شبی زیبا در ملبورن که از یاد نخواهد رفت حتی استرالیایی ها هم خاطره بدش را حفظ کردهاند.

در سالهای اخیر هر وقت از عزیزی راجب این بازی پرسیده شده ٬ بادی در غب غب انداخته و از صحبت درباره این بازی طفره رفته و گفته خسته شدم از بسگه راجب این بازی صحبت کردم که اگر ننشسته بود پرنده شانس روی شانه های عزیزی در این بازی ٬ هرگز به این مشهوریتی که الان دارد نمیرسید و در اصل عزیزی نون این بازی واین گل و این پاس گل طلایی را میخورد .آقای عزیزی بعد از جام جهانی در هر تیمی بازی کرد با مربی و بازیکنان آن تیمها به مشگل خورد .

این بازی یکی از بازی‌ها‌ی نادر در دنیای فوتبال به حساب میاد چونکه یک تیم‌ (استرالیا) با اینکه ۲ بر صفر جلو بود و بیشتر از ۸۰% بازی رو در اختیار داشت در پایان بازنده شد. فراموش نکنیم که استرالیا بیشتر از ۱۰ موقعیت ۱۰۰% برای گل زنی داشت.

هنوز گل عزیزی موهام رو سیخ می کنه...

عجب پاسی داد علی دایی!

یادش بخیر. از قضا دیشب گالا دینر یه مراسمی ما رفتیم ام سی جی. یه عکس و یه فیلم هم از ورزشگاه خالی گرفتم به یاد اون روز به یاد ماندنی.

عجب مترجم با سواديه طرف كه حرفهـاى خداداد و گزارشگررو ترجمه مى كنه.. كونه اعتماد به نفس رو پاره كرده خدايش

عجب مترجم با سواديه طرف كه حرفهـاى خداداد و گزارشگررو ترجمه مى كنه.. كونه اعتماد به نفس رو پاره كرده خدايش

هاهاها یارو بازی رو متوقف کرده بود تیم ما فرصت پیدا کرد خودشو جمع کنه رو میگیم ولی داور ۸ دقیقه وقت اضافه گرفته بود فحشش میدادیم میگفتیم میخواد استرالیا برنده شه هاهاها

ﺑﺰﺭﮔﺪاﺷﺖ اﻳﻦ ﺑﺎﺯﻱ ﭘﺲ اﺯ اﻳﻦ ﻫﻤﻪ ﺳﺎﻝ ﻛﺎﻣﻼ ﻃﺒﻴﻌﻴﻪ. ﻫﻤﻴﻦ اﺳﺘﺮاﻟﻴﺎ ﻫﻢ ﺩﻭ ﻫﻔﺘﻪ ﭘﻴﺶ ﺩﻫﻤﻴﻦ ﺳﺎﻟﮕﺮﺩ ﺻﻌﻮﺩﺷﻮﻥ ﺑﻪ ﺟﺎﻡ ﺟﻬﺎﻧﻲ 2006 ﺭﻭ ﺟﺸﻦ ﮔﺮﻓﺘﻦ و ﺗﻮ ﭼﻨﺪ ﻧﻮﺑﺖ ﺑﺎﺯي ﻛﺎﻣﻠﺸﻮﻥ ﺑﺎ اﺭﻭﮔﻮاﻩ ﺭﻭ ﭘﺨﺶ ﻛﺮﺩﻥ

مگه کسی گفته غیر طبیعیه؟ فوتبال هر کشوری روزهای مهم و خاطره انگیز و فراموش نشدنی ای داره که همیشه ازشون حرف میزنن. برای برخی مثلا فینال جام جهانی برای ما هم این. مطمئنا مهمترین بازی تاریخ فوتبال ایرانه و برای ما در حد همون فینال جام جهانی برای کشورایی که بردنش اهمیت داره. حتی فراتر از اون به نظر من یکی از مهمترین بازیهای ماندگار و معجزه آسای تاریخ فوتبال جهان هم هست. ایران که جای خود، این بازی حتی تو فوتبال آسیا هم تاثیراتی داشت.

