به گزارش ایسنا، دوشنبه شب به نوعی یکی از مهم‌ترین بازی‌های تیم ملی فوتبال ایران در چند سال اخیر، در نیمه نهایی رقابت‌های جام ملت‌های آسیا برابر ژاپن رقم خورد. مصافی که عیار تیم ملی را نشان داد و می‌توانست تضمینی برای قهرمانی ایران بعد ۴۳ سال شود.

پنج بازی قبلی ایران در این رقابت‌ها و پیروزی‌های قاطعی که به دست آورده بود، همه حاکی از آن بود که تیم ملی ایران می‌تواند قدرتمندتر از همیشه، مراحل حذفی را یکی پس از دیگری طی کند و راحت‌تر از همیشه، بعد از مدت‌ها قهرمانی آسیا را به دست آورد. اما نکته‌ای وجود دارد که در هر تورنمنت، ایران پای لرز آن می‌نشیند، اشتباهات غیر حرفه‌یی و مرگبار بازیکنانی است که مسیر و جریان موافق بازی را کاملاً برمی‌گرداندند.

هفدهمین دوره رقابت‌های جام ملت‌های آسیا در امارات با هفت امتیازی شدن ایران در مرحله گروهی همراه بود. در یک هشتم نهایی، ایران با عمانی بازی داشت که به عنوان بهترین تیم سوم به جمع شانزده تیم برتر این رقابت‌ها راه یافته بود. گرفتن ضربه پنالتی کاپیتان عمان توسط بیرانوند در دقایق اول بازی، مسیر تیم ملی را در این بازی تغیر داد تا یک اشتباه فردی، موجب خداحافظی زودهنگام ایران در آسیا نشود و ایران خود را در یک‌چهارم نهایی این رقابت‌ها ببیند.

در یک‌چهارم نهایی نیز، ایران تقریباً با یک بازی بدون اشتباه و همین‌طور با اشتباه گرفتن از حریف یک نتیجه قاطع را برای خود به ارمغان آورد و بعد از این بازی است که می‌توان گفت برای ایران مسابقات جام ملت‌های آسیا آغاز شده است. به عبارتی دیگر ایران قرار است از مرحله نیمه نهایی ارزش و عیار خود را نشان دهد.

تا قبل از شروع بازی ایران برابر ژاپن، همگی بر این باور بودند که تیم ملی ژاپن، با توجه به تغییری که در نسل خود داده، زورش به ایران نخواهد رسید و با پیروزی بر سامورایی‌ها، می‌توانیم راهی فینال رقابت‌های جام ملت‌های آسیا بشویم.

گوینده عربی ورزشگاه با شمارش معکوس، تنش و هیجان را در دل تمام هواداران ایرانی و ژاپنی می‌اندازد و با سوت داور، مهم‌ترین بازی نوزدهمین دوره جام ملت‌های آسیا آغاز می‌شود. یک بازی برابر در نیمه اول، ایرانی‌ها را به نیمه دوم امیدوار کرده بود تا در نیمه بعد بازی، یوزه‌ای ایرانی زهر خود را به سامورایی‌ها بزنند.‌

تا دقیقه ۵۵ مصاف ایران و ژاپن، همه چیز تا حدودی به نفع ایران می‌چربد. شاگردان کی‌روش با یک بازی حساب شده و دقیق و خلق چند موقعیت خوب جریان بازی را به نفع خود جلو برده بودند. اما دقیقه ۵۵ برای ژاپن همان دقیقه ۴۲ برای عراق بود منتها در شکل و فرمی زیباتر برای ژاپن!

حسین کنعانی‌زادگان، مدافع باشگاه ماشین‌سازی تبریز و همین طور بازیکن مورد علاقه کارلوس کی‌روش در دقیقه ۵۵ بازی، قرار بود تاکومی مینامینو، مهاجم پیش‌تاخته ژاپن را پوشش دهد. مهاجم ژاپنی نقش زمین شد. کنعانی‌زادگان و دیگر مدافعان بدون این که صدایی از سوت داور بشنوند، به سمت داور هجوم آورند ولی این پایان کار نبود.

تاکومی مینامینو بعد از زمین خوردن، دوباره بلند شد و به سمت توپ در گوشه‌ی زمین رفت و زمینه‌ساز گل یویا اوساکو در این بازی شد و شیرازه ایران از هم پاشید.

ایران در پایان بازی با نتیجه سه بر صفر بازنده شد و از دور رقابت‌ها کنار رفت و چیزی که باقی ماند، رفتارهای غیرحرفه‌یی بازیکنانی است که دستاورد و تلاش‌های یک تیم را به باد داد.

کاملاً مشخص است که تا وقتی صدای سوت داور به صدا در نیامده باشد، بازی توقف پیدا نکرده است. این مساله الفبای فوتبال و از بدیهی‌ترین وظایفی است که یک بازیکن باید بداند. اما مدافع تیم ملی آن را در مهم‌ترین بازی تیم ملی به فراموشی سپرد و رؤیای یک ملت را به باد داد. چیزی که از این مساله بسیار بدتر است، بازیکنان دیگری هستند که اشتباه یک بازیکن را تکرار کردند. کسانی که در سطح اول فوتبال ایران و اروپا بازی می‌کنند و به ظاهر و با توجه به رزومه و تجربه‌ای که دارند، نباید چنین رفتاری را انجام دهند.

بیایید باز هم به عقب‌تر برگردیم، جایی که سید جلال حسینی مدافع تیم ملی ایران، در بازی سوم ایران برابر بوسنی و هرزگوین در جام جهانی ۲۰۱۴، در حالی که ایران یک بر صفر عقب بود و برای صعود نیاز داشت دو گل به ثمر برساند، با یک اشتباه مرگبار و دادن پاس اشتباه به بازیکن تیم حریف، گل دوم تیم بوسنی را در دقیقه ۶۰ به همراه آورد و امیدهای ایران را در آن بازی به نابودی کشاند.

«رفتار غیرحرفه‌ای» و «اشتباهات فنی مرگبار» بازیکنان عوامل بسیار مؤثری در شکست‌های ایران در چند تورنمنت‌های اخیری که تیم ملی ایران در آن شرکت داشته، بودند. دو عاملی که بیش‌تر به شخصیت و تصمیم‌گیری بازیکنان در حین بازی برمی‌گردد. مسأله‌ای که مربی یک تیم در آن نقش زیاد پررنگی نمی‌تواند داشته باشد و بیش‌تر به خود بازیکنان بستگی دارد و این که یک بازیکن ملی‌پوش چطور باید به دور از حواشی بی‌اهمیت، با عقلانیت مسیر خودش را ادامه دهد.

روی هم رفته، جام ملت‌های آسیا در امارات هم برای تیم ملی به پایان رسید و حسرت ایران برای کسب چهارمین مقام قهرمانی ۴۷ ساله خواهد شد. چه مربی هم‌چون کی‌روش بماند و چه بعد از هشت سال قرار است با فوتبال ایران خداحافظی کند، اصلاح رفتار غیر حرفه‌ای بازیکنان نیازمند یک زیرساخت دقیق و حساب‌شده است که باید فدراسیون فوتبال ایران آن را در فوتبال پایه پیاده کند تا در آینده دیگر شاهد چنین اتفاق‌های تلخی نباشیم.