علی پروین با زیرکی برادران گمنام وارد لیست شده,خودتی رفیق,,صد تا صغری و کبری را بهم چسبنده تا یکی از منفورترین چهره های ورزشی ایران همردیف حجازی ها و تختی ها بشه ,جای بهزادی ها و یا حتی همین امروزی ها مثل کریمی و وریا خالیست اما چهره کثیف نظام بدجور تو این عکس مشکوک میزنه علی پروین با زیرکی برادران گمنام وارد لیست شده,خودتی رفیق,,صد تا صغری و کبری را بهم چسبنده تا یکی از منفورترین چهره های ورزشی ایران همردیف حجازی ها و تختی ها بشه ,جای بهزادی ها و یا حتی همین امروزی ها مثل کریمی و وریا خالیست اما چهره کثیف نظام بدجور تو این عکس مشکوک میزنه

اره داداش,یه بابایی شیر خشک فاسد وارد میکنه و میفروشه,صبح تا شب از خونه این آخوند به اون آخوند پلاسه,پشت در اتاق رهبر معزب ان قلاب تو بیمارستان دخیل میبنده,صدها بار رو زخم تن مردم کشته داده نمک میریزه و هزار یک بامبول دیگه که همه میدونن,اما نظر شما درباره کلمه اسطوره چیه؟

شما وقت میگذارید و بعضی وقتها مقالاتی را مینویسید. ولی این عکس با علی پروین ابن الوقت دستمال بدست حکومت جای سوال و شبهه دارد. جایی که همایون خان بهزادی اسطوره بزرگ پرسپولیس هست، جای این نوکر خامنه ای در این عکس نیست.

این کاربری که این متونو میفرسته از جای دیگه کپی پیست می‌کنه یعنی اینم هنوز نفهمیدین؟ خخخ یک مشت احمق فقط ادعا دارین .. دشمن آدم هم عاقل باشه

ZeddeBasiji گرامی، این واقعیتی‌ست که تک تک چهره‌های نامدار بالا در ادبیات ورزشی ایران با اسم «اسطوره» خطاب شده‌اند. نظر شخصی من چیزی را در این میان عوض نمی‌کند. دربارۀ علی پروین هم همینطور. باور نمی‌کنید؟ اگر در اینترنت و روزنامه‌ها کمی جستجو کنید متوجه می‌شوید. عکسی که در بالا مشاهده می‌کنید محصوصاً به این ترتیب تنظیم شده که ورزشکارانی بسیار متفاوت از حیث رفتار و کلام و زندگی اجتماعی و تاریخ زیست در کنار هم قرار بگیرند تا بیننده متوجه این موضوع بشود. منظور اصلاً همین بوده. منظور این بوده که دقت شود که وجه تمایز بین این ورزشکاران چه بوده! در عین حال، ما به چه کسی و با چه معیاری او را «اسطوره» خطاب می‌کنیم. اصولاً «اسطوره» به نظر ورزشی‌نویسان و هواداران چیست؟ و باقی سؤالاتی که در بالا مطرح کردم. در پی پاسخ به این پرسش‌ها، از نظر من موضوع می‌تواند کمی روشن شود. ولی، بسیاری از ایرانیان راه و روش ورود به بحث و گفت‌و‌گو را نمی‌دانند که من مسئول آن نیستم. توجه داشته باشید که متن من و عکسی که برای آن تهیه کرده‌ام قضاوت ارزشی نمی‌کند. در عین حال، اسطوره‌های ما متأسفانه تعدادشان بسیار زیاد است و من در یک عکس نمی‌توانم همه آن‌ها را بگنجانم. تنها به بخشی از واقعیت اشاره کرده، آن هم برای نمونه و رساندن مطلب. در نتیجه، بجای حمله به شخص من، اگر خوانندگان دو دقیقه وقت بگذارند و نظرشان را بنویسند، در آخر ممکن است که یک بحث و همفکری مفید داشته باشیم. وگرنه، خیر.

