سفرهای رئیس کمیته داوران و نامزد انتخابات فدراسیون فوتبال به شهرها و استان‌های مختلف شائبه انتخاباتی بودن این سفرها را تقویت می‌کند. به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم، اینکه در آستانه انتخابات هر اقدامی حساسیت برانگیز شود، یک موضوع طبیعی است. پای هر انتخاباتی هم که در میان باشد، این حساسیت‌ها وجود دارد و نمی‌توان از برخی اتفاقات به سادگی عبور کرد، از جمله اقدامات مسئولان داوری فدراسیون فوتبال که در آستانه انتخابات ۱۰ اسفندماه روزهای حساسی را پشت سر می‌گذارند.

مسائل شائبه برانگیز اطراف مسائل داوری، بسیار زیاد است. از جمله حضور شش داور در هر مسابقه که گفته می‌شود یک اقدام انتخاباتی است. قضاوت در فوتبال ایران مدتی با حضور شش داور انجام می‌شد که دو کمک داور اضافه پشت دروازه وظیفه کمک به امر قضاوت را داشتند. چندی بعد گفته شد که این داوران نمی‌توانند کمکی به قضاوت داور کنند و مجدداً داورها به چهار نفر کاهش پیدا کردند.

پس از اعتراض‌های متعدد به اشتباهات داوران در لیگ این فصل، کمیته داوران راه‌حل را اضافه کردن دو داور دیگر دید که بسیاری گفتند این اقدام برای انتخابات است تا با گزینش داوران از استان‌های مختلف رأی هیئت‌های فوتبال به سبد نامزدهایی ریخته شود که اکنون در فدراسیون مسئولیت دارند. داورانی که پس از اضافه شدن کمک چندانی هم نکرده‌اند، از جمله پنالتی هفته یازدهم فولاد مقابل پرسپولیس که حتی محمدحسین زاهدی‌فرد به اشتباه بودن آن اذعان کرد و این پنالتی در کمترین فاصله با او و کمک داور پشت دروازه رقم خورد. یعنی در عمل نمی‌توان گفت که این اقدام کمیته داوران تأثیری در کاهش اشتباهات داشته و حتی ممکن است تردید داور را بیشتر کند.

در کنار این موضوع، سفرهای رئیس کمیته داوران به شهرهای مختلف در آستانه انتخابات حساسیت را بیشتر کرده است. فریدون اصفهانیان که در انتخابات پیش‌رو مجدداً برای حضور در هیئت رئیسه کاندیدا شده، در این فصل از مسابقات فوتبال باشگاهی ۹ بار ناظر دیدارهای مختلف در لیگ برتر و لیگ دسته اول بوده است.

لیست مسابقاتی که اصفهانیان به نظارت در آنها پرداخته به شرح است:

تبریز - جمعه ۳۰ آبان، ماشین‌سازی تبریز - ذوب آهن اصفهانرشت - یکشنبه ٩ آذر، چوکای تالش - ملوان بندر انزلیتهران - سه‌شنبه ١١ آذر، پیکان - استقلالارومیه - پنجشنبه ۲۰ آذر، نود ارومیه - شاهین شهرداری بوشهرتبریز - یکشنبه ٢٣ آذر، ماشین‌سازی تبریز - تراکتور تبریزرشت - دوشنبه ٨ دی، شهرداری آستارا - خوشه طلایی ساوهتهران - سه‌شنبه ٩ دی، سایپا - صنعت نفت آبادانتهران - دوشنبه ٢٢ دی، استقلال - پرسپولیس، ناظر ویژه دربیانزلی - دوشنبه ٢٩ دی، ملوان بندر انزلی - هوادار تهران

همانطور که می‌بینید، اصفهان فقط در چهار استان تهران، آذربایجان شرقی، آذربایجان غربی و گیلان به نظارت پرداخته است. از طرفی او روز پنجشنبه ۲۰ آذر در حالی در ارومیه ناظر بوده که سه روز بعد با داوران ارومیه‌ای راهی تبریز شده تا این بار نظارت خود را روی این داوران در تبریز انجام دهد. یاسر همرنگ، رامین بابایی، محمد شاکر و محمدباقر پورباقر به ترتیب داور، کمک اول، دوم و داور چهارم بازی ماشین‌سازی و تراکتور بودند. جالب اینکه پورباقر و بابایی از این تیم داوری، دیدار چوکا و ملوان را هم به عنوان داور و کمک داور اول قضاوت کردند که بازهم اصفهانیان ناظر قضاوت آنها بوده است.

آیا این رفت و آمدها فقط به چند استان خاص و نظارت تکراری روی قضاوت برخی داوران از استانی خاص، این شائبه را ایجاد نمی‌کند که سفرها و نظارت‌های اصفهانیان انتخاباتی است؟ آن هم در شرایطی که شائبه‌های دیگر هم مطرح شده، از جمله برگزاری کلاس‌های ارتقای داوری با تدریس اصفهانیان. این کلاس‌ها نیز در شرایطی برگزار می‌شود که به علت کرونا بیشتر کلاس‌های ارتقای داوری به صورت مجازی و وبیناری برگزار می‌شود، اما گفته شده رئیس کمیته داوران و نامزد عضویت در هیئت رئیسه فدراسیون فوتبال در استان کهگیلویه و بویر احمد و شهر دهدشت، استان خوزستان و شهر رامهرمز، استان کردستان، استان گیلان و شهر آستارا کلاس حضوری برگزار کرده است. این موضوع گفته شده اما این سفرها و برگزاری کلاس‌ها در سایت فدراسیون فوتبال اطلاع‌رسانی نشده است.

حال این سؤال مطرح می‌شود که آیا این تعداد نظارت برای رئیس کمیته داوران فدراسیون فوتبال و نامزد انتخابات در آستانه انتخابات طبیعی است؟ افزایش تعداد داوران به شش نفر در هر بازی و چیدمان داوران از استان‌های مختلف برای جلب رضایت هیئت‌های استانی چه؟ آیا نظارتی روی فعالیت‌های کمیته داوران وجود دارد که شائبه‌های انتخاباتی ایجاد نشود؟ آیا فریدون اصفهانیان که خود را ملزم به پاسخگویی به رسانه‌ها نمی‌داند، پاسخی برای این اقدامات خود دارد؟ او حتی درباره شائبه خرید زمین در چالوس با کمک علی‌اصغر مومنی و سپس حضور این داور در لیست داوران الیت به جای امیر عرب براقی نیز پاسخگو نبود و ظاهراً خودش را ملزم به پاسخگویی نمی‌داند.