میخواستی تو رو بفرستن انگلک بازی کنی شاداب بشن؟ مرتیکه کریح. چه متن طولانی هم گذاشتین، ادمین حیف اینهمه جا که توسط یک اشقال اشغال شد

میدانید چرا ما مردم ایران اینقدر برای متحد شدن با هم اشکال داریم ؟ چون اگر دو نفر از ما ایرانی ها در مورد ۱۰ موضوع با هم بحث کنند و در ۹ مورد از ان با ها توافق داشته باشند ولی در مورد یک موضوع با هم موافق نباشند، آن ۹ مورد دیگر را فراموش کرده و اینقدر سر آن یک موردی که هم نظر نیستند بحث وجدل میکنند که کار به دعوا مرافه و ناسزاگویی و رنجیدن میکشد. ما همیشه دنبال اختلاف میگردیم و شباهت ها را نادیده میگیریم. انگار که همه دنیا باید دقیقأ مثل من یا شما فکر کنند غافل از اینکه بحث کردن هیچوقت نظر اشخاص را عوض نمیکند. برای مثال دیدیم که بعد از ضایعه دردناک قتل یک دختر بیگناه ایرانی بدست دژخیمان و اراذل و اوباش گشت رژیم، ضایعه ای که قلب اکثریت ما را به درد آورد، چیزی نمیگذرد که اختلاف بین بعضی از دوستان در اینجا ما را به یاد اختلاف بین دو تن از بازیکنان تیم ملی می اندازد. مثلا سردار ازمون یک بیانیه تند و شجاعانه در حمایت مهسا امینی منتشر میکند در حالی که طارمی فقط صفحه اینستاگرم خود را سیاه میکند ولی بیانیه ای منتشر نمیکند. اینجا مشخص است که هر دوی این بازیکنان این ضایعه را محکوم میکنند ولی اعتراض یکی پر رنگ تر و پر صدا تر از دیگری است. حال بعضی از دوستانی که تا دیروز به سردار ناسزا میگفتند یکدفعه ایشان را قهرمان ملی خوانده و طارمی را مزدور و خائن صدا میکنند چون مثلا چرا اعتراض این بازیکنان دقیقأ شکل همدیگر نبوده؟ دوستان، اکثر ما و مردم ما ( به غیر از اندکی مزدور بی صفت و بی مروت) چه اینجا و چه در سراسر کشور این فاجعه را محکوم میکنیم، ولی نباید برای اختلاف عقاید جزئی تر، کل اصل ماجرا را فراموش کرده و شروع به کوبیدن همدیگر بکنیم. تیم ملی نماد ملت ایران است و الان تیم ملی ایران باید درست مثل مردم ستمدیده ایران با هم متحد باشند. اختلاف بین طارمی و آزمون هر چه زودتر باید حل بشود چون هر دو برای یک تیم و یک ملت بازی میکنند و من اینجا به تجربه و مدیریت و اقتدار یک مربی پرتغالی به نام کیروش امیدوار هستم که شاید بتواند با اتکا به کاریزما و شخصیت ذاتی خود به این اختلافات خاتمه بدهد. اختلافات بین طارمی و آزمون در زمان اسکوچیج شروع شد ولی به نظر من ما میتوانیم با استفاده از خرد و عقل خود و با رهبری شخصی مانند کیروش شاهد برگشت اتحاد بین تیم خود باشیم. اگر اقای کیروش بتواند این تیم را متحد کند، تنها آرزوی من این است که در کشور بزرگ ایران، شخصی مانند ایشان پیدا بشود که رهبری این حرکت بزرگ مردم ایران به سوی آزادی را به عهده بگیرد. بیاییم که همیشه در جستجوی آرمان های مشترک و شباهت ها در میان خود باشیم نه اختلافات نظرها و واژه های تفرقه انداز. پاینده باد ایران

