يادش به خير ، يكي از معدود بازيكن هاي ايراني بود كه توانايي انجام سانتر در حال حركت رو داشت ، البته توي فوتبالش يك خوش شانسي و يك بدشانسي هم اورد . شانس خوبش از اون جهت بود كه جواد منافي اون تصادف وحشتناك براش پيش اومد و فوتبالش تموم شد در سال ٧٣ ، شاهرودي هم بدون رقيب و مجتبي محرمي كه سالهاي اخر فوتبالش بود و دفاع وسط بازي ميكرد ، تونست كاملاً پيستون چپ پرسپوليس و تيم ملي رو در اختيار بگيره . بدشانسي هم كه اون مصدوميت بد روز قبل از بازي اول ايران جلوي يوگسلاوي در جام جهاني ٩٨ بود كه شاهرودي رو از تركيب اصلي خارج كرد و فرصت رو به ميناوند داد براي بازي ثابت و در نتيجه ترانسفر شدن به اروپا . خلاصه كه بازيكن خوش استيلي بود .

عالی