تحلیل زیبا و جالبی بود، مجید وارث هنوز ایده های خوب و کلام شیوایی داره

تا این رژیمضدّ بشر هست ورزش ایران به هیچ جا نخواهد رسید

آقا مجید خیلی باحالی شما…. امیدوارم که به زودی در جریان بازیها ببینمتون.LOVE YOU BROTHER

خیلی جالب بود مرسی

در مورد القاب: فوتبال استرالیا رو نمیشناسم؛ ولی اگر کمی به لیگ برتر انگلستان (که اگر بهترین لیگ دنیا نباشه، یکی از سه تا بهترین لیگ های دنیاست) و به القاب بازیکنانی که توی اون لیگ تبدیل به اسطوره شدن (مثل سلطان اریک یا اریک دِ کینگ یکی از القاب اریک کانتونا، پِترِ کبیر یکی از القاب پیتر اشمایکل، و ...) دقت کنید متوجه میشید که اعطای این القاب اتفاقی نیست که به ایران اختصاص داشته باشه. پ.ن. لقب جادوگر رو اولین بار میروسلاو بلاژویچ به علی کریمی داد.

برای الهلال این تیم بزرگ و ریشه دار و قابل احترام و برای خودمون و حتی سایر بزرگان آسیا متاسفم که جلوی چشمشون تیمی که ۳ ساله بنیانگذاری شده قهرمان میشه ولی این قهرمانی دستکم برای جام ملتها خوبه و گرمترش میکنه در این کشور بیگانه با فوتبال.

هر چند با تما بیگانگیش والا همین شور و انسجام و نظمی که تو این فیلم دیدیم و حتی اون نظم هواداران هزارهزاری الهلال، یک دهمش رو هم هرگز حتی در سالهای طلایی فوتبالمون و برخلاف تمام توهماتمون ندیدیم. به عوض ما چکار بلدیم در چنین موقعیتهایی؟ بلانسبت احشام بریزیم توی فرودگاه طوری از سر و کول هم بالا بریم و عرعر کنیم که مثلن مالدینی وحشی بدوندمون و تو برنامه تلویزیونیمون هم نیاد یا اون الیویرا نتونه وارد هتل شه!

بنظر من اون نکته ای که مجید وارث و برنامه هاش رو از دیگران متمایز میکنه فراتر از کلام شیوا و لحن گیرا، نوع نگاهش به مسائل و اتفاقات ورزشیه، رویکردی که جامعه ما بهش نیاز داره و متاسفانه کمتر در رسانه های داخل و حتی خارج از ایران اونو میبینیم

لقب جادوگر رو بلاژویچ نداد بلکه تو بازیهای با ایرلند واسه جام جهانی2002 مهاجم کهنه کار ایرلندیها کریمی رو شعبده باز خطاب کرد والبته که اوهم تو لیگ برتر بازی میکرد وچیزی که فایده نداره حالا استفاده اش توسط انگلیسیها باعث موجه شدنش نمیشه بذار بیشتر از انگلیس بگیم چرا 50 ساله دیگه قهرمان جام جهانی که هیچ مقام قابلی جز چهارمی90 نداشته به خاطر بیشتر رسانه هاش چه دیداری چه نوشتاری تو گزر دادن به رونی بعد جام جهانیهای اخیریا بکهام تو98 وبیچاره کردنش بعد بازیبا آرژانتین وکلنبزرگ کردن حاشیه ها (که الان دقیقن چندین ساله فردوسی پورو مطبوعات ورزشی بسیار زیاد وافسار گسیخته ایران هم ازشونم تقلید میکنه ولی با پیازداغ بیشتر و آماتورتر تو گنده کردن حاشیه ها وخیلی بدتراز اونا 14 ساله همون بلارو سر فوتبالمون درآوردن رسانه های ما خیلی دنبال قاتل بروسلی وحاشیه ها میرن اصطلاحهای شهریار وژنرال و جادوگرم اینا دیگه ول نمیکنن و تو ماهم نهادینه کردن )

