غفور جهانی گل زد یا بازیکن دیگری؟ زیاد واضح نبود. ممنون.

كى بد داده به اين گل قشنگ؟!

نه غفور نبود ، اين تيم ملى جوانان بود - يادمه اين بازى از راديو پخش ميشد و ايران ٤-٣ تو اخرين دقيقه باخت - زننده اين گل هم فكر كنم عاشرى بود

بله تیم ملی جوانان بود .... باید از میشیگانی عزیز یا سایرین که بانک اطلاعات فوتبال ایران هستند پرسید ...؟

بازی فینال جوانان آسیا بود. ایران دوره قبل قهرمان شده بود و آن سال هم تیم خوبی داشت اما در فینال و در یک بازی خیلی نزدیک ۴-۳ به عراق باخت و نایب قهرمان شد. ایران دقایق پایانی بازی و با حملات یکپارچه توانست بازی رو مساوی کنه اما تنها سی ثانیه بعد در حالی که هنوز صد هزار نفر داشتند تیم رو تشویق می کردند گل چهارم رو خورد. بعد از بازی دروازه بان تیم توی رختکن از ناراحتی به دیوار مشت زد و دستش شکست. یادش به خیر چقدر بعد از بازی تو راه خونه گریه کردیم.

همه رو بیخال . فقط ببین ولیعهد چقدر جوان سرزنده شاد بود. الان بجاش چند تا حفاظتی و اخوند بوگندو میان تماشای فوتبال که هیچ چی هم ازش سر در نمیارند

بازی داشت تمام میشد و گلر ایران امده بود تقریباً روی نقطه پنالتی ایستاده بود که یکدفعه بازیکن عراقی با یک شوت یا یک سانتر بلاخره یک جوری زد زیر توپ ٬ و توپ ناله کنان جلوی چشم ۱۰۰۰۰۰ هزار نفر امد و امد و امد و گلر ایران بنده خدا مرتضی شاه پرست هر کاری کرد به توپ نرسید که نرسید و توپ از بالای سر گلر ایران وارد دروازه شد و این گل یکی از ان گلها بود گه قهرمانی اسیا را از دست جوانان ایران زمین دراورد و بنده خدا گلر ایران بعد از بازی در رختکن از ناراحتی چنان مشتی به دیوار زد و دست خود را شکست .

samsam رضا پهلوی در خیلی از بازیهای ملی و باشگاهی حضور پیدا میکرد,از بازیهای باشگاهی ایشون بازی ۳-۰ عاشری.روشن,مراغه چیان (تاج-پرسپولیس ) و بازی پرسپولیس-پاس رو (که آخرین بازی جام تخت جمشید بود و پرسپولیس در صورت پیروزی آنهم با تفاضل بیش از ۵ گل قهرمان میشد )دقیقا یادم هست.شهری بود,شهریاری بود.روزی بود,روزگاری بود اما افسوس یهو بعضیها رم کردن

Mike عزیز کاملا درست میگین مثل همیشه!بعله این حقیر تازه در این دوره ها پاش به استادیوم باز شده بود.خیلی خوب این بازی یادمه.چون تخت گاز به اتفاق عمو و برادرم بعد از این بازی به طرف یه اغذیه فروشی تو بلوار الیزابت رفتیم تا لبی تر کنن.البته من نقش قاتل مزه و کالباس و چیپس رو بازی میکردیم.ین زندگی ایرانی ها بود.طبقه نوظهور متوسط خوب که شامل اکثریت جامعه رو به رشد ایران بود

یاد اون دوران بخیر Michigan عزیز

یسری الاف و بی سواد ما رو بدبخت کردن.چی بودیم چی شدیم.

میشی اون بازی آخر پاس و پرسپولیس رو من هم خوب یادمه با اینکه 8 سالم بود. پاس 2 هیچ برد. گل اول پاس رو هم داور قبول نکرد چون دوضرب گرفته بود و کاشته مستقیم رفته بود تو گل که البته تکرار که کردن مناجاتی تو ریباند گل زد. گل دوم رو یادم نبست کی زد و چه جوری. یادمه بازی خداحافظی همایون شاهرخی هم بود.

