در تهران بلافاصله پس از صعود تیم ملی فوتبال به جام جهانی خیابان های شهر پر شد از جمعیت که با رقص و شادی این پیروزی را جشن گرفتند. رفته رفته با افزایش جمعیت در خیابانها ترافیک سنگین ایجاد شد و خودروها و موتورها شروع به بوق زدن های ممتد کردند. در میدان ولیعصر مردم سرود "یار دبستانی" و "ای ایران" می خواندند و می گفتند: "نترسید نترسید ما همه با هم هستیم". میزان جمعیت به حدی بود که نیروی انتظامی ترجیح داد دخالت نکند. حدود ساعت ۱۹ جمعیت در بسیاری از نقاط تهران موج می زد. فلکه آریاشهر، میدان پونک، میدان کاج، میدان ولیعصر، میدان ونک و تجریش، نارمک و تهرانپارس شاهد بیشترین گردهمایی مردم بود. با تاریک شدن هوا مردم راحت تر شعار می دادند. در برخی نقاط از جمله شهرک غرب به رغم حضور گسترده نیروهای انتظامی و لباس شخصی جوانان شعار "مرگ بر دیکتاتور" سر دادند. اما بسیجی ها و لباس شخصی ها وارد کارزار شدند و تظاهرات به خشونت کشیده شد. ساعت ۲۲ میدان ونک هزاران نفر از مردم با سر دادن شعار "مرگ بر دیکتاتور" و "زندانی سیاسی آزاد باید گردد" دست به اعتراض زدند که با هجوم نیروی انتظامی و بسیج مواجه شد و تعدادی دستگیر و به کلانتری گاندی منتقل شدند.