب گلی زد چنگیز با دریبل سر پا .. ولی خودمونیم بازی های اون موقع خیلی از تاکتیک خاصی برخوردار نبودند وبیشتر بر پایه خلاقیت فردی و نشاط و انگیزه بازیکنها بوده این قضیه از آرایش و نحوه بازی تیمها کاملا مشهوده.

جالب بود خاطرات اون سالها در ذهن آدم مثل فیلم سینمایی مرور میشه. تفاوت تعداد تماشاگرها با الان شاید بارزترین نکته بود ولی نباید شرایط اون سال ها رو با الان مقایسه کرد. اون سالها فقط جنگ بود و جنگ تنها دل خوشی جوون ها همین فوتبال بود. تشکر بابت ویدیو

نتيجه اين بازى يادم مياد قبل اينكه ويديو رو ببينم گفتم نكنه اون ٥-١ باشه اون سالها استقلال واقعا خوب بود و گلچينى از بهترين ها رو داشت فوتبال باشگاه هاى تهران بود و كلى خاطره. حجازى شاهين بيانى مراغه چيان حاجيلو نعلچگر مختارى فر مظلومى چنگيز اينها رو ديدم تو تيم ؛ واقعا ما كه استقلالى بوديم از پرسپوليسى ها نفرت نداشتيم و ستاره هاى اونها رو دوست داشتيم. همون سال ٦٤ نامجو چهره شد و با ١٩ سال سن به تيم ملى رسيد و پديده ميدون خراسانى تيم استقلال بود

یاده تاکسی چنگیز٬هوندا ۱۲۵ نامجو پیکان احدی و عشق روشن دااش جعفر مختاری فر بخیر.دنیای ورزش دانستنیها کیهان ورزشی

ممل جون یه دستی به تراک زیر ویدئو بزن ببینیم تصویر بهتر میشه :)))

یادش بخیر چقدر نقشه میکشدیم روبرو جایگاه رو آبی کنیم.اولین بازی که تونستیم استقلال آرارات بود.با سر و کله خونی

زمان مرفأوى به نماينده مشهد ٥ تا زديم ( بازى قبل دربى بود) و البته هفته بعدش تو دربى وقتى پژمان منتظرى اشتباه كرد تو ٥ ديقه يك تسر زديم و بعدش هم اولين گل فرهاد. زمان سرمربى گرى ناصر حجازى هم ٥ تا به فولاد زديم با درخشش عليرضا اكبرپور ، زمان پورحيدرى سال ٧٥ هم كه تيم خوبى نداشتيم ٥ تا زديم كه إدموند اختر هت تربك كرد يادمه استقلال جوان تيتر زده: در استقلال امير (قلعه نوعى)حكومت مى كند، منصوريان بازى و إدموند گلزنى

ممنون از دوست گرمی ممل آبی بخاطر این ویدئو زیبا. ممل جان اگر لطف کنید ویدیو بازی استقلال و دارائی رو پیدا کنید که در آن بازی استقلال ۷ ٔبر صفر دارائی رو شکست داد رو برای دوستانی که میگن یادشون نمیاد استقلال ۵ تا گًل تو یک بازی زده باشه رو ببینند. با تشکر

وای عجب فیلمی گذاشتی ممل جان، ممنون. یادم نمیاد در سالهای گذشته یک بازی رو استقلال تونسته باشه با ۵ گًل ببره.

چنگیز کجاست.جعفر مختاری فر عجب بازیکنی بود از دارایی امد استقلال. یادش بخیر از مدرسه در مرفتیم میرفتیم استادیوم با نیم کیلو تخمه با ساندویج کالباس تو استادیوم چه مزه ای میداد.

چنگیز اعجوبه بود مرفاوی و معمار و موسیوند از بازیکنهای خوب سعداباد بودن گوینده ورزشگاه انگار عوض نشده هنوز صالحی داور مطرح اون زمان بود در ضمن عجله بازیکن سعداباد در شروع مجدد بازی بعد از گل سوم ستودنی بود غنی زاده خیلی مستعد بود ولی به حقش نرسید ناصرخان دو تا سیو عالی داشت. اون زمانها هم خوب تشویق میشد. از همه گفتیم ولی گزارشگر کی بوددددد نه شفیع بود نه صالح نیا نه اسکویی

این بازی استادیوم بودم تو ۳۰ تومنی

نوستالژی بسیار زیبایی بود، نیمکت تیم پشت دروازه دو تیم بود. تبلیغاتی تو زمین وجود نداشت بجاش شعار می نوشتند. کل بازی با سه یا چهار دوربین فیلمبرداری می شد. اگه اشتباه نکرده باشم یا پخش مستقیم نبود یا اگه بود تازه بعد از انقلاب پخش مستقیم راه افتاده بود. برای گزارشگر هم پائین کنار زمین یک میز میذاشتند تا از اونجا بازی رو گزارش کنه.

بازی انقدر قدیمیه که دروازبان پاس رو به عقب مدافع رو می تونه با دست جمع کنه!

اامید جان ما تو اون فصل ۷ تا هم به سعدآباد زدیم .البته دربی رو به شاهرخ و اختلافات داخلی باختیم.مرسی ممل جان

دوستان من منظورم اين بود كه در ٥-٦ سال گذشته يادم نمياد كه با ٥ گل تيمى رو برده باشه كه بايد افسوس خورد. در دهه ٦٠ و ٧٠ كه با بازيهاى پر گل برنده ميشد اس اس