گزر=گیر

مشکل لزوما لقبی نیست که داده میشه، مشکل اینه که این القاب چه فایده ای داره به جز حاشیه سازی و ایجاد جذابیت های مصنوعی برای فوتبالی که نفس های آخرش رو میکشه و از نظر خیلی ها مثل فرهاد مجیدی که تو نود گفت دیگه کاملا مُرده. ضمن اینکه آیا اون القاب تو انگلیس هم مثل ایران ازشون استفاده میشد؟ روزنامه ها با استفاده از این القاب سعی میکنن مشتری بالا ببرن؟ یک لقبی که من هم سنم کاملا قد میده هم دقیقا یادمه این لقب شهریار برای علی داییه. این لقب رو فقط و فقط جریان های رسانه ای ایجاد کردند چیزی نبود که حداقل مثل سلطان یا ژنرال از بطن تماشاچی ها دربیاد. هممون میدونیم که علی دایی قبل از این چند سال مربیگریش تو پرسپولیس محبوبیت آنچنانی بین تماشاگرا نداشت که بخوان براش لقب بسازن اونم یه لقبی مثل شهریار که اصلا معلوم نیست چی هست. خود اون شاعر هم تفاسیر زیادی به زندگیش وارده که بعضیاش اصلا جالب نیست. آخه شهریار هم شد لقب فوتبالی؟؟ اینا همش جریان سازی های رسانه ایه. کسی زمان بازی علی دایی یادش هست که مردم تو استادیوم مثلا بگن شهریار دوستت داریم :))))

به قول آقای وارث امیدواریم امید مون نا امید نشه. خیلی از ایرانیهای سیدنی و شهر های دیگه استرالیا بلیط مسابقات رو خریدن و امید به برد تیمشون دارن از جمله من. خوشحالم تو کشوری زندگی میکنم که میتونم برم استادیوم فوتبال و از نزدیک تیم مورد علاقه ام رو تشویق کنم. جای همه فوتبال دوستان اینجا خالیه, به خصوص دختران و خانمهای فوتبال دوست در ایران.

ایران کلا کشور لقب ها هستش. کشوری که بجای اسم به هم دکتر و مهندس میگن! دانشجوها به استادشون میگن دکتر! همه به شنیدن حاج آقا یا حاج خانم عادت کردن. همینجور بگیر و برو........... ولی اینجا لقب جایی نداره حتی استاد رو به اسم کوچیک صدا میزنیم! اینجا از چاکرم , نوکرم,کوچیکم,خاکه پاتم!! خبری نیست...همه در هر شغلی شخصیت و اعتبار خودشون رو دارن.

SARABADANI قهرمان شدن یا نتیجه گرفتن تیمها چه ربطی به قدیمی یا جدید بودن تیمها داره؟ هر تیمی که کار کرد, زحمت کشید, نظم داشت و برنامه داشت موفق میشه. من به تیم قهرمان احترام میذارم نه تیمی که ١٠٠ سال پیش تاسیس شده. royaaus شما داری از مردم دوتا کره مختلف حرف میزنی! فرهنگ ما به هیچ وجه مثل اروپا یا استرالیا نخواهد شد چون این ژن و نطفه فرهنگی و تفکری ما, از زمان حمله مغول و بعدش اسلام در ما بوجود امد و دیدن یا شنیدن یا خواندن اینکه الان در کشورهای پیشرفته تر از ایران چگونه زندگی یا فکر میکنن, هیچ کمکی به ما نمیکنه. چون نمیتونه روی این ژن و نطفه قوی اثر بذاره!

من که ننوشتم برای سیدنی وسترن متاسفم نوشتم برای بزرگان آسیا متاسفم (که نرفتن همون کارایی که شما میگی رو بکنن)! تیمی که چند دهه پیشینه و تجربه داره ازش انتظار میره اون کارها رو بهتر بکنه. از باشگاه ۳ ساله چنین انتظاری نمیره و اگر موفق نمیشدن ایرادی بهشون وارد نبود و تاسف نداشت.

