بعضی آدمها نماد و سمبل یک سرزمین می‌شن،مثل فردوسی مثل مولانا،حافظ....هیچ وقت تکرار نمی‌شن...هر دهه و قرنی آدمهایی بزرگ شدن و تاریخ ساز کسانی که اسمشون در فرهنگ سرزمینمون جاودانه مانده
ولی هرچه به سال های جدید نزدیک تر شدیم این اسم ها و آدم ها کمتر شدن، انگار روز به روز داریم از انسان های بزرگ خالی تر می‌شیم، روز به روز تهی تر و بی سرمایه تر
استاد شجریان هم از اون الماس های روزگار ماست و در قلب ما باقی خواهد ماند