متاسفانه روانخواه مثل یک غربتی صحبت می کنه. طوری حرف می زنه که مثلا ایران قبلا قهرمان جام جهانی بوده و الان نتونسته از گروهش صعود کنه. اینکه ایران بازیکن نداره و امکانات نداره مگه تقصیر کیروش هست؟ بازیکنهای ژاپن رو که همه تو تیمهای درجه ۱ اروپا بازی می کنن می دادین کیروش می دیدین که با اون تیم حتی به نیمه نهایی هم میره. کیروش از هیچ برای ما تیم ساخته. الان به خاطر کیروش چند تا لژیونر داریم. این بر خلاف زمانی عست مه مثلا به خاطر استعداد فردی علی دایی یا مهدوی کیا لژیونر داشتیم. تنها حرکت مثبت فدراسیون در این ۸ سال سذمایه گذاری بر روی یک مربی خوب خارجی بوده همین. شالوده تمام موفقیتهای اخیر تیم ملی هم همینه. حالا این چند نفر کوتاه فکر (روانخواه و هیبا یوسفی) به خاطر مسایلی که الان نا مشخص هست دارن ساز مخالف می زنن. البته یک دلیلشون اینه که در تلویزیون دیده بشن. تا قبل از این برنامه من هیچ کدوم از این اقایون رو نمیشناختم. نهایت حماقت و کوتاه فکری هست که بگیم چون در سایر زمینه ها پول نداریم نباید به مربی خارجی هم پول زیاد بدیم. مطمئن باشین اگه کیروش یا هر مربی در سطح کیروش رو نداشتیم باید مواظب بودیم مثلا از بحرین یا عربستان نبازیم. بیایید حسود و کوتاه فکر نباشیم. یه پیشنهاد هم به آقای فردوسی پور: به جای اینکه از سر کوچه کارشناس بیارین، بهتره که خودت کارشناسی کنی. من که اینطوری راضی تر هستم.

بدون توهین و حرف بدی داره نقد میکنه دیگه. کلی هم از انسجام دفاعیمون تعریف کرد و گفت تاکتیک پذیری تیم در تاریخ ایران بیسابقه بوده. ولی شما میگی مثل "غربتیها" نقد میکنه. به نظرم این مشکل فرهنگی ماست که هر حرفی رو که با نظرمون مخالفه، بدون نقد اون حرف، به گوینده حرف توهین میکنیم. یا حتی اگر حرفش رو نقد میکنیم یه توهینی هم به گوینده اش میکنیم. خلاصه بی توهین نمیذاریمش. منم با خیلی از حرفهاش موافق نیستم ولی چرا توهین عزیز؟ تمرین کنیم حرف رو از گوینده حرف جدا کنیم.

دوست عزیز، ممنونم از پیشنهادتون. ولی ظاهرا شما زود قضاوت کردین. اولا که من نگفتم ایشون غربتی هستند. ثانیا حتما معنی کلمه غربتی رو متوجه نشدید. با توجه به فرهنگ لغت غربتی یعنی کسی که بازی در میاره و فریاد و جنجال بی اندازه می کنه. همچنین به معنی بیگانه و اجنبی هم هست. بیایید زود قضاوت نکنیم. می تونین به سایت واژه یاب یا هر لغت نامه دیگر برای مرجع نگاه کنین.

درنهایت ما به هدفمان که رفتن به مرحله بعد بود نرسیدیم عربها ژاپنی ها کره ای ها رفتن ما نرفتیم با این طرزفکر ۱۰ سال دیگه هم نمیریم.

طبق معمول کسانیکه از کیروش انتقاد میکنند « هم خر را میخواهند و هم خرما را » هم بازی دفاعی را دوست دارند و هم توقع دارند که در کار تهاجمی همانند اسپانیا عمل کنیم و کلاً بعضی مواقع فراموش میکنند که راجب تیم ملی ایران حرف میزنند ٬ راجب تیمی صحبت میکنند که تمام داشتهاش یک لیگ دولتیست و کمبودهای زیادی در همه زمینه ها وجود دارد ٬ بهمین دلیل مقایسه تیم ملی ایران با ژاپن و یا کره که از بهترین زمینها و لوازم ورزشی استفاده میکنند مقایسه منصفانه ای نیست و کلاً تعریف تئوری فوتبال با اصل ان در زمین بازی فرق بسیاری دارد و اگر بچه های ما توانایی این را داشتند که هم در حمله و هم در دفاع موفق باشند که انوقت مجبور نبودیم برای بردن کاپ اسیا ۴۰ سال صبر کنیم

برو بابا. قدوس قوچان نزاد ازمون جهانبخش بیشتر زندگیشون تو اروپا بازی کردند انجا انقدر گل میزنند ...