علي دايي جداي ١٠٩ گلي كه برامون زد دوتا پاس گل طلائي داد كه ارزشش از نصفي از گلهاي ملي اش بيشتر بود ، يكي اين پاس و ديگري پاسي كه به مهدوي كيا داد جلوي امريكا ، بازي خيلي عجيبي بود ، يادمه كه اونموقع هنوز ايران بودم ، بازي كه شروع شد فكر ميكرديم كه بازي رو دور تند پخش ميشه ، بعد از گل دوم اونها تلويزيون رو خاموش كردم ، يكدفعه با صداي فرياد كركننده در و همسايه ها پريدم و تلويزيون رو روشن كردم و ديدم يكي زديم ، تا گل خداداد كه فقط مثل ديوونه ها دويدم بيرون از خونه ، صداي داد و فرياد از خونه ها ميومد ولي تو خيابون انگار گرد مرده پاشيده بودن و پرنده پر نميزد ، واي از اون ٨ دقيقه و بعد هم سوت پايان ، فقط گريه ميكردم براي ١٠ دقيقه و بدنم انگار لمس شده بود و تكون نميتونستم بخورم ، صداي فرياد و بوق ماشينها و شبي كه تهران تا صبح نخوابيد ، اما جاي خنده دار اين بود كه هرگروه مردم كه يه جوون افغاني رو ميديدن ، با كمال احترام به خداداد ، اون رو ميگرفتن روي دست و فرياد ميزدن خداداد عزيزي ، دواي هر مريضي ، افغانيهاي روي دست مردم هم فقط براي همه دست تكون ميدادن . خيلي خنده دار بود !!

ملت گیر کرده در تاریخ. امروز و آینده رو بچسب

خیلی خندیدم از خاطره ات shishtaeea. دمت گرم. آقای pars444 یادآوری خاطرات پیروزی و شکست اسمش نمیشه گیر کردن در تاریخ. امثال همین وقایع و رخدادها٬ سوخت یک ملت برای پیشرفت و بهتر شدن رو تولید میکنه. هر کشور درجه ی اول دنیا رو که خودت دوست داری رو برو مطالعه کن ببین آیا رخداد های به ظاهر کوچک گذشته شون رو میذارن تو کتاب های تاریخ خاک بخوره یا هر ساله تو بوق و کرنا میکنن.

عجب پاسی داد علی دایی!

عجب مترجم با سواديه طرف كه حرفهـاى خداداد و گزارشگررو ترجمه مى كنه.. كونه اعتماد به نفس رو پاره كرده خدايش

شبی زیبا در ملبورن که از یاد نخواهد رفت حتی استرالیایی ها هم خاطره بدش را حفظ کردهاند.

این بازی یکی از بازی‌ها‌ی نادر در دنیای فوتبال به حساب میاد چونکه یک تیم‌ (استرالیا) با اینکه ۲ بر صفر جلو بود و بیشتر از ۸۰% بازی رو در اختیار داشت در پایان بازنده شد. فراموش نکنیم که استرالیا بیشتر از ۱۰ موقعیت ۱۰۰% برای گل زنی داشت.

هنوز گل عزیزی موهام رو سیخ می کنه...

در سالهای اخیر هر وقت از عزیزی راجب این بازی پرسیده شده ٬ بادی در غب غب انداخته و از صحبت درباره این بازی طفره رفته و گفته خسته شدم از بسگه راجب این بازی صحبت کردم که اگر ننشسته بود پرنده شانس روی شانه های عزیزی در این بازی ٬ هرگز به این مشهوریتی که الان دارد نمیرسید و در اصل عزیزی نون این بازی واین گل و این پاس گل طلایی را میخورد .آقای عزیزی بعد از جام جهانی در هر تیمی بازی کرد با مربی و بازیکنان آن تیمها به مشگل خورد .

مگه کسی گفته غیر طبیعیه؟ فوتبال هر کشوری روزهای مهم و خاطره انگیز و فراموش نشدنی ای داره که همیشه ازشون حرف میزنن. برای برخی مثلا فینال جام جهانی برای ما هم این. مطمئنا مهمترین بازی تاریخ فوتبال ایرانه و برای ما در حد همون فینال جام جهانی برای کشورایی که بردنش اهمیت داره. حتی فراتر از اون به نظر من یکی از مهمترین بازیهای ماندگار و معجزه آسای تاریخ فوتبال جهان هم هست. ایران که جای خود، این بازی حتی تو فوتبال آسیا هم تاثیراتی داشت.

