یادش بخیر عباس کارگر چه سرعتی داشت.

بهمن بهلولی داور این بازی معلم ورزش ما بود. ضیا عربشاهی محمد مایلی و حمید درخشان بعلاوه علی پروین یک خط هافبک رویایی را ساخته بودند.

اكباتان پرچمش بالاست ... V

باز هم تشکر از سایت فوتبالیترین برای انتشار این ویدئوکه ارسال کردم ,خاطراتی بود ,شیرین ..

جالب اینجاست که اون جوان های بی ادعا ,یکی شون رو تاکسی کار میکرد ,اون یکی رو وانت کار میکرد ,و چشم هم به پول نداشتند و اینقدر زیبا و با غیرت فوتبال بازی میکردند ..

همیشه تو بازی های پرسپولیس تو کف این بودیم که چرا مایلی کهن ساق بند نمیبست ! و جورابش می افتاد پایین ! اینجا (کانادا)اگر نبندی حتا در تیم نو نهالان هم داور برای حفظ جان بازیکن ,اجازه بازی نمیده و قبل از بازی همه کفش ها و ساق بند ها رو چک می کنه !!

عجب دورانن بود دوران جنگ، تنها تفریح ما فوتبال بود، اگر این مسابقات نبود چه می کردیم آن دوره؟! نه تلویزیونی بود نه اینترنتی وجود داشت، هیچ تفریح دیگری نبود... بازیها دیدنی تر از حالا بود و فوتبالیستها اینقدر پولی نبودند و برای باشگاه خود و پیراهن باشگاهی ارزش قائل بودند... یادش به خیر.

به احتمال قوی تو استادیوم بودم. اگر سال بازی را کسی می داند بگوید. هر دو گل کلاسیک بود. گل پروین که ضربۀ کاشتۀ کات دار بود شگرد خاص او بود. کاشته های کات دار پروین شاهکار بود و هنوز کسی را نداریم به این خوبی بزند. فرار ناصر محمدخانی از بین دو سه مدافع و ضربۀ دقیق او هم از هنرهای خاص او بود. عجب خط هافبک نمونه ای داشت پرسپولیس اون سالها! تیمی سنگین و وزین و فوتبالی شمرده و حساب شده... یادش به خیر!

عشق است پرسپولیس!

نگاه کنید چقدر جمعیت اومده برای بازی با اکباتان

شما نحوه تشویق اون دوران رو با تشویقهای امروزی مقایسه کنید ! رسما شده عزاداری

ممنون شهاب جان، کیف کردم از ضربۀ کاشته علی پروین و گل محمد خانی.

شوتهای ممد مایلی اگر به دروازه بان میخورد با توپ میرفت تو دروازه

چه روزهای بود...بلیت طبقه دوم ٥ تا تک تومانی ,,از آریاشهر تا استادیوم ٣تومان ٥زار ,, ما هم که تفریح دیگه نداشتیم جز فوتبال بازی کردن و استادیوم رفتند...تاج (استقلال) تو استادیوم امجدیه بازی میکرد پرسپولیس تو استادیوم آریامهر... دهه شصت ,, جنگ, کوپن , گشت ثا ر الله ,, گیر بازار ی بود ......بگذریم ,,جام باشگاهای تهران چه تیمهای بودند این اکباتان و تهرانجوان,, بوتان,, که دیگه عصری ازشون نیست.

این مسابقه تو سال 63 در فصل 63 64 برگزار شد. من و برادرم هم استادیوم بودیم. من 8 سالم بود. تو انتهای این سال 3 تا بازی پرسپولیس رو 3-0 به ضررش اعلام کردن تا تیم از گروهش صعود نکنه. نکته چالب اینه که تماشاچی ها برای رسیدن به اتوبوس از دقیقه 60 70 بلند میشدن میرفتن . ما از استادیوم بیرون رفته بودیم که صدای تماشچی ها رو رو گل دوم شنییدیم. من تو عالم بچگی فکر میکردم ناصر دقیقه 88 گل زد. الان میبینم خیلی زود پا شده بودیم. کجا هیستند او بازیکنای بی ادعا که همشون ستاره بودن!!! یادش بخیر!!