جناب مملی من با شما مخالفم. چرا که وقتی یه حرکت جمعی شکل میگیره باید اعتراض ها هم سطح باشه کسی که نمیتونه واضح دردش رو فریاد بزنه یا ترسو هست یا منافع شخصیش رو بر منافع جمعی ترجیح میده. این نشان از ضعف فرد هست و به جنبش جمعی هیچ کمکی نمیکنه پس همون بهتر که عکس پروفایلش رو سیاه هم نکنه حداقل به دورویی و تزویر متهم نمیشه و ما هم تکلیفمون با این شخص معلوم میشه. ببین دوست عزیز یک جایی باید هر کسی تکلیف خودش رو در قبال یک موضوع مشخص کنه تا قبل از این به هر دلیلی اجماعی وجود نداشته ولی امروز به گواه هزاران مصیبتی که این نظام فاسد بر سر ایران آورده، باید ساقط بشه. نه آب گذاشته نه هوا نه تمامیت ارضی نه ثبات اقتصادی نه اخلاق نه فرهنگ نه آسایش نه امنیت ... شما بگو یه تپه نریده گذاشته من با شما موافق خواهم بود که به امثال طارمی خرده نگیریم. تازه این جماعت که اصلا حقوقشون از جمهوری اسلامی تامین نمیشه که نگران قطع شدن و بدبختی باشند. یا اینکه اصلا در خیابان نیستن که نگران کشته و زخمی شدن باشند. موضع گرفتن یا نگرفتن آدم های مشهور تأثیر بسزایی در پیروزی یا عدم پیروزی داره و کمک حال اون آدم هایی هست که جونشون رو کف دستشون گرفتن توی خیابون برای من و امثال طارمی سگ دو میزنن. بله من هم به اختلاف نظرهای جزیی قائلم ولی مقوله ماندن یا رفتن جمهوری اسلامی مسئله جزیی نیست در نتیجه اختلاف نظر بر سر جمهوری اسلامی هم نه یک اختلاف نظر جزئی بلکه اختلاف نظر کلی بین طرفین دعوا محسوب میشه. اگر باز هم به جزء تقلیل بدیم و جمهوری اسلامی از این بحران هم عبور کنه دفعه بعدی که زمان دوری نخواهد بود با کشته های بیشتر و هزینه های بیشتری باید قضیه رو درست کنیم.

من با مملی بیشتر موافقم. اولا ما مردمی هستیم که خیلی زود قضاوت می‌کنیم دوما ، قرار نیست همه شجاع باشن ، خیلی‌ها ذاتا ترسو یا به دلایلی محافظه کار هستن.هر کسی به اندازه وجودش در یک مساله وارد میشه و کار همشون با ارزشه.

Tahtaghari با شما کاملاً موافقم و درست و منطقی بیان کردی،

در نهایت آرزوی همه مون، رفتن و به درک واصل شدن جمهوری اسلامیه

Tahtaghari گرامی، اول از همه از شما تشکرمیکنم که پست من را خواندید. نکته ای که من بهش اشاره کردم بین گفتمان ما و دوستان در اینجا محرز است. شما فرمودی که اعتراضات باید در یک سطح باشه، خوب وقتی که دو نفر یک واقعه را محکوم میکنند، آیا این خودش یک دلیل برای هم سطح بودن عقاید حد اقل تا یک مقطعی نیست ؟ ایا این نمیتواند باعث اتحاد بین اون دونفر باشه؟ بله به قول شما اعتراضات باید پر رنگ تر و قوی تر باشه، و من هم با شما موافقم ولی در یک کشور ۸۰ ملیونی با ۸۰ ملیون عقیده مختلف ، آیا به قول دوست گرامی noosh همه دارای یک سطح شجاعت هستند؟ ما باید دنبال مخرج مشترک بگردیم نه مسائلی که با آنها اختلاف داریم. این کاری است که شوربختانه رهبر انقلاب قبلی از نجف و بعد از نوفل لوشاتو خیلی زیرکانه و ماهرانه انجام داد. او جبهه ملی، . چپ ها، نیروهای سوسیالیستی /مذهبی مثل مجاهدین، فداییان خلق، لیبرال ها، حتی اراذل و اوباش خیابان ها و عرق خوران غیر مذهبی، بیسواد و باسواد ها را همه را با هم متحد کرد تا آن شورش را به انقلاب تبدیل کرده و زمام را بدست بگیرد. به جای ناسزا گفتن به روباه مکاری مانند ایشان ، بعضی مواقع ما میتوانیم از دشمنان خود درس یاد بگیریم. درسی که شاید ضعف های ما در متحد شدن را برطرف کند. اگر طارمی و آزمون هر دو فاجعه قتل مهسا امینی را محکوم میکنند، حال یکی از آنها بیانیه ای شجاعانه و دیگری فقط صفحه اینستاگرم خود را سیاه میکند، محکوم کردن این فاجعه از طرف هر دو نفر باید یک پل ارتباط و همبستگی بین این دو شخص باشد، نه اینکه چرا تو به اندازه من واکنش نشان ندادی، چون اون باعث اختلاف و جدایی میشود. دست ندادن و اعتنا نکردن دو بازیکن در زمین و فکر کردن به اختلافات به جای تمرکز روی وجه های مشترک ، نه تنها اتحاد را از بین میبرد بلکه عقاید آن دو نفر را بیشتر پولاریزه یا دو قطبی میکند. با تشکر مجدد از شما. پاینده باد ایران

گفت کیروش ”دستش” رو رو نکرد، یاد شیث افتادم!!!