واسه من خیلی‌ جالب بنود این فیلم.با اینکه ۳۰ سالمه و اون موقع نبودم ولی‌ این جریانِ گل ۴امّ و که دوستان میگم از داییم شنیده بودم،چون گلر آقای مرتضی‌ شاه پرست برادرزن دایی من هستن و من به اسم دایی موری میشناسمشون.سالهاست دانمارک‌ زندگی‌ می‌کنن و البته اسمشون و به هژیر آزاد تغییر دادن...اون‌یکی برادرشونم کاظمِ هژیر آزادِ بازیگر هستن...مرسی‌ بابت این ویدیو یه قشنگ

به نظر ميرسه انورالسادات هم توى جايگاه هست

بخوبي أين بازي را بياد دارم قهرماني جوانان اسيا بود دروازبان ايران بعد از بازي خودش را مقصر بأخت ميشناخت ايران دقايق اخر بازي را مساوي ميكند و دروازبان برأي شادي از ١٨ خارج شده بود و عراق زيركانه گل پيروزي را ميزند دروازبان ما با مشتي كه در رختكن به در يا ديوار ميزند كه مجروحيت دستش أو را از فوتبال برأي هميشه دور ميكند در انتراكت نيمه اهنگي عربي بسيار زيبا پخش ميشود كه هنوز در گوشم طنين دارد هلا هلا بيلي شر يا مرحبا بيلي شر هليوم مفراح والحلم و نظاه

با پوزش پیام قبلی من راجع به بازی برگشت بود که در عراق بود

تیم ملی جوانان با حشمت مهاجرانی در سال ۵۲ برای نخستین بار قهرمان آسیا شد و سال ۵۳ برای دومین سال پیاپی قهرمانی را تکرار کرد و در سال ۵۴ سومین قهرمانی متوالی ایران در کویت رقم خورد و در سال ۵۵ تایلند دوباره میزبان قهرمانی جوانان آسیا شد و تیم ملی ایران با مهاجرانی چهارمین و آخرین قهرمانی خود را تجربه کرد. ایران در فینال با کره شمالی در فینال بدون گل مساوی کرد و مشترکا قهرمان شدند. در این چهار دوره جوانان صاحب نامی چون نظری، برزگری، قاسمپور در تیم تیم ملی جوانان بازی می‌کردند.

۱۳۵۶: تهران برای دومین بار میزبان قهرمانی جوانان آسیا شد. ایران در این مسابقات با مربیگری یاگوودیچ در فینال و در یک بازی دراماتیک ۴-۳ به عراق باخت و نایب قهرمان شد.

همه رو بیخال . فقط ببین ولیعهد چقدر جوان سرزنده شاد بود. الان بجاش چند تا حفاظتی و اخوند بوگندو میان تماشای فوتبال که هیچ چی هم ازش سر در نمیارند

بازی فینال جوانان آسیا بود. ایران دوره قبل قهرمان شده بود و آن سال هم تیم خوبی داشت اما در فینال و در یک بازی خیلی نزدیک ۴-۳ به عراق باخت و نایب قهرمان شد. ایران دقایق پایانی بازی و با حملات یکپارچه توانست بازی رو مساوی کنه اما تنها سی ثانیه بعد در حالی که هنوز صد هزار نفر داشتند تیم رو تشویق می کردند گل چهارم رو خورد. بعد از بازی دروازه بان تیم توی رختکن از ناراحتی به دیوار مشت زد و دستش شکست. یادش به خیر چقدر بعد از بازی تو راه خونه گریه کردیم.

samsam رضا پهلوی در خیلی از بازیهای ملی و باشگاهی حضور پیدا میکرد,از بازیهای باشگاهی ایشون بازی ۳-۰ عاشری.روشن,مراغه چیان (تاج-پرسپولیس ) و بازی پرسپولیس-پاس رو (که آخرین بازی جام تخت جمشید بود و پرسپولیس در صورت پیروزی آنهم با تفاضل بیش از ۵ گل قهرمان میشد )دقیقا یادم هست.شهری بود,شهریاری بود.روزی بود,روزگاری بود اما افسوس یهو بعضیها رم کردن

Mike عزیز کاملا درست میگین مثل همیشه!بعله این حقیر تازه در این دوره ها پاش به استادیوم باز شده بود.خیلی خوب این بازی یادمه.چون تخت گاز به اتفاق عمو و برادرم بعد از این بازی به طرف یه اغذیه فروشی تو بلوار الیزابت رفتیم تا لبی تر کنن.البته من نقش قاتل مزه و کالباس و چیپس رو بازی میکردیم.ین زندگی ایرانی ها بود.طبقه نوظهور متوسط خوب که شامل اکثریت جامعه رو به رشد ایران بود

نه غفور نبود ، اين تيم ملى جوانان بود - يادمه اين بازى از راديو پخش ميشد و ايران ٤-٣ تو اخرين دقيقه باخت - زننده اين گل هم فكر كنم عاشرى بود

یسری الاف و بی سواد ما رو بدبخت کردن.چی بودیم چی شدیم.

