فکر می کنم سخت ترین و مهم ترین گلی که تا به حال گرفته ام شوتی باشد که کاپیتان تیم ملی کره شمالی آن سه اوک (شماره ۱۰) به طرز وحشتناک به گوشه راست دروازه زد و من خودم هم نمی دانم چطور شد که به سمت آن پرواز کردم و با یک دست آن را به کرنر فرستادم.
ما در پیونگ یانگ با کره شمالی روبرو شدیم و نتیجه مساوی برای ماآرزو بود. ۱۵ دقیقه به پایان بازی مانده بود و ما خدا خدا می کردیم که ثانیه ها زودتر بگذرد که این شوت ناگهانی از روی نقطه پنالتی زده شد. در یک لحظه فکر کردم کارمان تمام است و لحظه ای بعد دیدم که توپ در نقطه کرنر گذاشته شد.
دنیای ورزش – شنبه ۳ آذر ماه ۱۳۵۲