با احترام به نظر شما. زمانی هم بنده عاشق کاشته های پروین بودم حتی قبل از بازیهای مقدماتی جام جهانی 1978 در کنار قلیچ خانی و کلانی و بهزادی و ..... اما هیچوقت برای ما اسطوره نبود. بد دهنی و نامردی (قضیه عمو مهراب) و مهم بودن پول و در نهایت پشت کردن به مردم هیچوقت نمیتونه در آن چهارچوب جا داشته باشه. افتخاراتشان: بوسیدن پیشانی رهبر الدنگ و حمایت از جنایتکارانی مثل قالیباف و رییسی

ZeddeBasiji گرامی، بسیار خوب. با توجه به هر دو نظر بالای شما، حالا حداقل می‌توان مقداری به این بحث پرداخت. بنابر این و طبق نظر اول‌تان، شما استفاده از اسم «اسطوره» را برای نامیدن ورزشکاران نامدار مناسب می‌دانید. منتها، یکی از چهره‌های بالا را فاقد شرایط می‌دانید. ثانیاً، طبق نظر دوم شما، رفتار خصوصی و اجتماعی-سیاسی ورزشکار بر «اسطوره» شدن وی تأثیر دارد. خب، خیلی هم عالی و متشکر از بذل توجه شما. اگر همه دوستان به مقدار همین دو سه خط چیزی بنویسند، این می‌شود یک همفکری و تبادل نظر. دعوا که نداریم اینجا. اگر هم آنطور راحت هستند، می‌توانند همان فحش و فضیحت را ادامه بدهند. من شخصاً مشکلی ندارم.

ممنون از توجه شما 🙏🙏

برادر عزیز ؛ درسته که واژه اسطوره میتونه یه معنی دیگه به غیر از اون منظور گفتاری و یا نوشتاری که در فرهنگ امروز از اون آدرس میشه داشته باشه ، و نظیر اون هم در فرهنگ زبان پارسی خیلی نمونه های دیگه داریم ، ولی در این مورد بخصوص واژه اسطوره که به معنی ؛ متن نوشته شده و درج شده : در اینجا یعنی ایران عزیز ما از این واژه بایک معنی جامع و کلی میشناسیم واز اون فقط با همون قاعده و منظور بکار میبریم و ، و البته اینه که مهمه ، همین معنی و یا عنوانی که ما ایرانی‌ها در زبان گفتاری و نوشتاری مون از اون استفاده می‌کنیم ، ولی در کل من اصلا علی پروین رو به عنوان یه اسطوره قبول ندارم چون ایشون هیچ وقت صاحب یه شخصیت واحد و قابل قبول جامعه نبوده و نیست. یا علی.

nissanabi گرامی، بله - متوجه منظور شما هستم و متشکر از پاسخ. اگر فرصت کردید، لطفاً چند ویژگی را که معمولاً اسطوره‌های ورزشی در ایران با آن‌ها متمایز می‌شوند در اینجا یادداشت کنید. در بارۀ آقای پروین هم متوجه شدم: نظر شما شبیه به ZeddeBasiji است. یعنی، رفتار خصوصی و اجتماعی اسطوره از نظر شما مهم است. همچنین، از صحبت شما اینطور حدس می‌زنم که شما با استفاده از اسم اسطوره برای برخی ورزشکاران نامدار مخالفتی ندارید - البته اگر شرایط آن را داشته باشد (؟). بسیار ممنون از نظر.

