حالا اینو واقعا پروین گفته؟

سلطان علی پروین کسی بود که راحت حرفش را میزد. حسن روشن هم بازیکن فوق العاده ای بود. شاید قدری اغراق در این جمله باشه ولی تواناییهای فنی حسن روشن را کسی کتمان نمیکنه. تنها کسانی که چشم دیدنش را ندارند این علی اینترنتی ها هستند که تاب و توان شنیدن انتقادات بحقش را ندارند

بهترین و غمناکترین بازی روشن برای من, بازی برگشت با کره در تهران بود که 2-0 عقب بودیم و با دو گل روشن مساوی کردیم. تا مدتی بعد از آن بازی ادای روشن را در میاوردم ... خخخخ.

حالا چیش غمناک بود حمید جان؟

چرا غمگینترین عزیز؟ما به جام جهانی رفتیم و هنر نمایی روشن ما را از شکست در مقابل کره رهاند.البته پروین یکی از روزهای خیلی خوب خود را در اون روز داشت و روی هر دو گل روشن تاثیر مستقیم داشت

لنگ لنگان راه رفتنش ناراحت کننده بود. بنده خدا زانوش در بازی رفت آسیب دید و با منیسک پاره بازی کرد. پزشک تیم هم یه نوار دور پاش بسته بود که باز میشد!

hamid جان حتی اگه به همین عکس هم نگاه کنی,روشن را باز هم مدافعین نقش زمینش کردن,بنده تا یادمه روشن با پای باند پیچی شده بازی میکرد.آسیب دیدگی دیگر روشن زبانش بود که فکر کنم بالای ۱۰-۲۰ تا بخیه تا حالا خورده

بنده تا به حال دو تا کارت قرمز گرفتن روشن را به یاد دارم که هر دوی آن روشن از خشونت بی اندازه مدافعین به ستوه اومد و خشونت را با خشونت جواب داد,یک بازیکن تراکتور سازی داشت به نام میرزایی قبل از انقلاب و دیگری از راه آهن به نام شکور زاده که بعدها به استقلال پیوست

شاید از خالی از لطف نباشه اینو بدونید تماشاچی و باشگاه تاج قبل از انقلاب به تنها تیم شهرستانی که خیلی حساس بودن تیم تراکتور سازی بود,در بازی این ۲ تیم تا دلتون میخواست صحنه های کاراته و انواع و اقسام کارت های زرد و قرمز بود که از جیب داور بیرون میومد.بازی که همیشه روشن و بعد ها دانایی فرد زود تعویض میشدن

آقا حمید آبی با عرض معذرت شما در اشتباه هستی چون در آن بازی ایران ۱-۰ عقب بود و با ۲ گل حسن روشن در ۲ دقیقه ایران ۲-۱ جلو افتاد و این نتیجه تا اواخر بازی ادامه داشت تا اینکه دقیقه ۹۰ کره ایها گل مساوی را زدند و بازی ۲-۲ تمام شد .

ضمناً لقب حسن اقا روشن در مطبوعات آن زمان « پیکان طلایی » بود .

لااقل با فتوشاپ درست میکردین اینقدر تابلو نباشه....

رو قلب من نوشته علی سلطان عشقه. حسن اقارم خیلی دوست دارم از استقلالیای با مرامه.

میشیگانی عزیز .... شما درست میفرمایید. جزییات ان بازی را در ویکی نگاه کردم. گلهای روشن 52 و 68. گلهای لی یانگ مو 28 و 88. حافظه خیلی خرابه! خخخخ

دهه ۷۰ میلادی٬ رقیبهای ایران استرالیا٬ کره٬ و تا حدودی عراق و کویت بودنند. حتی سوریه هم تیم خوبی داشت. یادمه بازی ایران و کویت را نگاه میکردم و گوینده کویتی هر وقت توپ به پروین میرسید داد میزد که روشن را بگیرید! خخخخ

حمید ابی ٬ متاسفانه انگار شما زیاد دقت نمیکنی که مخاطب و یا نویسنده کامنتها از کیست و همه را میشیگانی میبینی . میشیگانی هم که خودشو زده به اون راه . خخخخخ

با عرض پوزش ... خخخخ

عزیز بنده بی گناهم..خخخ.از شوخی گذشته همیشه از نظرشما استفاده میکنیم.سلامتی شما mike عزیز

یادمه وقت شوت زدن زبوش رو دولا میکرد گاز میگرفت.

