به گزارش خبرگزاری فارس،انتخاب نایب‌رئیس بانوان در فدراسیون‌های مختلف ورزشی به جرأت می‌تواند یکی از حساس‌ترین انتخاب‌های هر رئیسی باشد موضوعی که شاید در سالهای اخیر در ورزش کشورمان نادیده گرفته شده و به موضوعی پیش پا افتاده و البته پستی تشریفاتی تبدیل شده است، اما آنچه که مهم است اینکه کمیته بین‌المللی المپیک (IOC) برابری در ورزش را در چشم‌انداز برنامه ۲۰۲۰ خود قرار داده و حتی تعداد بانوان در پست‌های مختلف در IOC نسبت به سالهای گذشته رشد چشمگیری داشته است.

از طرفی نکته مهمی که نباید فراموش کنیم اینکه IOC در نظر دارد در بازی‌های المپیک ۲۰۲۰ تعداد مردان و بانوان را برابر کند به همین دلیل این اتفاق مسئولیت مسئولان ورزش کشورمان را در قبال بانوان بیشتر می‌کند.

اما آنچه که در ورزش کشورمان قابل تامل به نظر می‌رسد اینکه پست نایب‌رئیسی بانوان ارزشی ندارد و بیشتر پستی تشریفاتی است. نگاهی کوتاه به فدراسیون‌های مختلف از جمله مدال‌آور نشان می‌دهد یا نایب‌رئیس ندارند و یا اگر دارند اطلاعی از رشته‌ای که در آن فعالیت می‌کنند، ندارند.

فدراسیون‌هایی مثل اسکی و والیبال در حال حاضر نایب‌رئیس ندارند و در فدراسیونی مثل فوتبال نایب‌رئیس اصلا اطلاعی از وضعیت تیم‌ها ندارد اگرچه تلاش می‌کند تا خودش را با شرایط وفق دهد و در جریان امور قرار بگیرد، اما با توجه به اینکه تخصصی در این رشته ورزشی ندارد به نظر می‌رسد هنوز نتوانسته موفقیتی به دست آورد.

روز گذشته لیلا صوفی‌زاده و محمدرضا ساکت مدیر تیم‌های ملی در جلسه با نمایندگان تیم‌های لیگ برتری اقلام ورزشی فیفا را در اختیار تیم‌ها گذاشتند، اما کاملا مشخص است که درد تیم‌های لیگ برتری اقلام ورزشی مثل لباس و توپ نیست. درد فوتبال و فوتسال بانوان چیزی بیشتر از وسایل ورزشی است که بارها از زبان مربیان و بازیکنان جاری شده اما فریاد نزده در نطفه خفه شده است.

درد فوتبال بانوان اسپانسرهای ورزشی است. درد فوتبال حضور افرادی است که هیچ آگاهی از این رشته ندارند و امور کار را در دست می‌گیرند.

صوفی‌زاده نایب‌رئیس بانوان فدراسیون فوتبال در حالی روز گذشته مقابل یک دوربین و یک خبرنگار به سوالات پاسخ داد که به نظر می‌رسید بسیار دستپاچه است و بارها از دوربین خواست تا مصاحبه‌اش را قطع کرده و دوباره حرف‌هایش را مطرح کند.

چنین اتفاقی عدم تسلط به ورزش را نشان می‌دهد، هر چند منکر تحصیلات آکادمیک وی نمی‌شویم، اما صوفی‌زاده اصلا از جنس فوتبال نیست و دغدغه‌های فوتبال را نمی‌داند. در جلسات AFC حضور نداشته و نمی‌داند در کمیته بانوان کنفدراسیون فوتبال بانوان چه خبر است.

هنگامی که از وی درباره فوتسال بانوان و عدم نتیجه‌گیری‌اش در تورنمنت روسیه سوال می‌شود پاسخش این است که این تیم سال گذشته هم همین نتیجه را گرفته است! اما نکته اینجاست که فوتسال بانوان ایران که عنوان قهرمانی جام ملت‌های آسیا را در کارنامه داشته چرا نباید از سال گذشته تا الان گل‌های خورده‌اش را کمتر کند؟

تیم ملی فوتسال بانوان قرار است در مسابقات داخل سالن آسیا شرکت کند، اما آیا می‌توان امیدوار بود نایب‌قهرمانی دوره قبل تکرار شده و حتی به قهرمانی رسید؟ فوتسالی که حتی برای دیدار دوستانه مقابل روسیه لباس نداشت. فوتسالی که تا بازیکنانش از دردهای تیم ملی می‌گویند مهر اخراج بر پیشانی‌شان می‌خورد.

اینها دردهای فوتسال و فوتبال بانوان است که امید می‌رود گوشی برای شنیدن وجود داشته باشد.