اين روانخواه اگه برا اون ٢ گلش به پرسپوليس نبود اصلاً كسى نميدونست كيه. اين فردوسي پورهم هر ننه قمرى كه از ٢٠ كيلومترى ازادى گذشته رو مياره بعنوان كارشناس!!!! هفته ديگه هم حتماً نوبت ياورزاده و اون ٢ تا اوكراينياس

همین جناب روانخواه که الان داره نقد میکنه قبل از جام جهانی مصاحبه کرده بود و میگفت امیدوارم ایران بازیهای آبرومندانه انجام بده! الان اومده میگه باید حمله میکردیم! آره بعدشم اسپانیا سوراخمون میکرد. الان میگه لذت میبردیم ولی نمیگه اگر حمله میکردیم و می باختیم میومدی میگفتی وا مصیبتا با این بازی گند حمله میخوایم چیکار کاری کنیم گل نخوریم!

ایران ورزشی آنلاین / سعید زاهدیان/ از کجا شروع کنیم؛ از میلیاردها تومانی که ورزش شهرداری تهران به بهاره افشاری بذل و بخشش می‌کند یا از حرف‌های بی پایه و اساس منتقدان بهترین نتیجه تاریخ تیم ملی ایران در ادوار جام جهانی؟ از این شروع کنیم که به چه حقی پولی که در تهران باید صرف ساخت زمین‌های ورزشی شود، در یک نمایش تبلیغاتی تمام عیار به بهاره افشاری هبه می شود، اما در شمس‌آباد و خاورشهر بچه‌های کوره‌های آجرپزی کفش و لباس و حتی زمین صاف خاکی برای بازی ندارند؛ یا برسیم به حرف‌های سراسر بیراه امید روانخواه که سابقه و تجربه‌اش در فوتبال، بی‌هیچ توضیح اضافی، گویای قواره منتقدان کی‌روش است. از کجا باید شروع کرد و به کجا باید رسید، وقتی هیچ چیز سرجایش نیست؛ موضوع شهرداری را باید سپرد به کارشناسان اجتماعی و سیاسی و اقتصادی که درست‌تر این شوی تبلیغاتی را تحلیل کنند اما ماییم و امید روانخواه! 1- امید روانخواه که این روزها به‌عنوان منتقد اصلی کی‌روش در تمام برنامه‌های تلویزیونی با کت و شلوار نشسته و دستمزد کی‌روش را به نداشتن «پلن بی» می‌بافد و از این شاخه به آن شاخه می‌پرد تا با حرف‌هایی کلیشه‌ای نظیر«انتخاب کی‌روش مثل این می‌ماند که من 80 درصد دارایی‌ام را ماشین بخرم اما پول کافی برای اداره امور روزمره ندارم» می‌خواهد همه چیز را با هم زیر سوال ببرد. همه چیز این فوتبال زیر سوال است اما خود امید روانخواه به‌عنوان یک فوتبالیست بازنشسته معمولی که چیز زیادی از بازی او در ذهن‌ها به یادگار نمانده، بیرون این قاعده نیست؛ او و حرف‌هایش هم مثل بقیه امور فوتبال زیر سوال است. روانخواه از چه زاویه‌ای حرف می‌زند؟ یک فوتبالیست معمولی و درجه 4 یا مربی نوپا؟ از هر زاویه‌ای نگاه کنیم، او چه گلی به سر فوتبال ایران زده و چه کرده که امروز به کارلوس کی‌روش می‌تازد؟ او- و امثال او- دقیق می‌دانند منتقد چه کسی شده‌اند؟ یا برایشان توضیح دهیم که مربیگری در منچستریونایتد و لیگ جزیره یا سرمربیگری در تجملاتی‌ترین باشگاه جهان با ستاره‌هایی نظیر رونالدو، زیدان، فیگو، بکام، رائول، کاسیاس، روبرتو کارلوس و... به مراتب بزرگ‌تر از مدیریت تمام بخش‌های فدراسیون فوتبال ایران است. امید روانخواه تا به حال یک تمرین از رئال مادرید دیده که در مورد نداشتن «پلن بی» تیمی حرف می‌زند که سرمربی‌اش در مادرید، روزگاری همه کاره رئال کهکشانی بود، حتی برای نیم فصل؛ روانخواه که سابقه نیم فصل مربیگری در لیگ برتر ایران را ندارد، چگونه هزار و یک ایراد از کارلوس کی‌روشی می‌گیرد که سال‌ها کنار بزرگمردی به نام فرگوسن کار کرده و مورد تحسین فوتبال دنیا بوده و هست. 2- کی‌روش که نخستین پایان‌نامه مربیگری‌اش را در سال 1980 درباره چگونگی تقابل بازیکن‌ها در حالت‌های 7 به 7 یا 6 به 6 در زمین نوشته که بعدها متدی برای دفاع لایه‌لایه شده، این روزها زیر تیغ انتقادات روانخواه و امثال اوست. مردان بی‌عملی که حکایت‌شان را می‌شود به زنبورهای بی‌عسل تشبیه کرد که هیچ کاری جز نیش زدن ندارند. در دو هفته‌ای که از بهترین نتایج تاریخ ایران در جام جهانی گذشته، حرف‌هایی می‌شنویم که حیرت‌انگیز است؛ حرف‌هایی با این