سلطان علی پروین کسی بود که راحت حرفش را میزد. حسن روشن هم بازیکن فوق العاده ای بود. شاید قدری اغراق در این جمله باشه ولی تواناییهای فنی حسن روشن را کسی کتمان نمیکنه. تنها کسانی که چشم دیدنش را ندارند این علی اینترنتی ها هستند که تاب و توان شنیدن انتقادات بحقش را ندارند

بهترین و غمناکترین بازی روشن برای من, بازی برگشت با کره در تهران بود که 2-0 عقب بودیم و با دو گل روشن مساوی کردیم. تا مدتی بعد از آن بازی ادای روشن را در میاوردم ... خخخخ.

لنگ لنگان راه رفتنش ناراحت کننده بود. بنده خدا زانوش در بازی رفت آسیب دید و با منیسک پاره بازی کرد. پزشک تیم هم یه نوار دور پاش بسته بود که باز میشد!

چرا غمگینترین عزیز؟ما به جام جهانی رفتیم و هنر نمایی روشن ما را از شکست در مقابل کره رهاند.البته پروین یکی از روزهای خیلی خوب خود را در اون روز داشت و روی هر دو گل روشن تاثیر مستقیم داشت

hamid جان حتی اگه به همین عکس هم نگاه کنی,روشن را باز هم مدافعین نقش زمینش کردن,بنده تا یادمه روشن با پای باند پیچی شده بازی میکرد.آسیب دیدگی دیگر روشن زبانش بود که فکر کنم بالای ۱۰-۲۰ تا بخیه تا حالا خورده

آقا حمید آبی با عرض معذرت شما در اشتباه هستی چون در آن بازی ایران ۱-۰ عقب بود و با ۲ گل حسن روشن در ۲ دقیقه ایران ۲-۱ جلو افتاد و این نتیجه تا اواخر بازی ادامه داشت تا اینکه دقیقه ۹۰ کره ایها گل مساوی را زدند و بازی ۲-۲ تمام شد .

دهه ۷۰ میلادی٬ رقیبهای ایران استرالیا٬ کره٬ و تا حدودی عراق و کویت بودنند. حتی سوریه هم تیم خوبی داشت. یادمه بازی ایران و کویت را نگاه میکردم و گوینده کویتی هر وقت توپ به پروین میرسید داد میزد که روشن را بگیرید! خخخخ

شاید از خالی از لطف نباشه اینو بدونید تماشاچی و باشگاه تاج قبل از انقلاب به تنها تیم شهرستانی که خیلی حساس بودن تیم تراکتور سازی بود,در بازی این ۲ تیم تا دلتون میخواست صحنه های کاراته و انواع و اقسام کارت های زرد و قرمز بود که از جیب داور بیرون میومد.بازی که همیشه روشن و بعد ها دانایی فرد زود تعویض میشدن

لااقل با فتوشاپ درست میکردین اینقدر تابلو نباشه....

میشیگانی عزیز .... شما درست میفرمایید. جزییات ان بازی را در ویکی نگاه کردم. گلهای روشن 52 و 68. گلهای لی یانگ مو 28 و 88. حافظه خیلی خرابه! خخخخ

بنده تا به حال دو تا کارت قرمز گرفتن روشن را به یاد دارم که هر دوی آن روشن از خشونت بی اندازه مدافعین به ستوه اومد و خشونت را با خشونت جواب داد,یک بازیکن تراکتور سازی داشت به نام میرزایی قبل از انقلاب و دیگری از راه آهن به نام شکور زاده که بعدها به استقلال پیوست

ضمناً لقب حسن اقا روشن در مطبوعات آن زمان « پیکان طلایی » بود .

حمید ابی ٬ متاسفانه انگار شما زیاد دقت نمیکنی که مخاطب و یا نویسنده کامنتها از کیست و همه را میشیگانی میبینی . میشیگانی هم که خودشو زده به اون راه . خخخخخ

رو قلب من نوشته علی سلطان عشقه. حسن اقارم خیلی دوست دارم از استقلالیای با مرامه.

حالا چیش غمناک بود حمید جان؟

یادمه وقت شوت زدن زبوش رو دولا میکرد گاز میگرفت.

با عرض پوزش ... خخخخ

حالا اینو واقعا پروین گفته؟

عزیز بنده بی گناهم..خخخ.از شوخی گذشته همیشه از نظرشما استفاده میکنیم.سلامتی شما mike عزیز