به گزارش ایسنا، پرسپولیس در حالی امروز به یک تیم با ثبات و قدرتمند تبدیل شده که روزگاری به علت عدم وجود مدیریت مناسب و ناکارآمدی برخی مربیان، در کسب سهمیه آسیا هم ناکام بود. تیمی که در نخستین روزهای ۹۴ به برانکو ایوانکوویچ سپرده شد و امروز بعد از عبور موقت از کالدرون به گل محمدی رسیده، هیچ شباهتی به پنج سال قبل خود ندارد.

در واقع برانکو پرسپولیس را ساخت و رفت. برای این هدف لازم بود باور و هدف بازیکنان بعضا ملی پوش پرسپولیس تغییر کند و بدانند در چه تیمی بازی می کنند و چه هدفی را دنبال می کنند. پرسپولیس که همیشه پرحاشیه ترین تیم فوتبال ایران بود، بعد از رفتن برانکو یاد گرفت که حواشی در بدترین شرایط هم آفت یک قهرمان است و در فصل جاری کمتر شاهد چنین اتفاقی در پرسپولیس بودیم.

اگر چه یحیی گل محمدی مربی جوان، بادانش و باشخصیتی در عرصه مربیگری است و بارها موفقیت های چشم گیری در فوتبال ایران به دست آورده اما تیمی که او از کالدرون گرفت، بازیکنانی با روحیه مبارزه طلبی و جنگندگی دارد که در کنار آن اهل حاشیه نیستند و تنها برای قهرمانی به میدان می روند.

اکنون که پرسپولیس به چهارمین قهرمانی متوالی لیگ رسیده و قبلتر از آن موفقیت های بزرگ دیگری مانند رسیدن به فینال لیگ قهرمانان آسیا را تجربه کرده است، می توان نگاه کرد که چطور پرسپولیس، پرسپولیس شد و این تیم از بازیکنان نامدار خود در گذشته عبور کرد و با اعتماد به بازیکنان جوان و بااستعداد، به تیم قدرتمند امروز تبدیل شد.

برای بررسی این موضوع باید به سال ۹۴ برگشت؛ روزی که برانکو در ۱۷ فروردین هدایت پرسپولیس را گرفت و در تابستان دست به خانه تکانی زد؛ آنقدر تغییر داد که در حال حاضر تیمی وجود دارد که با وجود رفتن برخی ستاره هایش، همچنان حرف اول را در فوتبال ایران می زند.

* ترکیب پرسپولیس در لیگ برتر چهاردهم

لیگ چهاردهم آخرین کابوس پرسپولیس در ایران بود. این تیم فصل را با علی دایی شروع کرد ولی با یک جنجال بزرگ، حمید درخشان جانشین وی شد و در نهایت به علت ضعیف بودن نتایج، بزرگترین اتفاق دهه گذشته یعنی آمدن برانکو به ایران صورت گرفت.

حال نگاهی به ترکیب بازیکنان ذخیره و نیمکت نشین پرسپولیس نشان می دهد که این تیم چقدر تغییر کرده تا امروز به قطب اصلی فوتبال ایران تبدیل شده است.

اگر چه چندین سال از آن دوران گذشته و برخی از بازیکنان این تیم بازنشسته شده اند، اما تیم کنونی بازیکنان جدا شده از پرسپولیس را هم بررسی می کنیم که نشان می دهد جدایی آن ها فقط به خاطر وضعیت فنی نبوده و برای برانکو معیارهایی مانند نظم و دیسیپلین اهمیت زیادی داشت.

دروازه بان:

سوشا مکانی – میوندالن نروژ

نادر صفرزایی – نامعلوم

مدافعان:

محمدرضا خانزاده – تراکتور

مایکل اومانیا: کامیوکیشن گواتمالا

محسن بنگر: بازنشسته

علیرضا نورمحمدی: بازنشسته

فرشاد قاسمی: نامعلوم

نوید صبوری: نامعلوم

هافبک ها:

حمیدرضا علی عسگر: بادران تهران

فرناندو گابریل: الفجیره امارات

محمد نوری: پارس جنوبی

مهرداد کفشگری: نساجی

امید عالیشاه: پرسپولیس

احمد نوراللهی: پرسپولیس

افشین اسماعیل زاده: مس کرمان

علی آستانی – نامعلوم

مهاجمان

رضا نوروزی: بازنشسته

هادی نوروزی: به علت ایست قلبی درگذشت

محمد عباس زاده: نساجی

علی علیپور: پرسپولیس

پیام صادقیان: بازنشسته

مهدی طارمی: ریو اوه پرتغال

سید علی فاطمی: نامعلوم

پرسپولیس از لیگ چهاردهم تا نوزدهم، فقط سه بازیکن خود را حفظ کرده و از این تعداد، نوراللهی و عالیشاه هم در مقطعی تیمشان را ترک کرده بودند اما مجددا توسط برانکو پذیرفته شدند و اکنون جزو اسکلت اصلی تیم گل محمدی به شمار می روند. به جای نام های بزرگ، بازیکنان بااستعداد برای ساختن این تیم جذب شدند و با درخشش در پرسپولیس توانستند پیراهن تیم ملی را هم به تصاحب در آورند.