آقای وارث بسیار ممنون از تحلیل‌های خوبتون... به نظر من بهترین برنامه رو دارید... برنامه‌های سیمای میلی (از جمله برنامه فقط حاشیه نود!) با بودجه میلیاردی به گرد پای شما نمی‌رسند چون شما حرف حق و حرف مردم رو میزنید!

دوست گرامی ZaanChaiChiShod گرامی, در ایران و بسیاری از کشورهای جهان سوم, پیشرفت اقتصادی, صنعتی ,ورزشی و علمی همینطور تغییرات فرهنگی ناگزیر ازپیروی از کشورهای جهان اول است. شما میبینید که در ایران هم این فقط زن نیست که برای مرد چای یا غذا درست میکند و میبرد بلکه آقایون هم در این مسئله سهم زیادی دارند! با احترام.

royaaus اونجا کجاس که استاد رو پروفسور صدا نمیزنن؟ عجب جای داغونیه!!!! ما نه در اروپا و نه در کشورهای آسیایی ندیدیم استاد رو با اسم کوچیک صدا بزنن. مگر اینکه دیگه دانشگاه خیلی داغون باشه! یا استاد خیلی داغون باشه!

irani007 من قبلا فنلاند بودم و الان هم کانادا هستم و همیشه دیدم که استاد را به اسم کوچک صدا می کنند. البته کلی نیست و بعضی هم ترجیح میدند که استادشون را پروفسور صدا کننذ ولی اکثریت از جمله خود من همیشه استاد را به اسم کوچک صدا می کنیم.

rani007 اینجا تو یو بی سی هم در اکثر موارد استاد رو با اسم کوچیک صدا میکنند. البته شاید حق با شما باشه یو بی سی خیلی داغونه به پای دانشگاه آزاد علی اباد کتول نمیرسه.

تحلیل زیبا و جالبی بود، مجید وارث هنوز ایده های خوب و کلام شیوایی داره

تا این رژیمضدّ بشر هست ورزش ایران به هیچ جا نخواهد رسید

خیلی جالب بود مرسی

آقا مجید خیلی باحالی شما…. امیدوارم که به زودی در جریان بازیها ببینمتون.LOVE YOU BROTHER

ایران کلا کشور لقب ها هستش. کشوری که بجای اسم به هم دکتر و مهندس میگن! دانشجوها به استادشون میگن دکتر! همه به شنیدن حاج آقا یا حاج خانم عادت کردن. همینجور بگیر و برو........... ولی اینجا لقب جایی نداره حتی استاد رو به اسم کوچیک صدا میزنیم! اینجا از چاکرم , نوکرم,کوچیکم,خاکه پاتم!! خبری نیست...همه در هر شغلی شخصیت و اعتبار خودشون رو دارن.

به قول آقای وارث امیدواریم امید مون نا امید نشه. خیلی از ایرانیهای سیدنی و شهر های دیگه استرالیا بلیط مسابقات رو خریدن و امید به برد تیمشون دارن از جمله من. خوشحالم تو کشوری زندگی میکنم که میتونم برم استادیوم فوتبال و از نزدیک تیم مورد علاقه ام رو تشویق کنم. جای همه فوتبال دوستان اینجا خالیه, به خصوص دختران و خانمهای فوتبال دوست در ایران.

هر چند با تما بیگانگیش والا همین شور و انسجام و نظمی که تو این فیلم دیدیم و حتی اون نظم هواداران هزارهزاری الهلال، یک دهمش رو هم هرگز حتی در سالهای طلایی فوتبالمون و برخلاف تمام توهماتمون ندیدیم. به عوض ما چکار بلدیم در چنین موقعیتهایی؟ بلانسبت احشام بریزیم توی فرودگاه طوری از سر و کول هم بالا بریم و عرعر کنیم که مثلن مالدینی وحشی بدوندمون و تو برنامه تلویزیونیمون هم نیاد یا اون الیویرا نتونه وارد هتل شه!

