من سنم به این تیم نمیخوره ولی خدایی تیم و رقیب قابل احترامیه. تاج بزرگ

یکی‌ از یکی‌ سوراختر یادگاران تاج سوراخ سابق عمامه پاره فعلی‌

میشیگانی ٬ من هر وقت این عکسهای ان زمان را میبینم باور کن یک لحظه میرم انزمان و برمیگردم حتی بعضی مواقع یک نسیم یکی دو ثانیه ای از حال و هوا و بوی چمن امجدیه در آنزمانها به مشامم میرسه ٬ خدای من ٬ چقدر خاطره از امجدیه بیاد دارم ٬ واقعاً که میشود با این خاطرات چندین کتاب درباره اتفاقات امجدیه نوشت ٬ پیروزیها ٬ شکستها ٬ جرو بحثها ٬ فوتبال تیغی در پیاده رو امجدیه و در ادامه ایجاد بازار سیاه برای بلیط مسابقه و نهایتاً شرط بندی در مکان شرط بندها با دارو دسته ممد بوقی و علی مانگا و صد البته نگاه تیز بین علی کاوه و حاجی زرفشان از داخل دوربینشان ٬ خلاصه که یادش بخیر ٬ در ضمن پیراهن دست چپ علی جباری بخاطر کاپیتان بودنش یکدست ابی بود و دیگر بازو بند نمی بست .

سلطون از من مثبت گرفتی رفیق. سن من میخوره و افسوس میخورم که جوانا اون دوره رو تجربه نکردند. چه زمانی بود و چه حالی داشت. من به عشق آقا پروین پرسپولیسی شدم ولی اکثر این فوتبالیستایی که تو عکس میبینی دوست داشتم. میرفتیم امجدیه و عشقی میکردیم. نه سنگ مینداختیم نه آجر نه فوش میدادیم نه دعوا میکردیم. دم در امجدیه دوستان تاجی ار ما جدا میشدن ولی بعد از بازی دوباره دست بدست برمیگشتیم خونه. یادش بخیر.

دود مواد افیونی باعث مرگ چند تا از اینا شد بقیه هم هنوز دست به گریبانن

وایت فلاور عزیز ممنونم ازت. دقیقا درست میگی منم تو بچگی چند بار با عمو و برادرم به امجدیه رفتیم با اینکه سنی نداشتم ولی هنوز اون جو خوبو و صمیمیتها رو یادمه. پاینده باشی عزیز

محمد رضا عادلخانی اگه مصروم نمیشد و در جام جهانی آرژانتین دفاع تیم رو نیروی بیشتری می بخشید و جلویی ها مطمین تر بازی می کردند چه بد شانسی بزرگ و جبران ناپذیری گاهی وقتها پیش می اد

یکیتون با شخصیت درومد. سپاس‌soltan7parvin. کاش این پَت و مَت (پریود۷ و ۱۷) از شما و کاوه آهنگر عزیز یه مقدار مرام یاد بگیرن.

ناصر خان مرد بزرگ و مهربان ايراني ، ياد حجازيها ، فردينها ، ،،،، بخير

آقا میشی,دم شما گرم.درست مثل Mikehammer من رو هم بردین تو طونل زمان.آن روزها و آنهمه شور و عشقی که در آنزمان وجود داشت.من برادری تاجی داشتم که شب قبل از بازیهای تاج آرام و قرار نداشت.یادش بخیر.یک رستوران هندی پشت سفارت آمریکا در کوچه ای فرعی بود که بعد از بازیهای تاج همیشه به آنجا میرفتیم.البته بنده جوجه بودم و با پدرم بخاطر برادرم به بازیهای تاج میرفتیم.من و پدر طرفدار هما بودیم و ناصر خان نورایی.روزگاری بود آقا میشی.دود شدیم رفتیم رو هوا

homatehrani مهربان ،عادلخانی گوش چپ بود و پدافند نبود!

