عجب انسان عاقلى، فرمول پول درآوردن رو خوب بلده

پروسه و life cycle مربی خارجی در ایران: ۱- تردید: برم یا نرم؟ می ترسم. زنو بچه رو چیکار کنم؟ ببرم، یا نبرم؟ ریسک می‌کنم، می‌رم. ۲-ماه عسل: اهای دنیا! ایران با اون ایران توی اخبار فرق داره! چه آدمای خوبی! چه استقبالی، چه مهمون نوازی، چه طبیعتی، چه مدیرانی. بیاین، همگی بیاین اینجا! خل شدین توی غرب زندگی می‌کنیم؟ ۳-توجیه: خب یه بی نظمی و بی برنامه‌گی و کمبود امکاناتی هست. البته اینا به خاطر تحریم‌های غرب و مظلومیت ایرانه. اما قول دادن درست بشه. ۴-واقعیت: پولمو که نمیدن، یه مشت پیرمرد ۸۰ ساله که تو زمین خاکی بازی میکردن تاکتیک تهیین می‌کنند، مدیر عامل بسیجی بازیکن میخره بدون نظر من، بازیکنا برا خودشون حزب و جناح دارن، تماشاچیا و طرفدارا به رهبری یه چیز عجیب غریبی به اسم ‘لیدر’ به جای تشویق ایسلندی دم از توپ و تانگو فشفشه می‌زنن. به جای حلقه گل به سمتم دارن صندلی استادیوم و انواع مصالح ساختمانی پرت میکنن. ۵- فرار: خب با اجازه من یه دو روز برم برای به دنیا اومدن نوهام و زود برگردم. الفرار! کمک! فیفا پول منو از اینا بگیر! دادگاه cas به دادم برس! سازمان ملل، دنیای غرب، Jesus، به دادم برسین! عجب غلطی کردم.

از چی شهر تهران تمجید کرده، آلودگی هوا، ترافیک، آشغالگردی، فقر، مردم بی اعصاب، حاشیه نشینی ... جدی از چی؟

اعتراف زیر شکنجه

باورکنید اینا تصورشون از ایران و تهران اینه که ما وسیله نقلیه شخصیمون الاغه و تو اتوبوس مرغ با خودمون میبریم یا بز میشونیم پشت موتورمون, ورزش اصلیمون هم الک دولکه

مثل اینکه شبا با جوونا خیلی حال دادن بهش کلی شادی کرده ...

perspolis 12 دمت گرم با این تحلیلت، مردم از خندە:))