مضمون که سرمربی تیم ملی نتوانسته برای فاز هجومی برنامه خاصی تدارک ببیند؛ این هم از آن حرف‌هاست! حرف‌هایی که مختص کارشناسان پای ثابت تلویزیون ایران است که هر تیمی پلن‌های مختلف دارد اما تیم ایران فقط یک پلن داشت! 3- عجب! آیا مرد باتجربه پرتغالی این روزها باید سر کلاس درس عالمان فوتبال ایران بنشیند و پند و اندرز آنها را گوش دهد تا در جام ملت‌ها گرفتار بازی بسته حریفان نشویم و یاد بگیرد که چگونه تیمش حمله کند چون به گفته «کارشناسان»، تیمی که حمله نکند و مالک توپ نباشد، به گل نمی‌رسد و برنده نمی‌شود؛ عجب پندهای خردمندانه‌ای برای کی‌روش، چه نسخه‌های شفابخشی! 4- بعد از جام جهانی 2014 وقتی کارلوس کی‌روش بدون قرارداد از ایران رفت، ساختمان پزشکی- ورزشی (پک) که نقشه‌اش از باشگاه رئال مادرید آمده بود و نیمه کاره در حال ساخت بود، به یکباره به انبار نخاله و ضایعات تبدیل شد، با این خیال که مرد غرغرو دیگر باز نمی‌گردد. وقتی کی‌روش قراردادش را تمدید کرد و برای سرکشی به پک رفت، با تصویری زشت مواجه شد که فریادهای کی‌روش را به همراه داشت تا نخاله‌ها و ضایعات در یک روز تخلیه شد و مسیر ساخت مرکز پزشکی- ورزشی از سر گرفته شود. این همان پروژه‌ای‌ است که سرمربی تیم ملی در جنگ کلامی با برانکو از آن به‌عنوان نشانه خدمت به فوتبال ایران یاد کرد و گفت: «وقتی شما در حال خرید بازیکنان بنجل اوکراینی بودید، من در اردوگاه تیم‌های ملی از جیب برای ساختمان پک خرج می‌کردم.» پاسخ ندادن فدراسیون به این ادعای کی‌روش یعنی سرمربی تیم ملی درست می‌گوید و نه تنها از جیبش خرج کرده که پای کار ایستاده تا آجر روی آجر گذاشته شود و مبادا نقشه‌ای که با زحمت از رئال گرفته، جور دیگری از آب در بیاید. 5- فوتبال ایران به امثال کی‌روش نیاز دارد، نه مردانی که همیشه حرف می‌زنند و در کارنامه‌شان سر سوزنی کامیابی و موفقیت پیدا نمی‌شود. امروز نوبت روانخواه است که با همان سبک و سیاق منتقدان قبلی، سرمربی خارجی تیم ملی را بکوبد ولی این ادامه همان داستان ملال‌آور خارجی ستیزی در فوتبال ایران است که در مقطعی جلالی و مایلی کهن پیشقراول آن بودند اما حالا نوبت به روانخواه جاه‌طلب رسیده تا در همان مسیر گام بردارد و برنامه‌سازان تلویزیون هم در قحطی کارشناسان ورزشی، خوشحالند که یک ساز مخالف‌خوان تازه پیدا کرده‌اند. اگر فوتبال ایران به جز 80 درصدی که از تمام دارایی‌اش خرج کی‌روش کرده، 20 درصد باقی مانده را هم خرج یک کار درست مثل استخدام کی‌روش می‌کرد، چه بسا فوتبال ایران وضعیت بهتری داشت. انگار فراموش کرده‌ایم فوتبال ایران در گذشته نه چندان دور به چه وضعیتی مبتلا شده بود. انگار دوران پسا ایوانکوویچ را همه از یاد برده‌اند که در تیم ملی چه بلبشویی بود؛ از مهدی مناجاتی و پرویز مظلومی تا میرشاد ماجدی و منصور ابراهیم‌زاده همه با هم بسیج شدند تا تیم قلعه‌نویی یک گام به جلو بردارد اما حاصل خرد جمعی، نمایش ضعیف و حذف برابر ضعیف‌ترین کره تاریخ بود. دوران علی دایی در تیم ملی و تغییر نسل او را هم ‌از یاد نبریم. از مجید غلام‌نژاد تا حسن اشجاری و حسین کاظمی و غلامرضا رضایی؛ کسی از این نسل خبر دارد؟ 6- کارلوس کی‌روش با تمام بداخلاقی‌ها که در جای خود قابل بحث است، فوتبال ملی ایران را به جایگاهی رسانده که در تاریخ تیم ملی بی‌سابقه است: صدرنشینی در رده‌بندی آسیا، صعود متوالی به جام جهانی دو هفته پیش از اتمام مسابقات مقدماتی بدون اما و اگرهای تمام ادوار و گرفتن 4 امتیاز از گروه مرگ در جام جهانی. اینها برای مربی تیم ملی ایران کافی نیست؟ اگر کسی ادعایی بیش از این دارد، این گوی و این میدان؛ لیگ برتر پیشکش شما تا ببینیم از چه تحولی حرف می‌زنید، پارسال که چیزی از روانخواه در سپیدرود و دیگر تیم‌ها رویت نشد. شاید امسال سال مربیان جوان ایران باشد؛ امیدواریم!