Zagros دوست عزیز دقیقا با شما موافقم مخصوصا با اون قسمت که گفتید اسطور بودن شرایط خاص یک اسطوره رو طلب میکنه. برا اسطوره شدن نمیتونی بری بازار بگی؛؛ دوکیلو شربت اسطوره بریز یک کم هم شیره غیرت بریز روش دادا ، به سرم زده اسطوره باشم از این به بعد ؛؛ یه اسطوره باید جوهره اسطوره بودن تو وجودش باشه ، یکی مثل ناصرخان حجازی که هیچ وقت سر تعظیم پایین نیاورد و مثل یه مرد وایستاد تا آخرش ، حتی اون موقع که تو بیمارستان داشت با مرگ دست و پنجه نرم می‌کرد ، باز هم از ارزش‌های خودش عقب نشینی نکرد ، یا همین شهریار عزیزمون علی آقای دایی ، مهاجم گلزن خوش قد و بالای فوتبالمون که واقعا افتخار فوتبال نه تنها ایران بلکه اعتباری برای فوتبال آسیا. مطمئنم یادت نرفته اون حمایت و طرفداری از فوتبالیستهای تیم سایپا برای حقوق عقب مونده شون و یا زلزله کرمانشاه که برای مردم زلزله زده بلند شد و یک تنه رفت و با استفاده ازاعتبارو محبوبیتش کمک جمع کرد تا جایی که سر و صدای مافیای حکومتی در اومد که چرا باید مردم به جای درخواست کمک از دولت باید از علی دایی کمک بخوان. میدونی چرا ؟ چون این علی دایی فقط یه فرد و یا یک ورزشکار نیست حاجی ، علی دایی یه اسطوره هست ، از اونهایی که واقعیه و برای بودن نیاز به دست و پا زدن های مدل علی پروین و یا عباس جدیدی نداره. یا علی

nissanabi گرامی، درود بر شما... این کاملاً صحیح است که کسی نمی‌تواند تصمیم بگیرد که اسطوره شود. همچنین، با شما موافقم که لفظ «اسطوره» معنای دقیقی ندارد. با این حال، آنطور که از همین نظرسنجی کوچک در زیر این مطلب پیداست، اکثراً موافقند که به غیر از مهارت‌های ورزشی، اخلاق نیک (چه خصوصی و چه اجتماعی) از ویژگی‌های بارز یک اسطوره است. اگر اجازه بدبد، من هم برای بستن پروندۀ این عکس بطور خلاصه نظر خودم را بنویسم. کلاً من در موضوع ورزش از واژۀ اسطوره زیاد استفاده نمی‌کنم، ولی با این حال معنایی که این اسم در ذهن من دارد فردی‌ست که در عین مهارت‌های بالای ورزشی، مقبولیت اجتماعی نزد مردم دارد. به نظر، هر دوی این ویژگی جزء لاینفک یک اسطوره است: مهارت بسیار بالا در ورزش و مقبولیت اجتماعی به عنوان یک انسان وارسته. برای من، تنها پوریای ولی (آنطور که در تاریخ نوشته) از عکس بالا لایق این اسم است. چرا؟ چون زندگی او تمام شده و صدها سال از مرگ او گذشته ولی هنوز میلیون‌ها ایرانی از او بخاطر زندگی پُربارش یاد می‌کنند. مشکل اسطوره‌سازی از انسان‌هایی که هنوز زنده هستند این است که هنوز فرصت برای «فاسد شدن» و خارج شدن از کسوت اسطوره را دارند. لذا، اگر من شخصاً از واژۀ اسطوره استفاده کنم، آن را به کسی می‌گویم که با یک دورخیز تاریخی بتوان در مورد او صحبت کرد. ورزشکار نامدار، ورزشکار نامی و امثال این‌ ترکیبات را به اسطوره ترجیح می‌دهم. در عین حال، به یک مشکل هم در همینجا اشاره می‌کنم: حکومت‌ها برای دست‌یازی به «قدرت نرم» همیشه در صدد هستند که برای خود چهره‌های نامی، هنرمندان مشهور و بخصوص «اسطوره‌» بسازند. در قدم بعدی، این چهره‌های حکومتی وارد میدان شده و از قدرت حاکم جانبداری می‌کنند. طبیعی هم هست چون همان حکومت آنها را به این مقام رسانده. سپس، با تکرار نام و عکس و فیلمهای آنها، این دسته را به عنوان نماد و الگو در جامعه معرفی می‌کنند و در تحلیل آخر، افراد جامعه را تحت قیومیت فرهنگی خود قرار می‌دهند (قدرت نرم). برای همین است که من ترجیح می‌دهم که اگر قرار است که کسی را اسطوره بنامم، مقداری تاریخ هم پشت سر او باشد که قضاوت صحصح‌تری بتوان کرد. مشکلات دیگری هم هست که از آن میگذرم تا بیش از این شما را زیر این مطلب معطل نکنم. خوشحال شدم از گفت‌وگو. ممنون از همه دوستانی که اینجا نظر گذاشتند.

