یک مشت بی‌شعور و بیسواد دور هم جمع شدن که عین دام و طیور تو حرف هم میرن

سیرک صدا و سیما با حضور مجریان دلقک و کارشناسان دلقک تر از خودشان. اگر دوربینی را در یک قهوه خانه بگذارند بحث هایی که آنجا می شود بسیار کارشناسانه تر است. امتحان و مقایسه کنید.

مملکت ایران سالهاست که به گونه ای شده که هر کسی (شامل من گوینده و شمای شنونده) برای هر اعتقاد، اقدام و عمل ، ونتیجه شکست خورده اون، میتونه که ساعتها بحث کنه و بهانه بیاره. این موضوع وارد ژن ما شده. باور ندارید، یک سری به اظهارات ما ایرانیها در مورد موضوعات مختلف توی همین وب سایت رجوع کنید. مسولین و حکومتی ها در این مورد پیشتاز همه. فوتبال هم مثل همه.

ببخشید ولی واقعا نیاز دارم که اینها رو بگم. عجب بی شعور و پر رو هست این مرتیکه، فکری. میگه چرا باید قهرمان بشیم. این حرف رو شما فوتبالیها، قبل از اعزام هم میزنید؟ پس برای چی به مسابقات آسیایی اعزام میشید؟ اون خرج هنگفت اعزام بعلاوه تمام لفت ولیس و دزدیهای اطرافش رو اگر خرج امکانات در مسابقات باشگاههای داخلی کنند، حداقل چها تا ایرانی از برد تیم باشگاه و یا شهرشون شاد میشن. اصلا تو حالیته که سالهاست این پر طرفدارترین ورزش ایران، داره با نتیجه هاش در آسیای عقب افتاده، مردم رو سر خورده میکنه. گذشت اون زمانی که بازیکنان و کادر فنی تیم ملی با موتور گازی و تاکسی و وانت سر تمرین میرفتند. شماها که ماشالله حالا با دبدبه و کبکبه در جامعه حاضر میشید و با پول باد آورده به مردم کوچه و بازار فخر میفروشید. این درست که سیستم ورزش و مدیریت اون کلا داغونه، ولی همین تو مگه جزوی از این سیستم ورزش نیستی؟ اگه برای قهرمانی نمیری، پس چرا وقتی بهتون پیشنهاد میدن، از جاتون میپرید و وعده و وعید میدید؟ مگه از شما جام جهانی کسی خواسته. مرد هستید تا دفعه دیگه بگید، چون وضعیت ورزشمون خوب نیست، ما هم به مسابقات آسیایی نمیریم.

مگه تیمهای ملی پر افتخار ورزشی ایران که حداقل در آسیا افتخار کسب میکردند، در گذشته، و حتی زمان شاه، امکانات داشتند؟ مگه سیستم مدیریت ورزشی ما که معمولا سنتی بود، آنقدر پیشرفته بود. من در دوران جوونی با خیلی از ورزشکاران ملی فوتبال، دومیدانی، کشتی، بسکتبال و والیبال پیش از سال 57 همصحبت بودم. نبود امکانات اونها هم اکثرا باور نکردنی بود. حتی گاهی بسیار بدتر از الان. موضوع اینه که شکمها سیر شده، و بهانه ها زیاد. مشکل اینه که شخصی با هوش بالا و بیش از 20 سال تحصیل علم و یا پنجاه سال کار طاغت فرسا، نمیتونه حتی وارد محله ای بشه که توش یک فوتبالیست ملی داغون زندگی میکنه. آقای فکری، شما هم دفعه دیگه، وقتی بهت پیشنهاد آبدار مربیگری یه تیم فوتبال رو بهت میدن، بگو چون من میونم که امکانات برنده شدن رو ندارم، این پیشنهاد رو رد میکنم.