دوست گرامی ZaanChaiChiShod گرامی, در ایران و بسیاری از کشورهای جهان سوم, پیشرفت اقتصادی, صنعتی ,ورزشی و علمی همینطور تغییرات فرهنگی ناگزیر ازپیروی از کشورهای جهان اول است. شما میبینید که در ایران هم این فقط زن نیست که برای مرد چای یا غذا درست میکند و میبرد بلکه آقایون هم در این مسئله سهم زیادی دارند! با احترام.

لقب جادوگر رو بلاژویچ نداد بلکه تو بازیهای با ایرلند واسه جام جهانی2002 مهاجم کهنه کار ایرلندیها کریمی رو شعبده باز خطاب کرد والبته که اوهم تو لیگ برتر بازی میکرد وچیزی که فایده نداره حالا استفاده اش توسط انگلیسیها باعث موجه شدنش نمیشه بذار بیشتر از انگلیس بگیم چرا 50 ساله دیگه قهرمان جام جهانی که هیچ مقام قابلی جز چهارمی90 نداشته به خاطر بیشتر رسانه هاش چه دیداری چه نوشتاری تو گزر دادن به رونی بعد جام جهانیهای اخیریا بکهام تو98 وبیچاره کردنش بعد بازیبا آرژانتین وکلنبزرگ کردن حاشیه ها (که الان دقیقن چندین ساله فردوسی پورو مطبوعات ورزشی بسیار زیاد وافسار گسیخته ایران هم ازشونم تقلید میکنه ولی با پیازداغ بیشتر و آماتورتر تو گنده کردن حاشیه ها وخیلی بدتراز اونا 14 ساله همون بلارو سر فوتبالمون درآوردن رسانه های ما خیلی دنبال قاتل بروسلی وحاشیه ها میرن اصطلاحهای شهریار وژنرال و جادوگرم اینا دیگه ول نمیکنن و تو ماهم نهادینه کردن )

irani007 من قبلا فنلاند بودم و الان هم کانادا هستم و همیشه دیدم که استاد را به اسم کوچک صدا می کنند. البته کلی نیست و بعضی هم ترجیح میدند که استادشون را پروفسور صدا کننذ ولی اکثریت از جمله خود من همیشه استاد را به اسم کوچک صدا می کنیم.

بنظر من اون نکته ای که مجید وارث و برنامه هاش رو از دیگران متمایز میکنه فراتر از کلام شیوا و لحن گیرا، نوع نگاهش به مسائل و اتفاقات ورزشیه، رویکردی که جامعه ما بهش نیاز داره و متاسفانه کمتر در رسانه های داخل و حتی خارج از ایران اونو میبینیم

آقای وارث بسیار ممنون از تحلیل‌های خوبتون... به نظر من بهترین برنامه رو دارید... برنامه‌های سیمای میلی (از جمله برنامه فقط حاشیه نود!) با بودجه میلیاردی به گرد پای شما نمی‌رسند چون شما حرف حق و حرف مردم رو میزنید!

برای الهلال این تیم بزرگ و ریشه دار و قابل احترام و برای خودمون و حتی سایر بزرگان آسیا متاسفم که جلوی چشمشون تیمی که ۳ ساله بنیانگذاری شده قهرمان میشه ولی این قهرمانی دستکم برای جام ملتها خوبه و گرمترش میکنه در این کشور بیگانه با فوتبال.