بنظر من که تیم ملی تو این چهار سال پیشرفت داشته. حدس من اینه که بازیهای تیم ملی در جام جهانی بعدی (اگه کیروش بمونه و حمایت بشه) چیزی در حد بازی ایران و پرتغال باشه. صرفنظر از اینکه پنالتی ایران درست بود یا نبود. طارمی باید گل میزد یا نه و بیرانوند پنالتی را میگرفت یا نه بازی ایران غرور آفرین بود. همه جا تیم ملی.

جلو مراکش با اینکه بردیم ولی انصافا از لحاظ کیفیت بازی افتضاح بودیم ، چهار تا پاس سالم نتونستیم بدیم

جلو مراکش با اینکه بردیم ولی انصافا از لحاظ کیفیت بازی افتضاح بودیم ، چهار تا پاس سالم نتونستیم بدیم

کاش کارلوس کی‌روش بیاد و در کلاس های درس آقای روان خواه شرکت کنه. خخخخ بابا یکی یک توپ بده به این روان خواه بره دنبال بازیش کی این بچه رو راه داده تو صدا و سیما. خخخخخ تیم ملی پلن نداشت، جون‌ن‌ن‌ن‌ن‌ن‌ پلنت تو حلقم آقای منتقد خخخخخخخ. خودش رو بشونی رو نیمکت بگی بیا برو با اسپانیا بازی کن ده بار خودش رو خراب میکنه حالا واسه ما از فلسفه فوتبال میگه. بیا برو آقا بگذار بیاد. اون‌یکی آقای هیوا که اصلا نمیدونه فوتبال چی هست خودش میگه که من فنی نیستم بعد میشینه واسه ی ما آسمون به ریسمون میبافه. خیلی دوست دارم کارلوس کی‌روش یک بار بشینه با اینها بحث فنی کنه جمیعشون رو ارشاد کنه.

روانخواه اتوکشیده صحبت میکنه ولی واقعا درکی از آمار و منطق نداره. اصلا نمی فهمه چی میگه؛ یهو انتقادی میکنه که هیچ سنخیتی با سطح تیم ملی نداره.

