به گزارش خبرنگار اعزامی خبرگزاری خبرآنلاین به سائو پائولو ؛ بی دلیل نیست که هر وقت جامی در آمریکای جنوبی برگزار می شود ، اروپایی ها چیزی غیر از هیچ سهم شان نبوده است . همه آنها که تقریبا همزبان هستند ، فقط برد تیم های خودشان برای شان مهم است . هم زبانانی که شب ها کارناوال هایی چند صد هزارنفره به راه می اندازند و می زنند و می کوبند و می رقصند . روزها هم در ورزشگاه که نشستند ، فقط رویای شان بردن تیم های همسایه است.

وقتی اسپانیا برابر شیلی نفس هایش به شماره افتاد ، برزیلی ها غرق در شادی بودند. باخت و حذف اسپانیا درحالی که گزارشگر شبکه رادیویی و برزیلی و مهمان برنامه اش تمام مدت به سبک بازی قهرمان دنیا می خندیدند و بازیکنانش را به تمسخر می گرفتند شاید دو دلیل آشکار  داشت . ابتدا اینکه قهرمان دنیا بود که داشت  حذف می شد. قهرمانی که ۴ سال است همه افتخاری که برزیلی ها ان را تنها شایسته خود می دانند را به زعم آنها ، ناجوانمردانه تصاحب کرده بود. دیگر آنکه پای دیگر بازی شیلی بود تیمی از همین نژاد آدم ها ، آنها که شادی مهمترین بخش زندگی شان را می سازد. پس برای هم می خوانند در کنار هم می رقصند و می کوبند و اینجا در امریکای جنوبی به هیچ حریفی مجالی نمی دهند. حشمت مهاجرانی مربی برجسته ایرانی درباره باززی در آمریکای جنوبی می گوید:« واقعا نمی دانم شرایط بازی در آن ور دنیا چطور است. از اول جام جهانی تا حالا ؛ هیچ وقت هیچ تیمی از اروپا انجا جامی نبرده. این بار هم بعید نیست که این اتفاقات بیفتد. البته حذف زود هنگام اسپانیا و انگلیس بیشتر ریشه در جنس تیم های شان داشت. روند ناموفق این دو تیم در یکی ، دو سال گذشته به شدت به چشم آمده بود.»

تیم های بزرگی که حالا زودتر از ایران از جام کنار رفته اند و خیال هواداران شان را راحت کرده اند. به نظر می رسد دوباره افسون آمریکای جنوبی تیم های اروپایی را گرفته است و این جو سنگین ورزشگاه ها علیه اروپایی ها ، بلا سرشان آورده است...