آریا صالحی - خبرگزاری خبرآنلاین؛یک بار که برای پرسپولیس پنالتی را ازدست زار زار گریه کرد.روی زمین نشسته بود و بلند نمی شد.وقتی سایر بازیکنان آمدنددستش را گرفتند گفت:«ناراحتم،جبران می کنم.من امروز دل خیلی ها را شکستم.»

آن شب به قول خود رامین یکی از سخت ترینشب های زندگی اش بود.پسر با اخلاقی که اگر معرفتش نبود و شاید اگر پول برایش اهمیتبیشتری داشت به درخواست پدرش نه می گفت به یکی دیگر از پیشنهاد های بهتری که داشتفکر می کرد.سپاهان،نفت تهران و ...

حرف از رامین رضاییان است.بازیکنی کهانگار سرنوشت برایش طوری رقم خورده که باید حسرت های زیادی بخورد.دیگر همه میدانند که پدر این بازیکن ازآن پرسپولیسی های دو آتشه است و حتی خود رامین وقتی باپرسپولیس قرارداد امضا کرد عکس پدرش را منتشر کرد و نوشت:«دلیل اصلی پرسپولیسیشدنم...»پدری که ظاهرا بیمار است و تنها کاری که رامین توانسته برای راضی نگهداشتن دلش انجام بدهد این است که آرزوی او را برآورده کند و آن حضور پسر در تیمبزرگ پایتخت است.

بازی سایپا و پرسپولیس اما یکی دیگر ازآن شب های تلخ و تمام نشدنی برای رضاییان بود.شبی که بیشتر کارشناسان داوری میگویند توپ به صورت او برخورد کرد اما نظر داور بازی چیز دیگری بود.نشان دادن ضربهپنالتی یک بار دیگر کاخ آرزهای رامین را فرو ریخت.آنقدر که او نای بلند شدن اززمین را نداشت.داور تشخیص به تمارض داده بود و نگرانی رامین سه چیز بود.یکی اینکهبه ضرر پرسپولیس پنالتی گرفته بودند،یکی به خاطر ناراحتی هواداران و از همه مهمتراینکه پس از بازی چطور باید توی روی پدرش نگاه کند؟ او همه کار کرده بود تا پدرشخوشحال باشد.حتی شاید بر خلاف میل باطنی اش هم به پرسپولیس آمد که خنده را رویلبان پدرش بنشاند اما پنالتی که می گویند به ناحق گرفته شد دوباره باعث شد رامینبغض کند،ناراحت شود و حتی زور کافی برای اینکه داور به او کارت زد نشان بدهد رانداشته باشد.

رامین پسر با تعصبی است و این را بارهابه هواداران پرسپولیس ثابت کرده است.در روزگاری که خیلی ها پول اولویت شان استو  لباس تیمی که سالها در آن بازی کرده اندرا به چند میلیون بیشتر می فروشند او به خاطر پدرش،به خاطر مردی که سالها مثل کوهپشتش ایستاده می آید،پیراهن قرمز مورد علاقه پدر را به تن می کند و به خاطر اینکه(از نظر خودش) نتوانسته کاری برای موفقیت تیم محبوب پدر انجام بدهد اشک می ریزد.سرت را بالا بگیرپسر.کاری را که تو در این دوره و زمانه انجام داده ای قابل تقدیر است وهوادارن،مسئولان باشگاه و حتی پدرت به خوبی درک ات می کنند و می دانند اگر خیلی ازمسائل دست در دست هم نداده بود حالا شرایط خیلی متفاوت بود.