عقــــــاب آسمان ایران همیشه به یادت خواهیم بود
حجازی رفت اما زنده تر شد

میان قلب مردم شعله ور شد

ز بی آبی شکست اما نشد خم

به ظاهر خنده اما در دلش غم

غمی از جنس مردم،نِی غم خویش

شد او قربانی شاهان پر ریش

تویی در قلب انسان های آزاد

به خود بالم که گیتی چون تو را زاد

ز نسل کورش و آرش دلانی

عقابی بر فرازِ آسمانی

به رغم آنکه نانت را بریدند

تو را در قامت ذلت ندیدند

صدای قلب پاکت را شنیدیم

و از خوابی پر از غفلت پریدیم

نمیرد آنکه مردم دار و خاکیست

و نِی بر مِنبر دزدان یاغیست

خدایا غرق رحمت کن وجودش

که جز بر ذاتت او نامد سجودش

صدایت می زند، بشنو صدایش

به جرم عاشقی این شد سزایش
نظر کاربران را اینجا ببینید. ( تعداد نظرات: ۹ )