Khasha رستورانی رو که گفتین ماهاراجا نام داشت,از Mike عزیز بپرسی میدونن,چون بچه همون طرفها بودن.امجدیه خاطرات بسیاری دارم,حتی بعضی از آنها فوتبالی نیست مانند تجمع هواداران شاهپور بختیار در سال ۵۷,میتینگ سازمانهای سیاسی و حتی تظاهراتی بر علیه حجاب اجباری در اوایل پیروزی ان قلاب.هیمینتور حمله طرفداران پرسپولیس به هادی نراقی در اولین حضور تاج با نام استقلال و حمله پرسپولیسی ها به داور و ۹۰ دقیقه شعار مرگ بر تاج و مرگ بر طاغوت و درود بر خمینی در اولین دربی پس از ان قلاب که به مناسبت بزرگداشت مرحوم علی دانایی فر برگذار میشد و با نتیجه ۱-۰ بسود استقلال ,در دقیق هشتاد و اندی ناتمام ماند

Mike عزیز,عرض ارادت.امیدوارم که خوش و سرحال باشین.خوشالم که ذره ای خوشی رو با یاد آن خاطرات برای شما و دوستانی مانند flower زنده کردم.از من بپرسید بهترین خاطره من پیروزی ۳-۰ تاج بر پرسپولیس با گلهای عاشری,,روشن,مراغه چیان بود و تلخترین خاطره هم کتک خوردن بسیار بد در بازی پاس و پرسپولیس بود بجرم پوشیدن گرمکن استقلال و نشستن در ردیف تاجی ها کنار ورودی بازیکنان از رختکن.بازی که قرار بود برگزار شود ولی بخاطر انتقال آن از استادیوم آریامهر به امجدیه در آخرین ساعات و هجوم بی اندازه جمعیت به امجدیه با حضور تماشاگران در امجدیه کنسل شد,اول با درگیری تاجی,پرسپولیسی شروع شد و سپس به شورش سیاسی و آتش زدن اموال امجدیه خاتمه پیدا کرد و فوتبال نیز متعاقب آن برای ماه ها تعطیل شد

خوب شد یادی از آن بازی کنیم .گویا سالن ۱۲۰۰۰ نفری آریامهر (آزادی)پذیرای صدها و شاید هزاران جنازه های سربازان جانباخته ایرانی پس از انتقال به تهران بود و از قضا مصادف شده بود با بازی حساس پرسپولیس و پاس,مردم از طرفهای ظهر راهی استادیوم میشن اما بدون اعلام قبلی بازی را کنسل میکنن ب بطور ناگهانی بازی در کمتر از چند ساعت به امجدیه سپرده میشود,آنهایی که بطرف استادیوم نرفته بودن بسرعت امجدیه رو پر میکنن و خیل مردمی که از آزادی به سوی امجدیه روان بود و حالا به امجدیه رسیده بودن با عصبانیت متوجه پرشدن امجدیه و درهای بسته میشوند و..آغاز درگیری و کنسل شدن بازی

مخلصم میشیگانی جان ٬ جونم برات بگه ٬ رستوران مهارجه اگر از جنوب خیابان پهلوی به سمت شمال میرفتی در ۷ ٬ ۸ ٬ ۱۰ ٬ متری نرسیده به سر چهاراه پهلوی روزولت در سمت راست قرار داشت که دو تا سینمای پارامونت و سینه مونت در ضلع شمالی چهاراه قرار داشتند بود که فیلم پدر خوانده را بار اول در این سینما ( پارامونت ) دیدم و یک رستوران زیر زمینی بنام رستوران کشتی که داخلش را شبیه یک کشتی ماهیگری دکوربندی کرده بودند ٬ روبروی این سینماها بود و ماهی را زنده از یک اکوراریوم بزرگ میگرفت و برای مشتری درست میکرد و چه باقالی پلو با ماهی مخصوصی داشت این رستوران .