اسطوره، ژنرال!! شهریار، امپراطور واژه هایی احساسی هستند که اختراع کرده ایم. اگر معادل خارجی اش را در نظر بگیریم: Legend به ورزشکاران افسانه ای مثل پله، مارادونا، یاشین و برخی از ورزشکاران فوق العاده اطلاق می شود. برعکس در ایران مثل نقل و نبات از اسطوره استفاده می شود که خیلی هم معنی را نمی رساند و باعث شده این صفت یا لقب لوث شود. در ایران تعداد اندک شماری می توانند لقب افسانه ای را به خود اختصاص بدهند. نباید آن را حراج کرد.

Seda110 گرامی، این موضوعی که شما اشاره کردید هم متأسفانه صحیح است: روزنامه‌نویسان ما بسیار بی مهابا و اغلب ناشیانه لغات فرهنگ‌های دیگر را به فارسی ترجمه می‌کنند و سپس مردم هم به استفاده از آن‌ها مبادرت می‌ورزند. غافل از اینکه گاهی آن لغات در فرهنگ ما معادل دقیقی ندارد! هر چقدر هم اصرار می‌کنیم که آقایان، زبان خارجی پیشکش، همین فارسی را درست بنویسید و صحبت کنید، به گوش‌شان نمی‌رود. یک تناقض هم گاهی پیش می‌آید: از طرفی، مردم دوست دارند اسطوره سازی کنند و از طرف دیگر موافق نیستند که دربارۀ زندگی غیر ورزشی ورزشکاران کنجکاوی و نقد شود. اولی بدون دومی ممکن نیست. خیلی از ورزشکاران هم همینطور. دوست دارند که با نام اسطوره صدای‌شان کنند، ولی اصلاً علاقه ندارند که مردم دربارۀ زندگی آن‌ها نظر دهند. مشکلات از این قبیل فراوان داریم...

علی پروین با زیرکی برادران گمنام وارد لیست شده,خودتی رفیق,,صد تا صغری و کبری را بهم چسبنده تا یکی از منفورترین چهره های ورزشی ایران همردیف حجازی ها و تختی ها بشه ,جای بهزادی ها و یا حتی همین امروزی ها مثل کریمی و وریا خالیست اما چهره کثیف نظام بدجور تو این عکس مشکوک میزنه علی پروین با زیرکی برادران گمنام وارد لیست شده,خودتی رفیق,,صد تا صغری و کبری را بهم چسبنده تا یکی از منفورترین چهره های ورزشی ایران همردیف حجازی ها و تختی ها بشه ,جای بهزادی ها و یا حتی همین امروزی ها مثل کریمی و وریا خالیست اما چهره کثیف نظام بدجور تو این عکس مشکوک میزنه

اره داداش,یه بابایی شیر خشک فاسد وارد میکنه و میفروشه,صبح تا شب از خونه این آخوند به اون آخوند پلاسه,پشت در اتاق رهبر معزب ان قلاب تو بیمارستان دخیل میبنده,صدها بار رو زخم تن مردم کشته داده نمک میریزه و هزار یک بامبول دیگه که همه میدونن,اما نظر شما درباره کلمه اسطوره چیه؟

شما وقت میگذارید و بعضی وقتها مقالاتی را مینویسید. ولی این عکس با علی پروین ابن الوقت دستمال بدست حکومت جای سوال و شبهه دارد. جایی که همایون خان بهزادی اسطوره بزرگ پرسپولیس هست، جای این نوکر خامنه ای در این عکس نیست.

