مهاجمي استثنايي كه نه سر زني قهار بود ، نه شوت زني درجه يك بود ، نه سرعت مثال زدني داشت و حتي نه از نظر تكنيكي خيلي سطح بالا بود ولي با يك چيز خيلي آشنا بود و اون چهارچوب دروازه بود ، عجيبه كه گلهاي پر تعدادش همگي تركيبي از چيزهاي كه در بالا گفتم بود ، اخر سر ، هم با شوت گل ميزد ، هم با سر و هم با فرار و حركات تكنيكي در عمق !!! نزديكترين بازيكن ايراني به مهاجماني با استيل گردمولر بزرگ ، ايان راش و يا نيستلروي ، مهاجمان داخل باكس كه بزرگترين ويژگي شون حضور و جايگيري هاي به موقع و تك ضربات تمام كننده !!!

فکر میکنم تنها بازیکنی در دنیا باشه که ده سال متوالی آقای گل بود...بهترین گلزن تاریخ فوتبال ایران....

استقلاليم اما لايك دادم چون فوق العاده بود ، هم فني و هم اخلاقي.

دمتون گرم. فرشاد حرف نداشت.الانم به نظر من جاش تو کارد تیم خالیه

بازیکن خوب و با اخلاق و البته یک فرصت طلب استثنائی تو ۱۸ قدم، بازی خداحافظیش رو با استقلال تو استادیوم بودم، فکر کنم استقلال اون بازی رو باخت یا مساوی شد، نکته جالب این بود که وقتی‌ داشت میرفت از زمین بیرون اومد سمت استقلالیها و گل پرت کرد، استقلالی‌ها هم حسابی‌ تشویقش کردند، خاک بر سر فدراسیون که بعد از بازیگری از اینها حمایت نمیکنه بفرستتشون چند تا کلاس معتبر مربیگری و سرمایه‌های اینچنینی رو به راحتی‌ از دست میدیم، مثبت به این ویدیو برای فرشاد

mamalAbi بازی خداحافظی فرشاد رو پرسپولیس سه هیچ برد (بزیک، طاهرزاده و مهدوی کیا گل زدن)...... دمت گرم که یاد اون روز رو زنده کردی. پیوس یه نمونه از کساییه که چون بازیکن خوب و البته آدم باحالی بودن، مردم دوسش دارن، قرمز و آبی هم نداره

سورنا دقیقا، استقلال اون بازی رو باخت اما کل بازی تحت تاثیر خداحافظی فرشاد بود، کارهای ارزشمند همیشه در یاد میمونه چون برد و باخت که همیشه هست، این رو هم قشنگ یادمه که یکی‌ دو دقیقه قبل از اینکه بره بیرون یک ضربه خطا خوشگل از پشت ۱۸ زد اما غلامپور گرفت، فکر کنم اگر اشتباه نکنم کاپیتان استقلال زرینچه بود، قشنگ یادمه که همه استقلالیها فریاد می‌زدند جواد فرشاد و وردار و بیا

آره ممل جان، ضربه خطایی که گفتی قشنگ یادمه..... یاد دو تا ادموند اون روزا هم به خیر. اختر به پرسپولیس گل میزد، بزیک به استقلال. دقیقا هم درست گفتی. یه دوره این میزنه و دوره ی دیگه اون یکی. همه ی قشنگی کل کلای فوتبالی هم به همین چیزاشه