تنها هدف روانخواه از حضور در این برنامه مطرح کردن خودش بوده و بس. یک لحظه با قلمبه سلمبه صحبت کردن و آسمون ریسمون بافتن از کیروش انتقاد میکنه و لحظه بعد میگه فوتبال ما برآمده از سطح اقتصاد و فلان بهمان مون هست. همه ش میپره تو حرف بقیه من راجع به این صحبت نمیکنم راجع به اون صحبت نمی کنم. حالم بهم خورده ازش

متاسفانه روانخواه مثل یک غربتی صحبت می کنه. طوری حرف می زنه که مثلا ایران قبلا قهرمان جام جهانی بوده و الان نتونسته از گروهش صعود کنه. اینکه ایران بازیکن نداره و امکانات نداره مگه تقصیر کیروش هست؟ بازیکنهای ژاپن رو که همه تو تیمهای درجه ۱ اروپا بازی می کنن می دادین کیروش می دیدین که با اون تیم حتی به نیمه نهایی هم میره. کیروش از هیچ برای ما تیم ساخته. الان به خاطر کیروش چند تا لژیونر داریم. این بر خلاف زمانی عست مه مثلا به خاطر استعداد فردی علی دایی یا مهدوی کیا لژیونر داشتیم. تنها حرکت مثبت فدراسیون در این ۸ سال سذمایه گذاری بر روی یک مربی خوب خارجی بوده همین. شالوده تمام موفقیتهای اخیر تیم ملی هم همینه. حالا این چند نفر کوتاه فکر (روانخواه و هیبا یوسفی) به خاطر مسایلی که الان نا مشخص هست دارن ساز مخالف می زنن. البته یک دلیلشون اینه که در تلویزیون دیده بشن. تا قبل از این برنامه من هیچ کدوم از این اقایون رو نمیشناختم. نهایت حماقت و کوتاه فکری هست که بگیم چون در سایر زمینه ها پول نداریم نباید به مربی خارجی هم پول زیاد بدیم. مطمئن باشین اگه کیروش یا هر مربی در سطح کیروش رو نداشتیم باید مواظب بودیم مثلا از بحرین یا عربستان نبازیم. بیایید حسود و کوتاه فکر نباشیم. یه پیشنهاد هم به آقای فردوسی پور: به جای اینکه از سر کوچه کارشناس بیارین، بهتره که خودت کارشناسی کنی. من که اینطوری راضی تر هستم.

طبق معمول کسانیکه از کیروش انتقاد میکنند « هم خر را میخواهند و هم خرما را » هم بازی دفاعی را دوست دارند و هم توقع دارند که در کار تهاجمی همانند اسپانیا عمل کنیم و کلاً بعضی مواقع فراموش میکنند که راجب تیم ملی ایران حرف میزنند ٬ راجب تیمی صحبت میکنند که تمام داشتهاش یک لیگ دولتیست و کمبودهای زیادی در همه زمینه ها وجود دارد ٬ بهمین دلیل مقایسه تیم ملی ایران با ژاپن و یا کره که از بهترین زمینها و لوازم ورزشی استفاده میکنند مقایسه منصفانه ای نیست و کلاً تعریف تئوری فوتبال با اصل ان در زمین بازی فرق بسیاری دارد و اگر بچه های ما توانایی این را داشتند که هم در حمله و هم در دفاع موفق باشند که انوقت مجبور نبودیم برای بردن کاپ اسیا ۴۰ سال صبر کنیم

بدون توهین و حرف بدی داره نقد میکنه دیگه. کلی هم از انسجام دفاعیمون تعریف کرد و گفت تاکتیک پذیری تیم در تاریخ ایران بیسابقه بوده. ولی شما میگی مثل "غربتیها" نقد میکنه. به نظرم این مشکل فرهنگی ماست که هر حرفی رو که با نظرمون مخالفه، بدون نقد اون حرف، به گوینده حرف توهین میکنیم. یا حتی اگر حرفش رو نقد میکنیم یه توهینی هم به گوینده اش میکنیم. خلاصه بی توهین نمیذاریمش. منم با خیلی از حرفهاش موافق نیستم ولی چرا توهین عزیز؟ تمرین کنیم حرف رو از گوینده حرف جدا کنیم.

همین جناب روانخواه که الان داره نقد میکنه قبل از جام جهانی مصاحبه کرده بود و میگفت امیدوارم ایران بازیهای آبرومندانه انجام بده! الان اومده میگه باید حمله میکردیم! آره بعدشم اسپانیا سوراخمون میکرد. الان میگه لذت میبردیم ولی نمیگه اگر حمله میکردیم و می باختیم میومدی میگفتی وا مصیبتا با این بازی گند حمله میخوایم چیکار کاری کنیم گل نخوریم!

