آرش محمدی - خبرگزاری خبرآنلاین؛ تیم ملی البته سالهاست که با تک مهاجم بازی می کند. در زمان ميروسلاو بلاژويچ، در زمان برانكو، از زماني كه كيروش هم سرمربي تيم ملي شده. به بهانه صعود به جام جهاني و مقاومت در برابر حريفان بزرگ با تك‌مهاجم بازي كرديم. شايد خيلي هم نشود به مربيان ايراد گرفت چون بازي با تك‌مهاجم ايده خيلي از مربيان است، حتي مربيان بزرگ.

اما آغاز ليگ پانزدهم و فرصت طولاني‌اي كه تا شروع جام جهاني روسيه باقي مانده، بهانه خوبي است براي بها دادن به مهاجمان جوان و اينكه تصميم گرفت تيم ملي ديگر تك‌مهاجم نباشد

يكي از مهاجمان جوان خوب ما سجاد شهباززاده است. سجادي كه زننده هر دو گل استقلال در بازي با سياه‌جامگان بود. صحنه گل اول او را مرور كنيد. زماني كه آرش برهاني اقدام به سانتر مي‌كند، او بيرون از فضا است. سانتر كه مي‌شود به فضاي بين دو مدافع مي‌زند و ضربه سر خود را به جايي مي‌زند كه از دست محسن فروزان كاري برنمي‌آيد. اين صحنه اوج بازيخواني، جايگيري درست، به موقع به فضا زدن و چهارچوب‌شناسي بود. سجاد مي‌گويد نزديك به دروازه باشد خوب بازي مي‌كند. خب ما اگر فرصتي كه به رضا قوچان‌نژاد و سردار آزمون داديم،‌ به بازيكني چون سجاد شهباززاده هم بدهيم، تيم ملي صاحب يك نوك خوب ديگر خواهد شد

واقعيت اين است كه تيم ملي بيش از حد تدافعي شده، ما بايد در برابر آرژانتين دفاع مي‌كرديم اما اين شيوه از بازي نبايد قالب شود چون ما در همه ديدارها با آرژانتين رويارو نخواهيم شد پس گذر از فوتبال دفاعي و رسيدن به فوتبال تهاجمي را نبايد به تأخير انداخت. بازيكنان خوبي چون سجاد كه برخاسته از ليگ هستند، مي‌توانند بهانه خوبي براي تغيير باشند.