در راهروهای مجلس

امروز خبری مبنی بر اینکه عده‌ای در مجلس به دنبال تغییر سرمربی تیم ملی‌ هستند پخش شد که بسیاری را نگران کرده. نایب رئیس مجلس، علی نیکزاد، در گفتگو با خبرنگار مهر گفته که کمیسیون فرهنگی مجلس به فوتبال خیلی نگاه ویژه‌ای دارد و در «راهروهای» مجلس شنیده شده که برخی به دنبال نشاندن یک مربی ایرانی بر روی نیمکت تیم ملی در جام جهانی قطر هستند.

از سوی دیگر، احمد راستینه، رئیس کمیته ورزش و جوانان کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی اظهار داشته که ماندن یا رفتن اسکوچیچ باید در جلسات کارشناسی و تخصصی حوزه ورزش مورد بررسی و واکاوی قرار بگیرد. وی در مورد شنیده‌های نایب رئیس مجلس در راهروهای مجلس گفت «در خصوص انتخاب سرمربی دیدگاه‌های مختلفی وجود دارد. در حال حاضر دراگان اسکوچیچ کارش را انجام می‌دهد و بررسی فنی موفقیت او و برنامه آماده سازی تیم باید در میدان‌های کارشناسی و حوزه تخصصی خودش بررسی شود. آنچه نمایندگان نسبت به آن دغدغه دارند این است که تیم ملی ما باید با آماده سازی مناسب و شرایط روحی و جسمی مناسب خودش را برای مسابقات حساس جام جهانی آماده کند. اینکه چه کسی صلاحیت سرمربیگری تیم ملی را دارد، باید اسکوچیچ بماند یا تصمیم دیگری گرفته شود باید در جلسات کارشناسی و تخصصی حوزه ورزش مورد بررسی و واکاوی قرار بگیرد.»

تحلیل: آنچه که از لابلای اخبار می‌توان فهمید اینست که عده‌ای در مجلس مشکلات فعلی تیم ملی را بیشتر مربوط به اسکوچیچ می‌دانند و عدۀ دیگری بیشتر نگرانی مدیریتی دارند. اما، باید توجه داشت که شرکت موفقیت‌آمیز در هر مسابقه‌ای در هر رشتۀ ورزشی‌ یک کار گروهی‌ست. مدیریت، مربیان، و بازیکنان سه ظلع مثلثی را تشکیل می‌دهند که باید با هم متناسب باشند. لذا، تغییر یک مربی به تنهایی کاری از پیش نخواهد برد. بازی‌های تدارکاتی خوب هم بخودی کافی نیست. مسلماً بازیکنان هم در این میان نقش مهمی دارند. نباید به دنبال یک وضعیت آرمانی بود؛ تنها باید کوشش شود که سه موردی که در بالا یاد شد با یکدیگر هماهنگی داشته و متناسب باشند.

نکته بعد اینکه، این صحبت نایب رئیس مجلس نگارنده را به یاد استراتژی معروف جمهوری اسلامی انداخت: انتخاب میان بد و بدتر. طوری وانمود می‌کنند که اگر سرمربی محترم برود، جایگزینش یک مربی ایرانی خواهد بود. این رویکرد با پوشش مناسب خبری در محافل فوتبالی ممکن است که به هدف آرام کردن اذهان عمومی پخش شده باشد: نوعی فرار رو به جلو. در عین حال، این رویکرد گزینه‌های مورد حمایت حکومت را هم بخوبی نمایان می‌سازد: یا اسکوچیچ و یا مربی داخلی. در این فیلمنامه، بازگشت کیروش اصلاً جزء گزینه‌ها نیست. پس آرام باشید!

به احتمال فراوان، سرمربی تیم ملی تغییر نخواهد کرد. در خوشبینانه‌ترین حالت، تا آغاز جام جهانی می‌توان به یکی دو بازی تدارکاتی نیم-بند دل بست. تغییرات کیفی مثبت در بخش مربیان و مدیریت مستلزم زمان، نیروی متخصص و دیدگاه‌های روشن و سرمایۀ کافی‌ست که هیچکدام از آن‌ها در حال حاضر در اختیار مجموعۀ تیم ملی نیست.