دوست عزیز، ممنونم از پیشنهادتون. ولی ظاهرا شما زود قضاوت کردین. اولا که من نگفتم ایشون غربتی هستند. ثانیا حتما معنی کلمه غربتی رو متوجه نشدید. با توجه به فرهنگ لغت غربتی یعنی کسی که بازی در میاره و فریاد و جنجال بی اندازه می کنه. همچنین به معنی بیگانه و اجنبی هم هست. بیایید زود قضاوت نکنیم. می تونین به سایت واژه یاب یا هر لغت نامه دیگر برای مرجع نگاه کنین.

ایران ورزشی آنلاین / سعید زاهدیان/ از کجا شروع کنیم؛ از میلیاردها تومانی که ورزش شهرداری تهران به بهاره افشاری بذل و بخشش می‌کند یا از حرف‌های بی پایه و اساس منتقدان بهترین نتیجه تاریخ تیم ملی ایران در ادوار جام جهانی؟ از این شروع کنیم که به چه حقی پولی که در تهران باید صرف ساخت زمین‌های ورزشی شود، در یک نمایش تبلیغاتی تمام عیار به بهاره افشاری هبه می شود، اما در شمس‌آباد و خاورشهر بچه‌های کوره‌های آجرپزی کفش و لباس و حتی زمین صاف خاکی برای بازی ندارند؛ یا برسیم به حرف‌های سراسر بیراه امید روانخواه که سابقه و تجربه‌اش در فوتبال، بی‌هیچ توضیح اضافی، گویای قواره منتقدان کی‌روش است. از کجا باید شروع کرد و به کجا باید رسید، وقتی هیچ چیز سرجایش نیست؛ موضوع شهرداری را باید سپرد به کارشناسان اجتماعی و سیاسی و اقتصادی که درست‌تر این شوی تبلیغاتی را تحلیل کنند اما ماییم و امید روانخواه! 1- امید روانخواه که این روزها به‌عنوان منتقد اصلی کی‌روش در تمام برنامه‌های تلویزیونی با کت و شلوار نشسته و دستمزد کی‌روش را به نداشتن «پلن بی» می‌بافد و از این شاخه به آن شاخه می‌پرد تا با حرف‌هایی کلیشه‌ای نظیر«انتخاب کی‌روش مثل این می‌ماند که من 80 درصد دارایی‌ام را ماشین بخرم اما پول کافی برای اداره امور روزمره ندارم» می‌خواهد همه چیز را با هم زیر سوال ببرد. همه چیز این فوتبال زیر سوال است اما خود امید روانخواه به‌عنوان یک فوتبالیست بازنشسته معمولی که چیز زیادی از بازی او در ذهن‌ها به یادگار نمانده، بیرون این قاعده نیست؛ او و حرف‌هایش هم مثل بقیه امور فوتبال زیر سوال است. روانخواه از چه زاویه‌ای حرف می‌زند؟ یک فوتبالیست معمولی و درجه 4 یا مربی نوپا؟ از هر زاویه‌ای نگاه کنیم، او چه گلی به سر فوتبال ایران زده و چه کرده که امروز به کارلوس کی‌روش می‌تازد؟ او- و امثال او- دقیق می‌دانند منتقد چه کسی شده‌اند؟ یا برایشان توضیح دهیم که مربیگری در منچستریونایتد و لیگ جزیره یا سرمربیگری در تجملاتی‌ترین باشگاه جهان با ستاره‌هایی نظیر رونالدو، زیدان، فیگو، بکام، رائول، کاسیاس، روبرتو کارلوس و... به مراتب بزرگ‌تر از مدیریت تمام بخش‌های فدراسیون فوتبال ایران است. امید روانخواه تا به حال یک تمرین از رئال مادرید دیده که در مورد نداشتن «پلن بی» تیمی حرف می‌زند که سرمربی‌اش در مادرید، روزگاری همه کاره رئال کهکشانی بود، حتی برای نیم فصل؛ روانخواه که سابقه نیم فصل مربیگری در لیگ برتر ایران را ندارد، چگونه هزار و یک ایراد از کارلوس کی‌روشی می‌گیرد که سال‌ها کنار بزرگمردی به نام فرگوسن کار کرده و مورد تحسین فوتبال دنیا بوده و هست. 2- کی‌روش که نخستین پایان‌نامه مربیگری‌اش را در سال 1980 درباره چگونگی تقابل بازیکن‌ها در حالت‌های 7 به 7 یا 6 به 6 در زمین نوشته که بعدها متدی برای دفاع لایه‌لایه شده، این روزها زیر تیغ انتقادات روانخواه و امثال اوست. مردان بی‌عملی که حکایت‌شان را می‌شود به زنبورهای بی‌عسل تشبیه کرد که هیچ کاری جز نیش زدن ندارند. در دو هفته‌ای که از بهترین نتایج تاریخ ایران در جام جهانی گذشته، حرف‌هایی می‌شنویم که حیرت‌انگیز است؛ حرف‌هایی با این مضمون که سرمربی تیم ملی نتوانسته برای فاز هجومی برنامه خاصی تدارک ببیند؛ این هم از آن حرف‌هاست! حرف‌هایی که مختص کارشناسان پای ثابت تلویزیون ایران است که هر تیمی پلن‌های مختلف دارد اما تیم ایران فقط یک پلن داشت! 3- عجب! آیا مرد باتجربه پرتغالی این روزها باید سر کلاس درس عالمان فوتبال ایران بنشیند و پند و اندرز آنها را گوش دهد تا در جام ملت‌ها گرفتار بازی بسته حریفان نشویم و یاد بگیرد که چگونه تیمش حمله کند چون به گفته «کارشناسان»، تیمی که حمله نکند و مالک توپ نباشد، به گل نمی‌رسد و برنده نمی‌شود؛ عجب پندهای خردمندانه‌ای برای کی‌روش، چه نسخه‌های شفابخشی! 