اوه اوه اوه، چه خبره؟ هم لباس میخاد، هم پرواز، هم میگه بازیکنای سرباز واسه کشور خودشون بازی کنن. شبم که حاضر نیست کنار خیابون بخابه. این دیگه کیه؟

چرا هیچ کس به وزیر لمپن ورزش اعتراض نمیکنه. مگه این دولت با حمایت روشنفکران و جوانان سر کار نیومده؟ چرا این قشر به آقای روحانی اعتراض نمی کنن ؟ این وزیر فقط سهمشو از قرارداد میخواد همین. پورسانت نقل و انتقال کیروش و قراداد های میلیاردی سالیانش به جیب دلال های وزارت قبل میره و تمام مشکل وزیر همینه. مگر نه تیم تیم ملی هست و مردم هم راضی. هزاران بار هم نظر سنجی های مختلف انجام شده و نظر مردم به کیروش مثبت هست. بابا یکی جلوی این وزیرو بگیره. بسه دیگه. چند سال مسخره بازی.

هیچ کس نمیخواد به وزیر ورزش یا به دولت برای کارشکنی هاشون اعتراض بکنه؟

واقعا این خواسته ها, چیزهای استاندارد و معمولی هست برای تیم ملی فوتبال هر کشوری. اگر قرار هست کی روش بره, من نمیفهمم هدف مسولین فوتبال ایران چی هست. اگر میخوان یک مربی ایرانی بذارن سر کار که یعنی فوتبال ساکن میشه. فوتبال میشه فقط ی چیزی واسه سرگرم شدن داخل کشور! چون مربی ایرانی که اعتراض نمیکنه. به چی اعتراض کنه؟ مگه تجربه داره؟ مگه میدونه؟ با همین امکانات و شرایط میخواد تیم ملی رو ببره جام جهانی. حالا یا با شانس میشه یا اصولا نمیشه! اگر هم که بدنبال پیشرفت هستن که هیچ مربی بزرگ و کار بلدی که بخواد مثل کی روش واقعا کار کنه, به ایران نمیاد چون امکانات در ایران در سطح مربیان ایرانی هست! و شاید بهترین نتایجی که بشه باهاش گرفت, مثلا رسیدن تیم ملی حداکثر به مرحله یک چهارم جام ملتهای آسیا باشه یا در گروه ۵, ۶ تیمی مقدماتی جام های جهانی, سوم یا چهارم بشه. حالا اصلا سرمربی تیم ملی هر قشنگی که میخواد باشه. این ۱۱ موردی که کی روش (بعنوان یک آدم فوتبالشناس و معلم فوتبال, و نه مربی ایران), نام برده, مثل یک نسخه دکتر هست برای بهبود پیدا کردن, پیشرفت کردن, بهتر شدن. کی روش نمیگه همین که هست! و امکاناتمون تا حدی که بهمون اجازه بده, ما هم حرکت میکنیم! کی روش ۱۱ مورد رو گفته که نتیجش یعنی مثلا رسیدن به مرحله یک شانزدهم و حتی یک هشتم جام جهانی.