دوران پهلوی،دوران سربلندی،عظمت و قهرمانی بود...

تاج که بالا سر باشه دوران شکوه و پیروزی و سربلندیه، عمامه که بلا سر باشه دوران پلفسول و حاجی دولابی و بیت و قهرمانی قلابی و ستاره هلبیه

یادش بخیر شهردار سئول آمده بود تهران التماس دعا,هیچکی هم بدبخت رو تحویل نمیگرفت.از این روزنامه به آن روزنامه که مسولین کره برای الگوبرداری از صنایع و شهرداری تهران به ایران آمده اند.دست آخر یه خیابون تو ونک بنامشون کردیم و گفتیم سرمون شلوغه دوباره برگرد,اما با انفجار گوز و رحمت الهی به لطف نفهمی امت همیشه دولا,امروز کره تبدیل به قطب صنعتی در آسیا شده و یواش یواش در دنیا برای خودش جایی هم پیدا کرده و صد البته ما هم بین چین و روسیه نقش چیز رو بازی میکنیم,البته بعضی موقع ها اروپایی ها برا quicky پهلو ما میان

یکی دیگر از مصائبی که در دوران طاغوت ما داشتیم این بود,هنگام بازی های ملی کسی رنگ نمیشناخت و اصلا کسی, دنبال این نبود کی از کدوم باشگاه به تیم ملی رفته..ما فقط پرچم رو میدیدیم و هر که برا پرچم زحمت میکشید وظیفه اش بود.از پرسپولیس در آرژانتین ۷۸ فقط پروین از پرسپولیس بود و ۴ تا تاجی و ۲ تا شهبازی که آنها هم تاجی بودن,اما هیچوقت یه پرسپولیسی برای ثانیه ای هم از این تیم انتقاد نکرد و هیچ تاجی هم به رقیب فخر نفروخت.بما یاد داده بودن نامی مقدس تر از ایران وجود نداره اما امروزه ماشاله به لطف الهی,باشگاه پرسپولیس عکس سد بلال در روز شکست تیم ملی قاب میکنه..باز هم فکر میکنین این ملت لایق رهبری مانند سد علی آغا نیست؟؟

الان تاواریشهای سایت حسابتونو میرسند با این عکسی که گذاشتید :)) حاضرند زیر پتو حسن نصر برند ولی ازون دوران تعریف نشه

میشیگانی گرامی منم مال اون زمانم و کاملأ موافقم با نظراتت. فقط گستاخی نشه اینو اظافه کنم که اون زمان مافیای بسیجی نداشتم که مثل الأن دامنگیر تیمهای قرمز و آبی و زرد و ... شده.

Flower اولا ممنون از شما رفیق پرسپولیسی که تا آخرین لحضه پای تیم ملی واسادی.من و بسیاری از شما کاربران سایت بازی ها رو از نزدیک ندیدیم,اما من به شخصه احساس میکردم با تمامی شما دوستان در استیادوم بودم و صرفنظر از هر رنگ و سلیقه ای فقط دلمون با ایران بود.کیروش نه تنها به بازیکنانش با هم بودن و یکدلی را آموخت بلکه به هواداران تیم ملی نیز بسیار آموخت.

عزیز من فوتبال پیشرفت کرده خودتو گول نزن از کل آسیا یک کره جنوبی بود و استرالیا که همیشه هم باهاشون به مشکل میخوردیم و آژان کشی‌ میشد، بقیه تیم‌های آسیا برمه و ویتنام و ... توپ و سانتر میکردیم رو سر بد بختا بازیکنای ما که از نظر جثه و قد قوی تر بودن هد میزدن,... تیم‌های عربی که فوتبال نداشتن اواخر دهه ۵۰ رو اوردن به فوتبال که ایران هم انقلاب و جنگ شد