اختلافات موجود در هیات مدیره باشگاه استقلال عملا این هیات مدیره را به دو جناح تبدیل کرده است که در این تقسیم بندی از یک طرف رسولی نژاد رییس هیات مدیره و در سوی دیگر امیدوار رضایی قرار دارند. در این ترکیب هر دو جناح بر جدایی پرویز مظلومی از استقلال برای فصل آینده اتفاق نظر دارند و هر دو طرف نیز چندان تمایلی به حضور امیر قلعه نویی روی نیمکت استقلال ۹۱ ندارند. اما در عین حال برای هر دو طرف قلعه نویی گزینه قابل بحثی است. به عبارتی هر دو جناح نمی خواهند هدایت استقلال را به امیر بدهند اما گاهی منافع ایجاب می کند به این امر تن در دهند.

در این فوتبال سیاسی انسانها نباید محبوب شوند چون انسانهای کوچکتر به چشم نمی‌‌آیند، بخل حسادت شغل دوم همه ایرانیها شده است .اگر نه به امیر که یک نابغه است اجازه میدادند تا کارش را بکند بر چسب زدن و تخریب شخصیت انسانهای بزرگ این سرزمین از مصدق تا شاه و حجازی و دهداری بوده است فقط بعد از مرگ ما ایرانیها ارزش واقعی‌ را می‌فهمیم، از مجری به اصطلاح تحصیلکرده و قرمز نود بگیرید تا آن هوادار آبی ۱۴ ساله که همگی‌ ما راهی‌ را به خطا برای هزارمین بار داریم می‌رویم

الان یک عده آدم ساده می‌‌آیاند و میگویند که امیر فلان است و بهمان، اما دریغ از یک مدرک کوچک که اگر وجود داشت دشمنان و هاسدان تا حالا هزار بار آنرا پیراهن عثمان کرده بودند. مشکل اصلی‌ عدم خود باوری است که یک مربی‌ وطنی میتواند بهتر از صدها مربی‌ که در کشور خودشان شغلی‌ ندارند بهتر تیم آرنج کند و قدرت بازیخوانی و تصمیم گیری درستی‌ دارد اگر امیر یک ویچ بود تا حالا همین مردم از وی بت ساخته بودند

چون بچه همین خاک است , مدرک آنچنانی‌ ندارد و هنوز مثل بچه محل‌های خود صحبت می‌کند و هنوز همان آدمی‌ هست که بود بدون آنکه مثل بعضی‌ از مربیان یک تن بی‌اندازد توی صدایش و لفظ قلم صحبت کند... این جماعت ایرانی‌ ساده هنوز مشکل دارد

چه قلعه نویی سرمربی استقلال بشه چه نشه . یه چیز من واقعا باور دارم استقلال اگه قهرمان نشد، بخاطر پرویز مظلومی نبود عوامل دیگه ایی‌ بود

aliiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii