تو آبی و تاجی و با صفایی / آهای فرهاد مجیدی ..... تو چشم درآوره این لنگی هایی / آهای فرهاد مجیدی تو تک ستاره فوتبال مایی/آهای فرهاد مجیدی/تو دریایی ولی ساحل نداری/آهای فرهاد مجیدی/تو خورشیدی ولی غروب نداری/آهای فرهاد مجیدی/ستاره ی سهیل آسیایی/آهای فرهاد مجیدی/تو بهترین شماره 7 آسیایی/آهای فرهاد مجیدی/تو کابوسی برا شیث رضایی/آهای فرهاد مجیدی/

مايه سوزش ابدي بعضيها

تو تک ستاره فوتبال مایی/آهای فرهاد مجیدی/تو دریایی ولی ساحل نداری/آهای فرهاد مجیدی/تو خورشیدی ولی غروب نداری/آهای فرهاد مجیدی/ستاره ی سهیل آسیایی/آهای فرهاد مجیدی/تو بهترین شماره 7 آسیایی/آهای فرهاد مجیدی/تو کابوسی برا شیث رضایی/آهای فرهاد مجیدی/

تو آبی و تاجی و با صفایی / آهای فرهاد مجیدی

همین که تیم‌ محبوب و مردمی هستیم نه نور چشمی آقایون خودش از هر برد و مقامی با ارزشتر است

اين ٥٢ ثانيه ويديو برايم نكته هايى داشت كه دوست دارم با دوستان share كنم. گرچه فوتبالى نيست؛ نكته ى اول؛ اينكه داريم ميبينيم مردم ايران از روضه خوانى براى تمجيد (به معنى بزرگ كردن و شكوه بخشيدن به) قهرمانانشون (از فرهاد مجيدى گرفته تا عباس جديدى) همين حالا دركارند و در حال استفاده هستند. --- نكته ى دوم؛ آنچه كه پايه و بنياد تشيع بوده و هست، نه اسناد تاريخى بوده و نه اسناد دينى و روايى. روضه خوانى بوده و هست. و علت تاكيد و سرمايه گزارى هم حكومت هم حوزه بر روى روضه خوانى همين است. --- نكته ى سوم؛ پس به اين نتيجه ميرسيم كه هيچ دليل و مدركى (چه كاغذى و چه دلى!) وجود ندارد كه امامان ١٢ گانه ى شيعه معصوم بوده اند. به عبارت ديگر ١٢ امام شيعه (بر اساس شواهد موجود) همانقدر معصوم (و ماورائى) هستند كه فرهاد مجيدى و عباس جديدى! --- نكته ى چهارم؛ همان امامت عقل براى ما بدون شك بهتر است. --- نكته ى پنجم؛ امام عقل هرگز نميگويد كه من كاملم و در من هيچ شك و گمان نكن. فقط خودم و همه ى اعتقادات و اديان را تخطئه كن. عقل اگر عقل باشد پر از شك و ترديد است. (مانند عقل دكارت) --- نكته ى ششم؛ پس نبايد از آنور بام بيافتيم و فكر كنيم كه پس حالا كه يكى از اصول دين شيعه (١٢ امام) شد كشك؛ پس كل اسلام و كل اديان و به دنبال آن هم به استقرا همه ى مكاتب ميشوند كشك. اين يقين كه همه چيز كشك است (كشكيسم) خودش يكجور جهل (و مذهب) است كه علمدارش امام بهرام مشيرى است! --- نكته ى هفتم؛ اگر حضرت على و امام حسين اينجا حاضر بودند در مورد امامت و خواص آن (به بالاترين احتمال) ميگفتند؛ ما مردمانى معمولى هستيم و با فرهاد مجيدى و عباس جديدى فرقى نداريم. همانقدر كه فرهاد مجيدى و عباس جديدى ممكن است اشتباه كنند ما هم ممكن است اشتباه كنيم. امام حقيقى شما عقل شماست. اگر گفتار و كردار ما خردورزى شما را بيشتر ميكند (چنانكه در ابوالقاسم فردوسى كرد) ما امام شما هستيم. اگر نام و ياد ما چراغ خرد را در شما خاموش ميكند (چنانكه در خلخالى كرد) ما نه تنها امام نيستيم بلكه آلت دست شده ايم براى توجيه ظلم و جهل و در بهترين حالت بهانه اى براى تعطيلات!