مشکل لزوما لقبی نیست که داده میشه، مشکل اینه که این القاب چه فایده ای داره به جز حاشیه سازی و ایجاد جذابیت های مصنوعی برای فوتبالی که نفس های آخرش رو میکشه و از نظر خیلی ها مثل فرهاد مجیدی که تو نود گفت دیگه کاملا مُرده. ضمن اینکه آیا اون القاب تو انگلیس هم مثل ایران ازشون استفاده میشد؟ روزنامه ها با استفاده از این القاب سعی میکنن مشتری بالا ببرن؟ یک لقبی که من هم سنم کاملا قد میده هم دقیقا یادمه این لقب شهریار برای علی داییه. این لقب رو فقط و فقط جریان های رسانه ای ایجاد کردند چیزی نبود که حداقل مثل سلطان یا ژنرال از بطن تماشاچی ها دربیاد. هممون میدونیم که علی دایی قبل از این چند سال مربیگریش تو پرسپولیس محبوبیت آنچنانی بین تماشاگرا نداشت که بخوان براش لقب بسازن اونم یه لقبی مثل شهریار که اصلا معلوم نیست چی هست. خود اون شاعر هم تفاسیر زیادی به زندگیش وارده که بعضیاش اصلا جالب نیست. آخه شهریار هم شد لقب فوتبالی؟؟ اینا همش جریان سازی های رسانه ایه. کسی زمان بازی علی دایی یادش هست که مردم تو استادیوم مثلا بگن شهریار دوستت داریم :))))

rani007 اینجا تو یو بی سی هم در اکثر موارد استاد رو با اسم کوچیک صدا میکنند. البته شاید حق با شما باشه یو بی سی خیلی داغونه به پای دانشگاه آزاد علی اباد کتول نمیرسه.

در مورد القاب: فوتبال استرالیا رو نمیشناسم؛ ولی اگر کمی به لیگ برتر انگلستان (که اگر بهترین لیگ دنیا نباشه، یکی از سه تا بهترین لیگ های دنیاست) و به القاب بازیکنانی که توی اون لیگ تبدیل به اسطوره شدن (مثل سلطان اریک یا اریک دِ کینگ یکی از القاب اریک کانتونا، پِترِ کبیر یکی از القاب پیتر اشمایکل، و ...) دقت کنید متوجه میشید که اعطای این القاب اتفاقی نیست که به ایران اختصاص داشته باشه. پ.ن. لقب جادوگر رو اولین بار میروسلاو بلاژویچ به علی کریمی داد.

SARABADANI قهرمان شدن یا نتیجه گرفتن تیمها چه ربطی به قدیمی یا جدید بودن تیمها داره؟ هر تیمی که کار کرد, زحمت کشید, نظم داشت و برنامه داشت موفق میشه. من به تیم قهرمان احترام میذارم نه تیمی که ١٠٠ سال پیش تاسیس شده. royaaus شما داری از مردم دوتا کره مختلف حرف میزنی! فرهنگ ما به هیچ وجه مثل اروپا یا استرالیا نخواهد شد چون این ژن و نطفه فرهنگی و تفکری ما, از زمان حمله مغول و بعدش اسلام در ما بوجود امد و دیدن یا شنیدن یا خواندن اینکه الان در کشورهای پیشرفته تر از ایران چگونه زندگی یا فکر میکنن, هیچ کمکی به ما نمیکنه. چون نمیتونه روی این ژن و نطفه قوی اثر بذاره!

من که ننوشتم برای سیدنی وسترن متاسفم نوشتم برای بزرگان آسیا متاسفم (که نرفتن همون کارایی که شما میگی رو بکنن)! تیمی که چند دهه پیشینه و تجربه داره ازش انتظار میره اون کارها رو بهتر بکنه. از باشگاه ۳ ساله چنین انتظاری نمیره و اگر موفق نمیشدن ایرادی بهشون وارد نبود و تاسف نداشت.

گزر=گیر

royaaus اونجا کجاس که استاد رو پروفسور صدا نمیزنن؟ عجب جای داغونیه!!!! ما نه در اروپا و نه در کشورهای آسیایی ندیدیم استاد رو با اسم کوچیک صدا بزنن. مگر اینکه دیگه دانشگاه خیلی داغون باشه! یا استاد خیلی داغون باشه!