با احترام به نظر شما. زمانی هم بنده عاشق کاشته های پروین بودم حتی قبل از بازیهای مقدماتی جام جهانی 1978 در کنار قلیچ خانی و کلانی و بهزادی و ..... اما هیچوقت برای ما اسطوره نبود. بد دهنی و نامردی (قضیه عمو مهراب) و مهم بودن پول و در نهایت پشت کردن به مردم هیچوقت نمیتونه در آن چهارچوب جا داشته باشه. افتخاراتشان: بوسیدن پیشانی رهبر الدنگ و حمایت از جنایتکارانی مثل قالیباف و رییسی

ZeddeBasiji گرامی، این واقعیتی‌ست که تک تک چهره‌های نامدار بالا در ادبیات ورزشی ایران با اسم «اسطوره» خطاب شده‌اند. نظر شخصی من چیزی را در این میان عوض نمی‌کند. دربارۀ علی پروین هم همینطور. باور نمی‌کنید؟ اگر در اینترنت و روزنامه‌ها کمی جستجو کنید متوجه می‌شوید. عکسی که در بالا مشاهده می‌کنید محصوصاً به این ترتیب تنظیم شده که ورزشکارانی بسیار متفاوت از حیث رفتار و کلام و زندگی اجتماعی و تاریخ زیست در کنار هم قرار بگیرند تا بیننده متوجه این موضوع بشود. منظور اصلاً همین بوده. منظور این بوده که دقت شود که وجه تمایز بین این ورزشکاران چه بوده! در عین حال، ما به چه کسی و با چه معیاری او را «اسطوره» خطاب می‌کنیم. اصولاً «اسطوره» به نظر ورزشی‌نویسان و هواداران چیست؟ و باقی سؤالاتی که در بالا مطرح کردم. در پی پاسخ به این پرسش‌ها، از نظر من موضوع می‌تواند کمی روشن شود. ولی، بسیاری از ایرانیان راه و روش ورود به بحث و گفت‌و‌گو را نمی‌دانند که من مسئول آن نیستم. توجه داشته باشید که متن من و عکسی که برای آن تهیه کرده‌ام قضاوت ارزشی نمی‌کند. در عین حال، اسطوره‌های ما متأسفانه تعدادشان بسیار زیاد است و من در یک عکس نمی‌توانم همه آن‌ها را بگنجانم. تنها به بخشی از واقعیت اشاره کرده، آن هم برای نمونه و رساندن مطلب. در نتیجه، بجای حمله به شخص من، اگر خوانندگان دو دقیقه وقت بگذارند و نظرشان را بنویسند، در آخر ممکن است که یک بحث و همفکری مفید داشته باشیم. وگرنه، خیر.

nissanabi گرامی، درود بر شما... این کاملاً صحیح است که کسی نمی‌تواند تصمیم بگیرد که اسطوره شود. همچنین، با شما موافقم که لفظ «اسطوره» معنای دقیقی ندارد. با این حال، آنطور که از همین نظرسنجی کوچک در زیر این مطلب پیداست، اکثراً موافقند که به غیر از مهارت‌های ورزشی، اخلاق نیک (چه خصوصی و چه اجتماعی) از ویژگی‌های بارز یک اسطوره است. اگر اجازه بدبد، من هم برای بستن پروندۀ این عکس بطور خلاصه نظر خودم را بنویسم. کلاً من در موضوع ورزش از واژۀ اسطوره زیاد استفاده نمی‌کنم، ولی با این حال معنایی که این اسم در ذهن من دارد فردی‌ست که در عین مهارت‌های بالای ورزشی، مقبولیت اجتماعی نزد مردم دارد. به نظر، هر دوی این ویژگی جزء لاینفک یک اسطوره است: مهارت بسیار بالا در ورزش و مقبولیت اجتماعی به عنوان یک انسان وارسته. برای من، تنها پوریای ولی (آنطور که در تاریخ نوشته) از عکس بالا لایق این اسم است. چرا؟ چون زندگی او تمام شده و صدها سال از مرگ او گذشته ولی هنوز میلیون‌ها ایرانی از او بخاطر زندگی پُربارش یاد می‌کنند. مشکل اسطوره‌سازی از انسان‌هایی که هنوز زنده هستند این است که هنوز فرصت برای «فاسد شدن» و خارج شدن از کسوت اسطوره را دارند. لذا، اگر من شخصاً از واژۀ اسطوره استفاده کنم، آن را به کسی می‌گویم که با یک دورخیز تاریخی بتوان در مورد او صحبت کرد. ورزشکار نامدار، ورزشکار نامی و امثال این‌ ترکیبات را به اسطوره ترجیح می‌دهم. در عین حال، به یک مشکل هم در همینجا اشاره می‌کنم: حکومت‌ها برای دست‌یازی به «قدرت نرم» همیشه در صدد هستند که برای خود چهره‌های نامی، هنرمندان مشهور و بخصوص «اسطوره‌» بسازند. در قدم بعدی، این چهره‌های حکومتی وارد میدان شده و از قدرت حاکم جانبداری می‌کنند. طبیعی هم هست چون همان حکومت آنها را به این مقام رسانده. سپس، با تکرار نام و عکس و فیلمهای آنها، این دسته را به عنوان نماد و الگو در جامعه معرفی می‌کنند و در تحلیل آخر، افراد جامعه را تحت قیومیت فرهنگی خود قرار می‌دهند (قدرت نرم). برای همین است که من ترجیح می‌دهم که اگر قرار است که کسی را اسطوره بنامم، مقداری تاریخ هم پشت سر او باشد که قضاوت صحصح‌تری بتوان کرد. مشکلات دیگری هم هست که از آن میگذرم تا بیش از این شما را زیر این مطلب معطل نکنم. خوشحال شدم از گفت‌وگو. ممنون از همه دوستانی که اینجا نظر گذاشتند.

