اون بازی فقط یک دربی نبود، اون بازی درسی برای کل زندگی بود. هیچ وقت دیدن اون صحنه ها برام کهنه نمیشه!!

این بالایی راست میگه,از دیدن دربی ها میتوان درس زندگی هم گرفت.از بردن ۳-۰ پرسپولیس توسط تاج با ۶ بازیکن تیم امید در جام تخت جمشید در حالی که همه پیروز بازی را پرسپولیس با تفاضل بالا میدیدن,بردن ۳-۲ استقلال در دربی با گل پیروز قربانی در ثانیه های پایانی,شیرجه های طارمی و داوران توجیه شده قبل از بازی که به نوجوانان عزیز درس زندگی میداد.با ولایت همراه بشید با پاداش به قهرمانی میرسید.

ایمون زاید که بود و چه کرد؟ (2 نمره) ایمون زاید جوانی صحرا گرد بود که استقلال را کرد ، سرنگون!

هر وقت استقلالیها یادش میفتند تب خال میزنند. خخخخ

این سه هیچی که دوست بالایی مون میگن احتمالن اون دوره ایه که قرار بود بازیکنهای تاج و پرسپولیس اعلام حرفه ای کنن. بازیکنهای اصلی پرسپولیس مثل کلانی و مرحومین بهزادی و محراب و و و اعلام حرفه ای کردن و درجام اون سال بازی نکردن اما تاجیها نامردی کردن و همه شون موندن. اونسال پرسپولیس کلن با تیم دومش بازی کرد. نتیجه بازی هم دو هیچ شد نه سه هیچ.

نه جانم از این ۳-۰ ها زیاد هست.این یکی مال سال ۵۵-۵۶ هست که پرسپولیس با قلیچ خانی و پروین و حاجی رحیمی پور و ایرانپاک در مقابل محرم عاشری و مصطفی مسلمی و مراغه چیان زیر ۲۰ سال روبرو شدن.قبل بازی صحبت از ۶ تا و ۷ تا و این حرفها بود اما بعد از بازی هو شدن پرسپولیس توسط پرسپولیسی ها بود

این بازی همون بازی بود که پرویز , کلاه گیس ز سر به در آورد و آنرا محکم به زمین کوفت و با دو دست بر فرق سر بی مویش می کوبید.

ای رفیق، غمی است عظیم بر دل تیم هیچم پایتخت! ولی سکوت بعد از گل سوم عالی است.