یاد اون دوران بخیر Michigan عزیز

كى بد داده به اين گل قشنگ؟!

بله تیم ملی جوانان بود .... باید از میشیگانی عزیز یا سایرین که بانک اطلاعات فوتبال ایران هستند پرسید ...؟

بازی داشت تمام میشد و گلر ایران امده بود تقریباً روی نقطه پنالتی ایستاده بود که یکدفعه بازیکن عراقی با یک شوت یا یک سانتر بلاخره یک جوری زد زیر توپ ٬ و توپ ناله کنان جلوی چشم ۱۰۰۰۰۰ هزار نفر امد و امد و امد و گلر ایران بنده خدا مرتضی شاه پرست هر کاری کرد به توپ نرسید که نرسید و توپ از بالای سر گلر ایران وارد دروازه شد و این گل یکی از ان گلها بود گه قهرمانی اسیا را از دست جوانان ایران زمین دراورد و بنده خدا گلر ایران بعد از بازی در رختکن از ناراحتی چنان مشتی به دیوار زد و دست خود را شکست .

واسه من خیلی‌ جالب بنود این فیلم.با اینکه ۳۰ سالمه و اون موقع نبودم ولی‌ این جریانِ گل ۴امّ و که دوستان میگم از داییم شنیده بودم،چون گلر آقای مرتضی‌ شاه پرست برادرزن دایی من هستن و من به اسم دایی موری میشناسمشون.سالهاست دانمارک‌ زندگی‌ می‌کنن و البته اسمشون و به هژیر آزاد تغییر دادن...اون‌یکی برادرشونم کاظمِ هژیر آزادِ بازیگر هستن...مرسی‌ بابت این ویدیو یه قشنگ

میشی اون بازی آخر پاس و پرسپولیس رو من هم خوب یادمه با اینکه 8 سالم بود. پاس 2 هیچ برد. گل اول پاس رو هم داور قبول نکرد چون دوضرب گرفته بود و کاشته مستقیم رفته بود تو گل که البته تکرار که کردن مناجاتی تو ریباند گل زد. گل دوم رو یادم نبست کی زد و چه جوری. یادمه بازی خداحافظی همایون شاهرخی هم بود.

به نظر ميرسه انورالسادات هم توى جايگاه هست

غفور جهانی گل زد یا بازیکن دیگری؟ زیاد واضح نبود. ممنون.

بخوبي أين بازي را بياد دارم قهرماني جوانان اسيا بود دروازبان ايران بعد از بازي خودش را مقصر بأخت ميشناخت ايران دقايق اخر بازي را مساوي ميكند و دروازبان برأي شادي از ١٨ خارج شده بود و عراق زيركانه گل پيروزي را ميزند دروازبان ما با مشتي كه در رختكن به در يا ديوار ميزند كه مجروحيت دستش أو را از فوتبال برأي هميشه دور ميكند در انتراكت نيمه اهنگي عربي بسيار زيبا پخش ميشود كه هنوز در گوشم طنين دارد هلا هلا بيلي شر يا مرحبا بيلي شر هليوم مفراح والحلم و نظاه

۱۳۵۶: تهران برای دومین بار میزبان قهرمانی جوانان آسیا شد. ایران در این مسابقات با مربیگری یاگوودیچ در فینال و در یک بازی دراماتیک ۴-۳ به عراق باخت و نایب قهرمان شد.

تیم ملی جوانان با حشمت مهاجرانی در سال ۵۲ برای نخستین بار قهرمان آسیا شد و سال ۵۳ برای دومین سال پیاپی قهرمانی را تکرار کرد و در سال ۵۴ سومین قهرمانی متوالی ایران در کویت رقم خورد و در سال ۵۵ تایلند دوباره میزبان قهرمانی جوانان آسیا شد و تیم ملی ایران با مهاجرانی چهارمین و آخرین قهرمانی خود را تجربه کرد. ایران در فینال با کره شمالی در فینال بدون گل مساوی کرد و مشترکا قهرمان شدند. در این چهار دوره جوانان صاحب نامی چون نظری، برزگری، قاسمپور در تیم تیم ملی جوانان بازی می‌کردند.

با پوزش پیام قبلی من راجع به بازی برگشت بود که در عراق بود