4- بعد از جام جهانی 2014 وقتی کارلوس کی‌روش بدون قرارداد از ایران رفت، ساختمان پزشکی- ورزشی (پک) که نقشه‌اش از باشگاه رئال مادرید آمده بود و نیمه کاره در حال ساخت بود، به یکباره به انبار نخاله و ضایعات تبدیل شد، با این خیال که مرد غرغرو دیگر باز نمی‌گردد. وقتی کی‌روش قراردادش را تمدید کرد و برای سرکشی به پک رفت، با تصویری زشت مواجه شد که فریادهای کی‌روش را به همراه داشت تا نخاله‌ها و ضایعات در یک روز تخلیه شد و مسیر ساخت مرکز پزشکی- ورزشی از سر گرفته شود. این همان پروژه‌ای‌ است که سرمربی تیم ملی در جنگ کلامی با برانکو از آن به‌عنوان نشانه خدمت به فوتبال ایران یاد کرد و گفت: «وقتی شما در حال خرید بازیکنان بنجل اوکراینی بودید، من در اردوگاه تیم‌های ملی از جیب برای ساختمان پک خرج می‌کردم.» پاسخ ندادن فدراسیون به این ادعای کی‌روش یعنی سرمربی تیم ملی درست می‌گوید و نه تنها از جیبش خرج کرده که پای کار ایستاده تا آجر روی آجر گذاشته شود و مبادا نقشه‌ای که با زحمت از رئال گرفته، جور دیگری از آب در بیاید. 5- فوتبال ایران به امثال کی‌روش نیاز دارد، نه مردانی که همیشه حرف می‌زنند و در کارنامه‌شان سر سوزنی کامیابی و موفقیت پیدا نمی‌شود. امروز نوبت روانخواه است که با همان سبک و سیاق منتقدان قبلی، سرمربی خارجی تیم ملی را بکوبد ولی این ادامه همان داستان ملال‌آور خارجی ستیزی در فوتبال ایران است که در مقطعی جلالی و مایلی کهن پیشقراول آن بودند اما حالا نوبت به روانخواه جاه‌طلب رسیده تا در همان مسیر گام بردارد و برنامه‌سازان تلویزیون هم در قحطی کارشناسان ورزشی، خوشحالند که یک ساز مخالف‌خوان تازه پیدا کرده‌اند. اگر فوتبال ایران به جز 80 درصدی که از تمام دارایی‌اش خرج کی‌روش کرده، 20 درصد باقی مانده را هم خرج یک کار درست مثل استخدام کی‌روش می‌کرد، چه بسا فوتبال ایران وضعیت بهتری داشت. انگار فراموش کرده‌ایم فوتبال ایران در گذشته نه چندان دور به چه وضعیتی مبتلا شده بود. انگار دوران پسا ایوانکوویچ را همه از یاد برده‌اند که در تیم ملی چه بلبشویی بود؛ از مهدی مناجاتی و پرویز مظلومی تا میرشاد ماجدی و منصور ابراهیم‌زاده همه با هم بسیج شدند تا تیم قلعه‌نویی یک گام به جلو بردارد اما حاصل خرد جمعی، نمایش ضعیف و حذف برابر ضعیف‌ترین کره تاریخ بود. دوران علی دایی در تیم ملی و تغییر نسل او را هم ‌از یاد نبریم. از مجید غلام‌نژاد تا حسن اشجاری و حسین کاظمی و غلامرضا رضایی؛ کسی از این نسل خبر دارد؟ 6- کارلوس کی‌روش با تمام بداخلاقی‌ها که در جای خود قابل بحث است، فوتبال ملی ایران را به جایگاهی رسانده که در تاریخ تیم ملی بی‌سابقه است: صدرنشینی در رده‌بندی آسیا، صعود متوالی به جام جهانی دو هفته پیش از اتمام مسابقات مقدماتی بدون اما و اگرهای تمام ادوار و گرفتن 4 امتیاز از گروه مرگ در جام جهانی. اینها برای مربی تیم ملی ایران کافی نیست؟ اگر کسی ادعایی بیش از این دارد، این گوی و این میدان؛ لیگ برتر پیشکش شما تا ببینیم از چه تحولی حرف می‌زنید، پارسال که چیزی از روانخواه در سپیدرود و دیگر تیم‌ها رویت نشد. شاید امسال سال مربیان جوان ایران باشد؛ امیدواریم!