میشیگانی ٬ من هر وقت این عکسهای ان زمان را میبینم باور کن یک لحظه میرم انزمان و برمیگردم حتی بعضی مواقع یک نسیم یکی دو ثانیه ای از حال و هوا و بوی چمن امجدیه در آنزمانها به مشامم میرسه ٬ خدای من ٬ چقدر خاطره از امجدیه بیاد دارم ٬ واقعاً که میشود با این خاطرات چندین کتاب درباره اتفاقات امجدیه نوشت ٬ پیروزیها ٬ شکستها ٬ جرو بحثها ٬ فوتبال تیغی در پیاده رو امجدیه و در ادامه ایجاد بازار سیاه برای بلیط مسابقه و نهایتاً شرط بندی در مکان شرط بندها با دارو دسته ممد بوقی و علی مانگا و صد البته نگاه تیز بین علی کاوه و حاجی زرفشان از داخل دوربینشان ٬ خلاصه که یادش بخیر ٬ در ضمن پیراهن دست چپ علی جباری بخاطر کاپیتان بودنش یکدست ابی بود و دیگر بازو بند نمی بست .

من سنم به این تیم نمیخوره ولی خدایی تیم و رقیب قابل احترامیه. تاج بزرگ

سلطون از من مثبت گرفتی رفیق. سن من میخوره و افسوس میخورم که جوانا اون دوره رو تجربه نکردند. چه زمانی بود و چه حالی داشت. من به عشق آقا پروین پرسپولیسی شدم ولی اکثر این فوتبالیستایی که تو عکس میبینی دوست داشتم. میرفتیم امجدیه و عشقی میکردیم. نه سنگ مینداختیم نه آجر نه فوش میدادیم نه دعوا میکردیم. دم در امجدیه دوستان تاجی ار ما جدا میشدن ولی بعد از بازی دوباره دست بدست برمیگشتیم خونه. یادش بخیر.

محمد رضا عادلخانی اگه مصروم نمیشد و در جام جهانی آرژانتین دفاع تیم رو نیروی بیشتری می بخشید و جلویی ها مطمین تر بازی می کردند چه بد شانسی بزرگ و جبران ناپذیری گاهی وقتها پیش می اد

آقا میشی,دم شما گرم.درست مثل Mikehammer من رو هم بردین تو طونل زمان.آن روزها و آنهمه شور و عشقی که در آنزمان وجود داشت.من برادری تاجی داشتم که شب قبل از بازیهای تاج آرام و قرار نداشت.یادش بخیر.یک رستوران هندی پشت سفارت آمریکا در کوچه ای فرعی بود که بعد از بازیهای تاج همیشه به آنجا میرفتیم.البته بنده جوجه بودم و با پدرم بخاطر برادرم به بازیهای تاج میرفتیم.من و پدر طرفدار هما بودیم و ناصر خان نورایی.روزگاری بود آقا میشی.دود شدیم رفتیم رو هوا

یکیتون با شخصیت درومد. سپاس‌soltan7parvin. کاش این پَت و مَت (پریود۷ و ۱۷) از شما و کاوه آهنگر عزیز یه مقدار مرام یاد بگیرن.

Mike عزیز,عرض ارادت.امیدوارم که خوش و سرحال باشین.خوشالم که ذره ای خوشی رو با یاد آن خاطرات برای شما و دوستانی مانند flower زنده کردم.از من بپرسید بهترین خاطره من پیروزی ۳-۰ تاج بر پرسپولیس با گلهای عاشری,,روشن,مراغه چیان بود و تلخترین خاطره هم کتک خوردن بسیار بد در بازی پاس و پرسپولیس بود بجرم پوشیدن گرمکن استقلال و نشستن در ردیف تاجی ها کنار ورودی بازیکنان از رختکن.بازی که قرار بود برگزار شود ولی بخاطر انتقال آن از استادیوم آریامهر به امجدیه در آخرین ساعات و هجوم بی اندازه جمعیت به امجدیه با حضور تماشاگران در امجدیه کنسل شد,اول با درگیری تاجی,پرسپولیسی شروع شد و سپس به شورش سیاسی و آتش زدن اموال امجدیه خاتمه پیدا کرد و فوتبال نیز متعاقب آن برای ماه ها تعطیل شد