اسطوره، ژنرال!! شهریار، امپراطور واژه هایی احساسی هستند که اختراع کرده ایم. اگر معادل خارجی اش را در نظر بگیریم: Legend به ورزشکاران افسانه ای مثل پله، مارادونا، یاشین و برخی از ورزشکاران فوق العاده اطلاق می شود. برعکس در ایران مثل نقل و نبات از اسطوره استفاده می شود که خیلی هم معنی را نمی رساند و باعث شده این صفت یا لقب لوث شود. در ایران تعداد اندک شماری می توانند لقب افسانه ای را به خود اختصاص بدهند. نباید آن را حراج کرد.

Zagros دوست عزیز دقیقا با شما موافقم مخصوصا با اون قسمت که گفتید اسطور بودن شرایط خاص یک اسطوره رو طلب میکنه. برا اسطوره شدن نمیتونی بری بازار بگی؛؛ دوکیلو شربت اسطوره بریز یک کم هم شیره غیرت بریز روش دادا ، به سرم زده اسطوره باشم از این به بعد ؛؛ یه اسطوره باید جوهره اسطوره بودن تو وجودش باشه ، یکی مثل ناصرخان حجازی که هیچ وقت سر تعظیم پایین نیاورد و مثل یه مرد وایستاد تا آخرش ، حتی اون موقع که تو بیمارستان داشت با مرگ دست و پنجه نرم می‌کرد ، باز هم از ارزش‌های خودش عقب نشینی نکرد ، یا همین شهریار عزیزمون علی آقای دایی ، مهاجم گلزن خوش قد و بالای فوتبالمون که واقعا افتخار فوتبال نه تنها ایران بلکه اعتباری برای فوتبال آسیا. مطمئنم یادت نرفته اون حمایت و طرفداری از فوتبالیستهای تیم سایپا برای حقوق عقب مونده شون و یا زلزله کرمانشاه که برای مردم زلزله زده بلند شد و یک تنه رفت و با استفاده ازاعتبارو محبوبیتش کمک جمع کرد تا جایی که سر و صدای مافیای حکومتی در اومد که چرا باید مردم به جای درخواست کمک از دولت باید از علی دایی کمک بخوان. میدونی چرا ؟ چون این علی دایی فقط یه فرد و یا یک ورزشکار نیست حاجی ، علی دایی یه اسطوره هست ، از اونهایی که واقعیه و برای بودن نیاز به دست و پا زدن های مدل علی پروین و یا عباس جدیدی نداره. یا علی