درنهایت ما به هدفمان که رفتن به مرحله بعد بود نرسیدیم عربها ژاپنی ها کره ای ها رفتن ما نرفتیم با این طرزفکر ۱۰ سال دیگه هم نمیریم.

اين روانخواه اگه برا اون ٢ گلش به پرسپوليس نبود اصلاً كسى نميدونست كيه. اين فردوسي پورهم هر ننه قمرى كه از ٢٠ كيلومترى ازادى گذشته رو مياره بعنوان كارشناس!!!! هفته ديگه هم حتماً نوبت ياورزاده و اون ٢ تا اوكراينياس

بنظر من که تیم ملی تو این چهار سال پیشرفت داشته. حدس من اینه که بازیهای تیم ملی در جام جهانی بعدی (اگه کیروش بمونه و حمایت بشه) چیزی در حد بازی ایران و پرتغال باشه. صرفنظر از اینکه پنالتی ایران درست بود یا نبود. طارمی باید گل میزد یا نه و بیرانوند پنالتی را میگرفت یا نه بازی ایران غرور آفرین بود. همه جا تیم ملی.

برو بابا. قدوس قوچان نزاد ازمون جهانبخش بیشتر زندگیشون تو اروپا بازی کردند انجا انقدر گل میزنند ...

کاش کارلوس کی‌روش بیاد و در کلاس های درس آقای روان خواه شرکت کنه. خخخخ بابا یکی یک توپ بده به این روان خواه بره دنبال بازیش کی این بچه رو راه داده تو صدا و سیما. خخخخخ تیم ملی پلن نداشت، جون‌ن‌ن‌ن‌ن‌ن‌ پلنت تو حلقم آقای منتقد خخخخخخخ. خودش رو بشونی رو نیمکت بگی بیا برو با اسپانیا بازی کن ده بار خودش رو خراب میکنه حالا واسه ما از فلسفه فوتبال میگه. بیا برو آقا بگذار بیاد. اون‌یکی آقای هیوا که اصلا نمیدونه فوتبال چی هست خودش میگه که من فنی نیستم بعد میشینه واسه ی ما آسمون به ریسمون میبافه. خیلی دوست دارم کارلوس کی‌روش یک بار بشینه با اینها بحث فنی کنه جمیعشون رو ارشاد کنه.

جلو مراکش با اینکه بردیم ولی انصافا از لحاظ کیفیت بازی افتضاح بودیم ، چهار تا پاس سالم نتونستیم بدیم

تنها هدف روانخواه از حضور در این برنامه مطرح کردن خودش بوده و بس. یک لحظه با قلمبه سلمبه صحبت کردن و آسمون ریسمون بافتن از کیروش انتقاد میکنه و لحظه بعد میگه فوتبال ما برآمده از سطح اقتصاد و فلان بهمان مون هست. همه ش میپره تو حرف بقیه من راجع به این صحبت نمیکنم راجع به اون صحبت نمی کنم. حالم بهم خورده ازش

جلو مراکش با اینکه بردیم ولی انصافا از لحاظ کیفیت بازی افتضاح بودیم ، چهار تا پاس سالم نتونستیم بدیم

روانخواه اتوکشیده صحبت میکنه ولی واقعا درکی از آمار و منطق نداره. اصلا نمی فهمه چی میگه؛ یهو انتقادی میکنه که هیچ سنخیتی با سطح تیم ملی نداره.