خوب شد یادی از آن بازی کنیم .گویا سالن ۱۲۰۰۰ نفری آریامهر (آزادی)پذیرای صدها و شاید هزاران جنازه های سربازان جانباخته ایرانی پس از انتقال به تهران بود و از قضا مصادف شده بود با بازی حساس پرسپولیس و پاس,مردم از طرفهای ظهر راهی استادیوم میشن اما بدون اعلام قبلی بازی را کنسل میکنن ب بطور ناگهانی بازی در کمتر از چند ساعت به امجدیه سپرده میشود,آنهایی که بطرف استادیوم نرفته بودن بسرعت امجدیه رو پر میکنن و خیل مردمی که از آزادی به سوی امجدیه روان بود و حالا به امجدیه رسیده بودن با عصبانیت متوجه پرشدن امجدیه و درهای بسته میشوند و..آغاز درگیری و کنسل شدن بازی

مخلصم میشیگانی جان ٬ جونم برات بگه ٬ رستوران مهارجه اگر از جنوب خیابان پهلوی به سمت شمال میرفتی در ۷ ٬ ۸ ٬ ۱۰ ٬ متری نرسیده به سر چهاراه پهلوی روزولت در سمت راست قرار داشت که دو تا سینمای پارامونت و سینه مونت در ضلع شمالی چهاراه قرار داشتند بود که فیلم پدر خوانده را بار اول در این سینما ( پارامونت ) دیدم و یک رستوران زیر زمینی بنام رستوران کشتی که داخلش را شبیه یک کشتی ماهیگری دکوربندی کرده بودند ٬ روبروی این سینماها بود و ماهی را زنده از یک اکوراریوم بزرگ میگرفت و برای مشتری درست میکرد و چه باقالی پلو با ماهی مخصوصی داشت این رستوران .

Khasha رستورانی رو که گفتین ماهاراجا نام داشت,از Mike عزیز بپرسی میدونن,چون بچه همون طرفها بودن.امجدیه خاطرات بسیاری دارم,حتی بعضی از آنها فوتبالی نیست مانند تجمع هواداران شاهپور بختیار در سال ۵۷,میتینگ سازمانهای سیاسی و حتی تظاهراتی بر علیه حجاب اجباری در اوایل پیروزی ان قلاب.هیمینتور حمله طرفداران پرسپولیس به هادی نراقی در اولین حضور تاج با نام استقلال و حمله پرسپولیسی ها به داور و ۹۰ دقیقه شعار مرگ بر تاج و مرگ بر طاغوت و درود بر خمینی در اولین دربی پس از ان قلاب که به مناسبت بزرگداشت مرحوم علی دانایی فر برگذار میشد و با نتیجه ۱-۰ بسود استقلال ,در دقیق هشتاد و اندی ناتمام ماند

homatehrani مهربان ،عادلخانی گوش چپ بود و پدافند نبود!

ناصر خان مرد بزرگ و مهربان ايراني ، ياد حجازيها ، فردينها ، ،،،، بخير

یکی‌ از یکی‌ سوراختر یادگاران تاج سوراخ سابق عمامه پاره فعلی‌

دود مواد افیونی باعث مرگ چند تا از اینا شد بقیه هم هنوز دست به گریبانن

وایت فلاور عزیز ممنونم ازت. دقیقا درست میگی منم تو بچگی چند بار با عمو و برادرم به امجدیه رفتیم با اینکه سنی نداشتم ولی هنوز اون جو خوبو و صمیمیتها رو یادمه. پاینده باشی عزیز