کتایون خسرویار در گفتگو با خبرنگار مهر، درباره حضورش در مراسم بهترین‌های آسیا و حضور در جمع سه نامزد برتر مربی زن سال آسیا گفت: حس و حال فوق العاده‌ای داشتم زیرا تیمی که ساختیم، برنامه‌ ریزی که انجام دادیم و کارهایی که کردیم خیلی خوب بود. در مدت زمان یک سال و دو ماه هر چه که در توان داشتیم انجام دادیم. روی تیم های پایه کار کردیم و سپس به دور دوم مسابقات مقدماتی آسیا راه یافتیم چون راهمان درست بود و درست عمل کردیم.

* موانع زیادی سر راه داشتیم

خسرویار ادامه داد: موانع مختلفی در رسیدن به اهدافمان داشتیم، منظورم مانع از سمت فدراسیون نیست، موانعی مانند بازی کردن مقابل تیم‌های قدرتمند ویتنام و کره جنوبی. این‌ها موانع بزرگی برای تیم ما بودند و قصد پریدن از روی آن را داشتیم. تقریبا موفق هم بودیم چرا که فقط به دلیل یک کارت زرد اضافی از صعود به مرحله بعد بازماندیم.

* راه برای مربیان زن ایرانی باز شد

وی افزود: نامزدی در بخش برترین مربی زن آسیا به من و ایران نشان داد که توانایی قرار گیری بین سه نامزد برتر آسیا را داریم و راه باز شده است. امیدوارم مربیان دیگر این مسیر را ادامه دهند و به جلو حرکت کنند. خوشحالم اولین مربی زن فوتبال ایرانی بودم که در بین سه نامزد برترین مربی آسیا قرار گرفتم اما از اینکه مربی برتر نشدم ناراحت هستم. فوتبال ژاپن همه چیز دارد، تیم های پایه و بازیکنان خوبی در اختیار دارد که مسابقات لیگ به خوبی برگزار می شود. خیلی دوست دارم همین مربی ژاپنی در ایران حاضر شود و ببینیم می تواند با این شرایط به کارش راحت ادامه دهد یا خیر؟

خسرویار تاکید کرد: چون شرایط ایران متفاوت است. دختران فوتبالیست به جای آغاز فعالیت فوتبالی از سن ۶- ۵ سالگی از ۱۳-۱۴ سالگی فوتبال را شروع می کنند. ما باید فعالیت های پایه را از جوانان آغاز کنیم. ولی خوشحالم برنامه ریزی هایی که انجام دادیم به ثمر رسید.

* دیگر کسب عنوان برترین مربی زن سال آسیا برای «آساکو» کافی است

سرمربی اسبق تیم فوتبال جوانان ایران ادامه داد: وقتی در بین سه نامزد برتر آسیا قرار گرفتم دوست داشتم مربی برتر شوم. وقتی آساکو از ژاپن مربی زن سال آسیا شد شوکه نشدم اما وقتی متوجه شدم برای هفتمین بار این عنوان را کسب می کند گفتم دیگر کافی است و حالا نوبت فرد دیگری است. بالاخره فوتبال زنان ایران خودش را در آسیا نشان داد و راهش را پیدا کرد و برای همین باید جایزه بگیرد. منظورم خودم نیستم ولی باید به فوتبال بانوان ایران جایزه بدهند.

* چرا فوتبال زنان ایران بیشتر نباید دیده شود؟

وی تاکید کرد: مربیان زن خوبی در آسیا حضور دارند اما حس می کنم به همراه کادرم در مدت زمان کوتاهی که در اختیار داشتیم موفق شدیم تیم قدرتمندی بسازیم و در تورنمنت های مختلف آسیایی و اروپایی نتایج خوبی کسب کنیم در حالی که در گذشته خیلی بد نتایج را مقابل حریفان واگذار می کردند. چرا تیمی مانند زنان فوتبال ایران که با حجاب و پوشش متفاوت از سایر دنیا بازی می کنند و فوتبال حرفه ای را نسبت به دنیا به تازگی آغاز کرده است بیشتر دیده نشود؟ در مدت زمان یک سال و دوماه پیشرفت زیادی داشتیم. باید روی این موضوع مانور بیشتری داده شود و فوتبال زنان ایران در دنیا بیشتر دیده شود. در مجموع خوشحالم که در بین سه نامزد قرار گرفتم. این من نبودم بلکه تمام زنان ایرانی بودند که در بین سه نامزد برتر قرار گرفتند.

* فوتبال در ژن بازیکنانم است

خسرویار درباره ارتباطش با بازیکنان ایرانی گفت: از تیم ایران بی خبر نیستم. با بازیکنانم ارتباط دارم. به آمریکا بازگشتم تا تحصیلاتم را ادامه دهم. هدفم این است درباره فوتبال آمریکا درس بخوانم و دلیل موفقیت و پیشرفت آمریکایی در فوتبال را پیدا کنم. اکثر موفقیت های فوتبال برای آمریکایی ها است. می خواهم راه موفقیت در فوتبال را پیدا و آن را در ایران پیاده کنم. هیچ گاه دیر نیست. تیم جوانی که در ایران آماده کردم فوتبال در ژن آنها قرار دارد.