وای از این پاس.

عجب پاس قشنگی! پاسور کی بود؟

مجتبی محرمی

خدا رحمتش کنه ,محلی که ایشون تصادف کرد را در جاده رشت دیدم ,جایی بود که خیلی غیر استاندارد جاده سازی شده بود ,که فکر کنم که بعدا درستش کردند تیم ملی در ١٩٩٠ پکن با مربی گری علی پروین قهرمان شد ,تمرین هاشون هم زمین شماره ٢ امجدیه بود ,اون سالها گاهی به این بچه ها سر میزدیم و یک آبمیوه گیری جلوی امجدیه بود ,فکر کنم به نام ویتامین سرا ,که بزرگانی چون ایشون ,ناصر محمد خانی , درخشان ,فنونی زاده ,بیانی و..را در آنجا میدیدیم ..یادش بخیر ..

روح کاپیتان سیروس شاد

همه عالی بودند ، ببینید که فنونی زاده چقدر هوشیارانه پشت خط دروازه منتظر موند و تو زمین نیومد که آفساید نشه

خدا رحمتش کند...عجب بازیکنهایی داشتیم.... یادمه اون موقع هم همه راجع به هوشیاری فنونی زاده برای فرار از آفساید می گفتند..

سن سیروس

روحش شاد یادش گرامی‌ باد

گلی تاریخی که با سرمربیگری علی پروین و کاپیتانی قایقران اولین قهرمانی ملی فوتبال ایران بعد از انقلاب رقم خورد. یادش به خیر، در حقیقت رنسانس فوتبال ایران با همین قهرمانی شروع شد و تا سال 2002 ادمه یافت... بعد از آنهم که دوباره رکود...

کاپیتان سیروس از نظر فوتبالی واقعا جزو بهترینهای تاریخ ایران هست؛ از نظر اخلاق، مرام و معرفت هم که حتی بین فوتبالیستهای اون زمان بهترین بود، با امروزی ها که اصلا مقایسه کردن نداره... روحت شاد کاپیتان سیروس :)

پاس گل محرمی عالی. فرار٬ کنترل توپ٬ و ضربه قایقران استثنایی. این برد باعث شد بعد از سالها فوتبال ایران یک بار دیگه سرش رو بالا بگیره. روح کاپیتان سیروس شاد.

یکی از تاکتیکی ترین گلهای ایران با پاس محرمی و گل قایقران که هر دو حیف شدند.

سیروس خیلی زود رفت بهترین بازیکنی که از دوران خودش جلوتر بود یادش گرامی و جایش همیشه خالی روحش شاد.

سيروس آباي ، عشقم ملوان

از ركس و بقيه دوستان كامنتي ، بخاطر ِ ياد سيروس قدرداني ميكنم بغض عجيبي دوباره دارم مثل هميشه كه بياد خاطراتم با سيروس مي افتم .... همه شمارو دوست دارم ، براي كامنتها ي محبت اميزتون

Battigol عزیزخواهش میکنم واقعا قایقران انسان والایی بود من خیلی بازیشو دوست داشتم بازیکن باهوشی بود و فکورانه بازی میکرد . روحش شاد

همه عالی بودند ، ببینید که فنونی زاده چقدر هوشیارانه پشت خط دروازه منتظر موند و تو زمین نیومد که آفساید نشه

مجتبی محرمی

روح کاپیتان سیروس شاد

عجب پاس قشنگی! پاسور کی بود؟

وای از این پاس.

خدا رحمتش کنه ,محلی که ایشون تصادف کرد را در جاده رشت دیدم ,جایی بود که خیلی غیر استاندارد جاده سازی شده بود ,که فکر کنم که بعدا درستش کردند تیم ملی در ١٩٩٠ پکن با مربی گری علی پروین قهرمان شد ,تمرین هاشون هم زمین شماره ٢ امجدیه بود ,اون سالها گاهی به این بچه ها سر میزدیم و یک آبمیوه گیری جلوی امجدیه بود ,فکر کنم به نام ویتامین سرا ,که بزرگانی چون ایشون ,ناصر محمد خانی , درخشان ,فنونی زاده ,بیانی و..را در آنجا میدیدیم ..یادش بخیر ..

خدا رحمتش کند...عجب بازیکنهایی داشتیم.... یادمه اون موقع هم همه راجع به هوشیاری فنونی زاده برای فرار از آفساید می گفتند..

کاپیتان سیروس از نظر فوتبالی واقعا جزو بهترینهای تاریخ ایران هست؛ از نظر اخلاق، مرام و معرفت هم که حتی بین فوتبالیستهای اون زمان بهترین بود، با امروزی ها که اصلا مقایسه کردن نداره... روحت شاد کاپیتان سیروس :)

گلی تاریخی که با سرمربیگری علی پروین و کاپیتانی قایقران اولین قهرمانی ملی فوتبال ایران بعد از انقلاب رقم خورد. یادش به خیر، در حقیقت رنسانس فوتبال ایران با همین قهرمانی شروع شد و تا سال 2002 ادمه یافت... بعد از آنهم که دوباره رکود...

سن سیروس

روحش شاد یادش گرامی‌ باد

پاس گل محرمی عالی. فرار٬ کنترل توپ٬ و ضربه قایقران استثنایی. این برد باعث شد بعد از سالها فوتبال ایران یک بار دیگه سرش رو بالا بگیره. روح کاپیتان سیروس شاد.

سیروس خیلی زود رفت بهترین بازیکنی که از دوران خودش جلوتر بود یادش گرامی و جایش همیشه خالی روحش شاد.

یکی از تاکتیکی ترین گلهای ایران با پاس محرمی و گل قایقران که هر دو حیف شدند.

از ركس و بقيه دوستان كامنتي ، بخاطر ِ ياد سيروس قدرداني ميكنم بغض عجيبي دوباره دارم مثل هميشه كه بياد خاطراتم با سيروس مي افتم .... همه شمارو دوست دارم ، براي كامنتها ي محبت اميزتون

Battigol عزیزخواهش میکنم واقعا قایقران انسان والایی بود من خیلی بازیشو دوست داشتم بازیکن باهوشی بود و فکورانه بازی میکرد . روحش شاد

سيروس آباي ، عشقم ملوان