روحش شاد !

خدا رحمتش کنه. نوار کاست های دوران کودکی با صدای مرتضی احمدی از خاطرات همیشگی نسل ماست.

ای پیرمرد با حال

ابولفضل هم ابولفضل زمان شاه با ابولفضل اینها ممکنه گل هم بخوریم

خدا بیامرزتت مرتض.هنوز کوچه باغی هات تو ده ونک آخر شبا یاد قدیمیها هست.یه چار سیری,دو پیاله..مزه اش که ماست و خیاره..مهتی هم جیگر میاره,..تصنیف طولانی بود که آخرش با دستبند تو کلانتری تموم میشد.خدا همه رفتگان رو بیامرزه

روحت شاد استاد، ولی خالی بندی کنتور نداره!

حالا گیرم که که خالی بندی بود٬ مزه که داشت٬ حاضرم سر درست همون ۶ تا صد تومنی شرط ببندم که همه استقلالیها و تاجیهای قدیم هم در دم دیدن و شنیدن این داستان نیششون باز و لبخند رو لبشون بسته شد٬ دستکم برای دمی.

پس به عشق همون یک دم٬ بزن دست قشنگه رو برای بانیش.