ZeddeBasiji گرامی، بسیار خوب. با توجه به هر دو نظر بالای شما، حالا حداقل می‌توان مقداری به این بحث پرداخت. بنابر این و طبق نظر اول‌تان، شما استفاده از اسم «اسطوره» را برای نامیدن ورزشکاران نامدار مناسب می‌دانید. منتها، یکی از چهره‌های بالا را فاقد شرایط می‌دانید. ثانیاً، طبق نظر دوم شما، رفتار خصوصی و اجتماعی-سیاسی ورزشکار بر «اسطوره» شدن وی تأثیر دارد. خب، خیلی هم عالی و متشکر از بذل توجه شما. اگر همه دوستان به مقدار همین دو سه خط چیزی بنویسند، این می‌شود یک همفکری و تبادل نظر. دعوا که نداریم اینجا. اگر هم آنطور راحت هستند، می‌توانند همان فحش و فضیحت را ادامه بدهند. من شخصاً مشکلی ندارم.

این کاربری که این متونو میفرسته از جای دیگه کپی پیست می‌کنه یعنی اینم هنوز نفهمیدین؟ خخخ یک مشت احمق فقط ادعا دارین .. دشمن آدم هم عاقل باشه

nissanabi گرامی، بله - متوجه منظور شما هستم و متشکر از پاسخ. اگر فرصت کردید، لطفاً چند ویژگی را که معمولاً اسطوره‌های ورزشی در ایران با آن‌ها متمایز می‌شوند در اینجا یادداشت کنید. در بارۀ آقای پروین هم متوجه شدم: نظر شما شبیه به ZeddeBasiji است. یعنی، رفتار خصوصی و اجتماعی اسطوره از نظر شما مهم است. همچنین، از صحبت شما اینطور حدس می‌زنم که شما با استفاده از اسم اسطوره برای برخی ورزشکاران نامدار مخالفتی ندارید - البته اگر شرایط آن را داشته باشد (؟). بسیار ممنون از نظر.

ممنون از توجه شما 🙏🙏

برادر عزیز ؛ درسته که واژه اسطوره میتونه یه معنی دیگه به غیر از اون منظور گفتاری و یا نوشتاری که در فرهنگ امروز از اون آدرس میشه داشته باشه ، و نظیر اون هم در فرهنگ زبان پارسی خیلی نمونه های دیگه داریم ، ولی در این مورد بخصوص واژه اسطوره که به معنی ؛ متن نوشته شده و درج شده : در اینجا یعنی ایران عزیز ما از این واژه بایک معنی جامع و کلی میشناسیم واز اون فقط با همون قاعده و منظور بکار میبریم و ، و البته اینه که مهمه ، همین معنی و یا عنوانی که ما ایرانی‌ها در زبان گفتاری و نوشتاری مون از اون استفاده می‌کنیم ، ولی در کل من اصلا علی پروین رو به عنوان یه اسطوره قبول ندارم چون ایشون هیچ وقت صاحب یه شخصیت واحد و قابل قبول جامعه نبوده و نیست. یا علی.

Seda110 گرامی، این موضوعی که شما اشاره کردید هم متأسفانه صحیح است: روزنامه‌نویسان ما بسیار بی مهابا و اغلب ناشیانه لغات فرهنگ‌های دیگر را به فارسی ترجمه می‌کنند و سپس مردم هم به استفاده از آن‌ها مبادرت می‌ورزند. غافل از اینکه گاهی آن لغات در فرهنگ ما معادل دقیقی ندارد! هر چقدر هم اصرار می‌کنیم که آقایان، زبان خارجی پیشکش، همین فارسی را درست بنویسید و صحبت کنید، به گوش‌شان نمی‌رود. یک تناقض هم گاهی پیش می‌آید: از طرفی، مردم دوست دارند اسطوره سازی کنند و از طرف دیگر موافق نیستند که دربارۀ زندگی غیر ورزشی ورزشکاران کنجکاوی و نقد شود. اولی بدون دومی ممکن نیست. خیلی از ورزشکاران هم همینطور. دوست دارند که با نام اسطوره صدای‌شان کنند، ولی اصلاً علاقه ندارند که مردم دربارۀ زندگی آن‌ها نظر دهند. مشکلات از این قبیل فراوان داریم...