خبرگزاری مهر - گروه ورزش: ادبیات «شیخ دبایاته» مهاجم تیم فوتبال استقلال در تازه ترین مصاحبه خود با ادبیات حاکم بر فوتبال ایران چقدر شباهت دارد؟ دیاباته که خیلی زود با گلزنی هایش جای خود را در دل هواداران استقلال باز کرد، شب گذشته میهمان یک برنامه تلویزیونی بود و بی اغراق نیست اگر بگوییم با اظهاراتش که سراسر احترام و انسانیت بود، قلب تمام فوتبال‌دوستان را تسخیر کرد.

فوتبال ایران بخصوص در سال های اخیر بیشتر و بیشتر در مرداب حاشیه ها و بی احترامی ها فرو رفته است. اتفاقاتی که در فوتبال ایران رخ داده، تقریبا باعث شده است تا همه ما «اصل» داستان را فراموش کنیم و برای یک گل، یک آفساید، یک پنالتی و یک قهرمانی کیلومترها مرز ادب و انسانیت را جابجا کنیم.

اما آیا این جریان حاکم بر فوتبال ایران، این میزان از فرورفتگی در حاشیه ها و بی احترامی ها با اظهارات شیخ دیاباته و دیدگاه او قابل مقایسه است؟ دیاباته هرچه گفت از انسانیت، احترام، خانواده و دوستی گفت.

او خیلی زود و در ابتدای صحبت هایش، پرده از دیدگاه خاص خود برداشت و تکلیفش را با فوتبال و هواداران مشخص کرد: «چیزی که میل دارم به ایرانیان بگویم و برای من در اولویت قرار دارد، شان انسانیت است. انسان‌ها برای من اهمیت بیشتری از فوتبال دارند؛ پس از صحبت کردن راجع به انسانیت، می‌توانیم درباره فوتبال صحبت کنیم. دوست دارم همه بدانند که مهم‌ترین مسئله برای من انسانیت است؛ من یک انسان هستم، سایر انسان‌ها جزو اعضای خانواده‌ام به حساب می‌آیند و تمام آنها برای من مهم هستند.»

تعصب دیاباته هم رنگ و بوی متفاوتی از تعصب بازیکنان ایرانی دارد. بازیکنان ایرانی گاهی در مقام قضاوت، تحقیر و توهین در داخل و خارج از زمین قصد دارند خود را متعصب جلوه بدهند ولی وقتی پای پول و منافع شخصی در میان باشد، همه چیز را فراموش می کنند. دیاباته که بعد از جدایی آندره استراماچونی سرمربی سابق استقلال می توانست از این تیم جدا شود اما به قراردادش متعهد ماند و دلیلش را همان انسانیت عنوان کرد: «من فراموش نکردم که اول از همه یک انسان هستم؛ من قراردادی برای بازی امضا کردم و هر اتفاقی بیفتد، هر کاری خواهم کرد تا در زمین فوتبال بهترین کارایی را داشته باشم و خواهم جنگید.»

«خانواده» یکی دیگر از کلید واژه های پرتکرار دیاباته در مصاحبه اش بود. او ابتدا تمام بچه های بستگانش را فرزندان خود خطاب کرد و سپس با توضیحات جالبی که درباره مهدی قائدی هم تیمی خود داد، اعضای استقلال را یک خانواده بسیار بزرگ دانست. دیاباته حتی پا را از این هم فراتر گذاشت و تمام انسان ها را جزوی از خانواده اش عنوان کرد.

شاید غریب‌ترین جملات مهاجم خارجی استقلال به گوش هواداران فوتبال ایران زمانی بر زبانش جاری شد که از پرسپولیس، قهرمان لیگ برتر تمجید کرد و به عنوان مهاجم رقیب دیرینه سرخپوشان گفت: «فکر می‌کنم و معتقد هستم پرسپولیس بسیار بسیار در این فصل خوب بازی کرد و لیاقت جایگاهش را دارد.»

او به این مقدار بسنده نکرد و در واکنش به شادی گل علی علیپور مهاجم پرسپولیس در دربی برگشت که شبیه به شادی گل خودش بود (پنجه کشیدن) چیزی گفت که تاکنون نظیرش گفته نشده بود: «علیپور بازیکن بسیار خوبی است و اتفاقا از کار او (تقلید خوشحالی گلم) خوشم آمد. علیپور هم فصل خوبی را پشت سر گذاشته و برادر من است. حرکت او در خانواده انجام شده و هیچ مشکلی وجود ندارد. جام یا کفش طلایی که شاید به ما دو نفر می‌دهند را به کل ایرانیان هدیه می‌دهیم و می‌گوییم این برای شماست.»

دیاباته با اظهارات پرطمانینه خود نشان داد پشت آن پنجه های تیزی که بعد از گلزنی به سمت دوربین ها و سکوها می کشد، قلبی دارد به وسعت یک دریا؛ سرشار از احترام، انسانیت و گذشت. آنجا که او خطاب به منتشر کنندگان قراردادش گفت: «ای شخصی که قراردادم را منتشر کردی، من تو را نمی‌شناسم ولی اگر الان من را می‌بینی، تو را بخشیدم! از همه هم درخواست می‌کنم فردی که قراردادم را روی اینستاگرام گذاشت، ببخشند. من آن شخص را بخشیدم و شما هم او را ببخشید چون مسائل خیلی مهم‌تر از این قضیه وجود دارد.»

عملکرد فنی شیخ آنقدر در این فصل خوب بوده که در اولین سال حضورش در استقلال مدعی کسب عنوان آقای گلی است اما او - که حتی یک لحظه هم نقش لبخند از صورتش پاک نشد - قطعا قبل از آقای گلی، مدعی کسب عنوان بازیکن اخلاق است. او بدون شک یکی از خاصترین بازیکنانی است که پای به ایران گذاشته است و باید اظهاراتش را ارج نهاد.

کاش بازیکنان و هواداران فوتبال ایران بارها صحبت های این مهاجم خارجی را با خود مرور و آن را ملکه ذهن خود کنند. کاش فیلم این صحبت ها را هر روز در آکادمی های فوتبال برای کودکان و نوجوانان، این نهال های فوتبال، به نمایش بگذارند تا آنها هم متوجه شوند، مسیری که فوتبالِ بی اخلاق کشورمان طی می کند پایان خوشی نخواهد داشت.

حالا که شیخ، پنجه انسانیتِ خود را در «قلبِ بد اخلاق» فوتبال ایران فرو برده است باید که این پنجه را طلا گرفت و گفت: «انسانیت از فوتبال هم مهمتر است.»