روحش شاد و یادش همیشه ماندگار!!!

به عنوان کسی که افتخار دوسال شاگردی ناصر خان را در ورزشگاه دیهیم داشتم می توانم به صراحت بگویم فوتبالیستی با چنین استعداد - ادب و با هوشی در عمرم ندیده ام. او در زمان اوج دروازه بانی در ایران و با وجود رقیبانی عالی و نامدار - شماره یک همیشگی تیم ملی ایران بود. این کار تنها از یک استثنا بر می آمد و او واقعا استثنا بود. روزی بچه ها از ناصر خان پرسیدند که دروازه بان تیم ملی باید چه خصوصیاتی داشته باشد و او گفت: قد مناسب - دید عالی - رفلکس به موقع - خواندن بازی - کنترل روی دفاع - حاکمیت در هیجده قدم روی زمین و هوا - درک متقابل با کل تیم و خصوصا دفاع و به شوخی در حالیکه به خودش اشاره می کرد ... و خوش تیپ. دروازه بان بی نظیر و با ثبات تیم ملی و تاج و استقلال و دروازه بان دوم قرن آسیا. روحش شاد. حتی بعد از چهار سال نمی توانم باور کنم که او در میان ما نیست.

ادب مرد به ز دولت اوست .... نمونه کامل این مثل

قدره پروینها. قلیچها. حپیپیها ووووو را پدانید تا با ما هستند