قهرمانی با قطبی رو بذارین کنار ، دیگه بجز اون هیچ اتفاقی در شان اسم پرسپولیس ، بعد از رفتن امیر عابدینی رخ نداده.
در 8 سال دوره مدیریت امير عابديني 5 بار قهرمانی آوردیم . قهرمانی هایی با صلابت و با اقتدار.
4 هفته آخر لیگ همیشه برامون تشریفاتی بوده . بدون ریخت و پاشهای کلان و بدهی های سرسام آور. با مدیریت خوبش اجازه ورود حاشیه به تیمو نمیداد.

بازیکن هیچ گاه اجازه گردن کلفتی نداشت . ( یاد باغمیشه و هاشمی نسب به خیر).

همیشه بیشترین ملی پوش رو داشتیم و البته بهترین و تاریخ سازترین هاشونو . بازیکنانی مانند ، مهدوی کیا ، شاهرودی ، گل محمدی ، میناوند ، کریمی ، کاویانپور ، دایی ، باقری و ...

یادمون نرفته که با رفتن عابدینی و باز شدن مسیر واسه امثال عباس انصاری فر ، غمخوار و محلوجی و ... ابهت تیم هم رفت و باخت های دور از انتظار اومد سراغ تیم . تیم تو سراشیبی انحطاط افتاد و گویی سلسله هخامنشیان این بار به دست موریانه هایی اسکندر گونه مانند سردار سپاهی روباهیان از داخل پوچ و پوسیده شده .

هنوز هم دیر نشده همه ما هواداران داخل و خارج کشور با اتحادمون میتونیم از امیر عابدینی بخواهیم برگرده به تیمش .