ﺑﺰﺭﮔﺪاﺷﺖ اﻳﻦ ﺑﺎﺯﻱ ﭘﺲ اﺯ اﻳﻦ ﻫﻤﻪ ﺳﺎﻝ ﻛﺎﻣﻼ ﻃﺒﻴﻌﻴﻪ. ﻫﻤﻴﻦ اﺳﺘﺮاﻟﻴﺎ ﻫﻢ ﺩﻭ ﻫﻔﺘﻪ ﭘﻴﺶ ﺩﻫﻤﻴﻦ ﺳﺎﻟﮕﺮﺩ ﺻﻌﻮﺩﺷﻮﻥ ﺑﻪ ﺟﺎﻡ ﺟﻬﺎﻧﻲ 2006 ﺭﻭ ﺟﺸﻦ ﮔﺮﻓﺘﻦ و ﺗﻮ ﭼﻨﺪ ﻧﻮﺑﺖ ﺑﺎﺯي ﻛﺎﻣﻠﺸﻮﻥ ﺑﺎ اﺭﻭﮔﻮاﻩ ﺭﻭ ﭘﺨﺶ ﻛﺮﺩﻥ

علي دايي جداي ١٠٩ گلي كه برامون زد دوتا پاس گل طلائي داد كه ارزشش از نصفي از گلهاي ملي اش بيشتر بود ، يكي اين پاس و ديگري پاسي كه به مهدوي كيا داد جلوي امريكا ، بازي خيلي عجيبي بود ، يادمه كه اونموقع هنوز ايران بودم ، بازي كه شروع شد فكر ميكرديم كه بازي رو دور تند پخش ميشه ، بعد از گل دوم اونها تلويزيون رو خاموش كردم ، يكدفعه با صداي فرياد كركننده در و همسايه ها پريدم و تلويزيون رو روشن كردم و ديدم يكي زديم ، تا گل خداداد كه فقط مثل ديوونه ها دويدم بيرون از خونه ، صداي داد و فرياد از خونه ها ميومد ولي تو خيابون انگار گرد مرده پاشيده بودن و پرنده پر نميزد ، واي از اون ٨ دقيقه و بعد هم سوت پايان ، فقط گريه ميكردم براي ١٠ دقيقه و بدنم انگار لمس شده بود و تكون نميتونستم بخورم ، صداي فرياد و بوق ماشينها و شبي كه تهران تا صبح نخوابيد ، اما جاي خنده دار اين بود كه هرگروه مردم كه يه جوون افغاني رو ميديدن ، با كمال احترام به خداداد ، اون رو ميگرفتن روي دست و فرياد ميزدن خداداد عزيزي ، دواي هر مريضي ، افغانيهاي روي دست مردم هم فقط براي همه دست تكون ميدادن . خيلي خنده دار بود !!

هاهاها یارو بازی رو متوقف کرده بود تیم ما فرصت پیدا کرد خودشو جمع کنه رو میگیم ولی داور ۸ دقیقه وقت اضافه گرفته بود فحشش میدادیم میگفتیم میخواد استرالیا برنده شه هاهاها

ملت گیر کرده در تاریخ. امروز و آینده رو بچسب

عجب مترجم با سواديه طرف كه حرفهـاى خداداد و گزارشگررو ترجمه مى كنه.. كونه اعتماد به نفس رو پاره كرده خدايش

یادش بخیر. از قضا دیشب گالا دینر یه مراسمی ما رفتیم ام سی جی. یه عکس و یه فیلم هم از ورزشگاه خالی گرفتم به یاد اون روز به یاد ماندنی.

خیلی خندیدم از خاطره ات shishtaeea. دمت گرم. آقای pars444 یادآوری خاطرات پیروزی و شکست اسمش نمیشه گیر کردن در تاریخ. امثال همین وقایع و رخدادها٬ سوخت یک ملت برای پیشرفت و بهتر شدن رو تولید میکنه. هر کشور درجه ی اول دنیا رو که خودت دوست داری رو برو مطالعه کن ببین آیا رخداد های به ظاهر کوچک گذشته شون رو میذارن تو کتاب های تاریخ خاک بخوره یا هر ساله تو بوق و کرنا میکنن.