علی بنی شیخ الاسلامی-خبرگزاری خبرآنلاین؛ بازی های هفته آخر بازی های جذابی بود. حتی دربی. این بیشتر به خاطر این بود که دو تیم بی دغدغه بودند. نه استرس قهرمانی داشتند و نه کسب سهمیه. دیدار تراکتورسازی - نفت اوج زیبایی بود. ۶ گل در بازی دو تیم مدعی قهرمانی. خیلی ها دوست داشتند جام را تراکتور ببرد، خصوصا که ۸۵ هزار تماشاگر به ورزشگاه یادگار امام«ره» تبریز آمده بودند تا جشن قهرمانی را باشکوه کنند اما نشد! فوتبال ادامه دارد...

نفت تهران. تیمی که بدون تماشاگر بود. همزمان درگیر سه جام بود و در جام حذفی تا فینال پیش رفته و در جدول لیگ قهرمانان آسیا حاضر است، آنهم با مربیگری علیرضا منصوریان که اولین فصل حضور خود را در لیگ برتر به عنوان سرمربی تجربه می کند.

قهرمان نشدن تراکتورسازی چیزی از ارزش های فنی این تیم دوست داشتنی کم نمی کند، هر چند اگر این تیم یک دروازه بان مطمئن داشت و مدافعان خوبی چون احمد آل نعمه را از دست نمی داد چه بسا برای تصاحب جام قهرمانی نیازمند سه امتیاز بازی با نفت نبود. در مورد نفت هم باید گفت این سومی کمتر از قهرمانی نبوده، البته نباید این نکته را هم فراموش کرد پایه های موفقیت نفت چند سالی است که بنا نهاده شده،  حسین فرکی از نفت یک تیم خوب است. یحیی گل محمدی راه او را ادامه داد و حال علیرضا منصوریان نشان داده طی راه موفقیت را بلد است.

و سپاهان قهرمان شد. بی انصافی است که فکر کنیم که سپاهان شایسته قهرمانی نبوده، در فولاد سر حسین فرکی را شکستند اما حسین فرکی در پایان جام را به اهوازی ها هدیه کرد. در اصفهان هم حسین فرکی را بعد از باخت به صبا هو کردند اما در نهایت این تیم سپاهان بود که قهرمان شد.

بازگشت محرم نوید کیا به قهرمانی سپاهان کمک کرد. پلی میکری که دیدید در بازی آخر با سایپا چه پاس نابی به مهدی شریفی داد. هر تیمی با چنین پاسور و پاسورهایی مشابه می تواند قهرمان شود. استقلال با مجتبی جباری و استقلال بدون مجتبی جباری را حتما دیده اید.

نقش حسین فرکی در  قهرمانی سپاهان به همان اندازه ای بود که اگر سپاهان قهرمان نمی شد او را دخیل می دانستیم.

اما با احترام به حسین فرکی و تیم سپاهان باید برای تیم نفت و علیرضا منصوریان دست زد.

همه این ها یک روی سکه بود. سطح کیفی بازی های لیگ پائین است. این را در میانگین امتیازات کسب شده و گل های زده تیم مدعی در هر بازی و مقایسه آن با لیگ های معتبر دنیا  جستجو کنید. البته نه قیاس فنی بلکه قیاس آماری. در هفته یکی دو بازی یا دو سه بازی است که سطح کیفی خوبی دارد. این شاید به خاطر کیفیت بد زمین ها و ورشکستگی باشگاه ها باشد... وقتی نظام مالی باشگاه ها زیر سوال است نمی توان نگاه منصفانه در مورد سطح کیفی بازی ها داشت.

با این حال جای خوشحالی است که با حضور نفرات جوان در اردوی تیم ملی، فوتبال جان تازه ای خواهد گرفت...