این از بازی های کم تماشا گر پرسپولیس بود. تو همین فصل تو بازی اول فصل پرسپولیس نیرو زمینی که 4 0 شد طبقه اول و دوم کامل پر بود. تو بازی دوم که بازی وحدت بود و 00 شد هم تقریبا همینطور بود. جالب اینجاست که تو اون دوران تو همه بازی های پرسپولیس هم 2 تا 3 هزار تا استقلالی میومدن تیم مقابل رو تشویق میکردن.

یاد عباس کارگر هم به خیر. نفوذ هاش از قلب دفاع تا خط حمله با اون سرعت استارتی که میزد خاطره انگیز بود. یادمه بعضی از طرفدار نماهای استقلال بهش عباس عمله !! می گفتند که نشان دهنده فهم و شعورشان بود. از کسانی که حتی در بازی با تیم های خارجی شعار اس تق لال سرور پرسپولیسه !! می دهند یا به خاطر رنگ قرمز در پرچم ایران حساسیت نشان می دهند انتظاری بیش از این نمی رود. بد نیست به دکتر روان شناسی مراجعه کنند ...

جدا خاطره بود : تلویزیونهای سیاه و سفید و گزارشگری که میگفت فلان تیم با پیراهن سیاه و شورت سفید و بالعکس ! فغان که فوتبالمون حالا رنگی شده و بازیکناش بی غیرت . چی به سرمون اومد ؟؟!!

ولی خداییش استیل بازی درخشان چیز دیگه ای بود .

fkameli54 بله

زنده باد پرسپولیس، تیم محبوب قلبها!

fkameli54 حتما هم مدرسه ای بودیم. ما اون موقعها گیشا می نشستیم

جالب اینجاست که اون جوان های بی ادعا ,یکی شون رو تاکسی کار میکرد ,اون یکی رو وانت کار میکرد ,و چشم هم به پول نداشتند و اینقدر زیبا و با غیرت فوتبال بازی میکردند ..

عجب دورانن بود دوران جنگ، تنها تفریح ما فوتبال بود، اگر این مسابقات نبود چه می کردیم آن دوره؟! نه تلویزیونی بود نه اینترنتی وجود داشت، هیچ تفریح دیگری نبود... بازیها دیدنی تر از حالا بود و فوتبالیستها اینقدر پولی نبودند و برای باشگاه خود و پیراهن باشگاهی ارزش قائل بودند... یادش به خیر.

به احتمال قوی تو استادیوم بودم. اگر سال بازی را کسی می داند بگوید. هر دو گل کلاسیک بود. گل پروین که ضربۀ کاشتۀ کات دار بود شگرد خاص او بود. کاشته های کات دار پروین شاهکار بود و هنوز کسی را نداریم به این خوبی بزند. فرار ناصر محمدخانی از بین دو سه مدافع و ضربۀ دقیق او هم از هنرهای خاص او بود. عجب خط هافبک نمونه ای داشت پرسپولیس اون سالها! تیمی سنگین و وزین و فوتبالی شمرده و حساب شده... یادش به خیر!

بهمن بهلولی داور این بازی معلم ورزش ما بود. ضیا عربشاهی محمد مایلی و حمید درخشان بعلاوه علی پروین یک خط هافبک رویایی را ساخته بودند.

همیشه تو بازی های پرسپولیس تو کف این بودیم که چرا مایلی کهن ساق بند نمیبست ! و جورابش می افتاد پایین ! اینجا (کانادا)اگر نبندی حتا در تیم نو نهالان هم داور برای حفظ جان بازیکن ,اجازه بازی نمیده و قبل از بازی همه کفش ها و ساق بند ها رو چک می کنه !!

