اگر داستان این فصل رحمتی را بررسی کنیم شاید با بعضی از کارشناسان فوتبال هم نظر بشویم که این فصل را مهمترین سال فوتبالی رحمتی ارزیابی کرده اند. سالی که او یاد گرفته چگونه با صبوری می تواند به آن جایگاهی که از خود انتظار دارد برسد، رحمتی که بدون شک برترین دروازه بان فوتبال ایران است شاید میتوانست به حد اقل حقش یعنی دروازه بانی‌ تیم ملی‌ برسد.
اعتبار این فصل را به مهمترین واکنش عمر رحمتی می دهیم، واکنش در مقابل خویشتن؛ سیوی که این بار خود رحمتی را نجات داد. خود، خود شماره یکش که فقط باید جای او باشید تا بدانید نیمکت نشینی چقدر دشوار، فرساینده و ناراحت کننده است. او با تحمل و صبر باز صفحه جدیدی را ورق زد و نام خود را در قلب استقلالی ها جاودانه تر کرد. دروازه بانی که طالعش مثل یک گل سرخ از لای خاکسترها جوانه زده.