یادش بخیر عباس کارگر چه سرعتی داشت.

باز هم تشکر از سایت فوتبالیترین برای انتشار این ویدئوکه ارسال کردم ,خاطراتی بود ,شیرین ..

شوتهای ممد مایلی اگر به دروازه بان میخورد با توپ میرفت تو دروازه

یاد عباس کارگر هم به خیر. نفوذ هاش از قلب دفاع تا خط حمله با اون سرعت استارتی که میزد خاطره انگیز بود. یادمه بعضی از طرفدار نماهای استقلال بهش عباس عمله !! می گفتند که نشان دهنده فهم و شعورشان بود. از کسانی که حتی در بازی با تیم های خارجی شعار اس تق لال سرور پرسپولیسه !! می دهند یا به خاطر رنگ قرمز در پرچم ایران حساسیت نشان می دهند انتظاری بیش از این نمی رود. بد نیست به دکتر روان شناسی مراجعه کنند ...

چه روزهای بود...بلیت طبقه دوم ٥ تا تک تومانی ,,از آریاشهر تا استادیوم ٣تومان ٥زار ,, ما هم که تفریح دیگه نداشتیم جز فوتبال بازی کردن و استادیوم رفتند...تاج (استقلال) تو استادیوم امجدیه بازی میکرد پرسپولیس تو استادیوم آریامهر... دهه شصت ,, جنگ, کوپن , گشت ثا ر الله ,, گیر بازار ی بود ......بگذریم ,,جام باشگاهای تهران چه تیمهای بودند این اکباتان و تهرانجوان,, بوتان,, که دیگه عصری ازشون نیست.

شما نحوه تشویق اون دوران رو با تشویقهای امروزی مقایسه کنید ! رسما شده عزاداری

نگاه کنید چقدر جمعیت اومده برای بازی با اکباتان

اكباتان پرچمش بالاست ... V

عشق است پرسپولیس!

ممنون شهاب جان، کیف کردم از ضربۀ کاشته علی پروین و گل محمد خانی.

جدا خاطره بود : تلویزیونهای سیاه و سفید و گزارشگری که میگفت فلان تیم با پیراهن سیاه و شورت سفید و بالعکس ! فغان که فوتبالمون حالا رنگی شده و بازیکناش بی غیرت . چی به سرمون اومد ؟؟!!

fkameli54 حتما هم مدرسه ای بودیم. ما اون موقعها گیشا می نشستیم

این از بازی های کم تماشا گر پرسپولیس بود. تو همین فصل تو بازی اول فصل پرسپولیس نیرو زمینی که 4 0 شد طبقه اول و دوم کامل پر بود. تو بازی دوم که بازی وحدت بود و 00 شد هم تقریبا همینطور بود. جالب اینجاست که تو اون دوران تو همه بازی های پرسپولیس هم 2 تا 3 هزار تا استقلالی میومدن تیم مقابل رو تشویق میکردن.

ولی خداییش استیل بازی درخشان چیز دیگه ای بود .

این مسابقه تو سال 63 در فصل 63 64 برگزار شد. من و برادرم هم استادیوم بودیم. من 8 سالم بود. تو انتهای این سال 3 تا بازی پرسپولیس رو 3-0 به ضررش اعلام کردن تا تیم از گروهش صعود نکنه. نکته چالب اینه که تماشاچی ها برای رسیدن به اتوبوس از دقیقه 60 70 بلند میشدن میرفتن . ما از استادیوم بیرون رفته بودیم که صدای تماشچی ها رو رو گل دوم شنییدیم. من تو عالم بچگی فکر میکردم ناصر دقیقه 88 گل زد. الان میبینم خیلی زود پا شده بودیم. کجا هیستند او بازیکنای بی ادعا که همشون ستاره بودن!!! یادش بخیر!!

زنده باد پرسپولیس، تیم محبوب قلبها!

fkameli54 بله