رحیم رحیمی‌مقدم در گفت‌وگو با ایسنا، درباره فضای شکل گرفته علیه داوری‌ها در لیگ برتر فوتبال و اشتباه‌های پی‌درپی داوران اظهار کرد: این مسئله از مدیریت ناشی می‌شود. ماجرا از پارسال و اختلاف‌های دپارتمان و کمیته داوران شروع شد. اکنون هم در جامعه داوری جوان‌گرایی شده و بازیکنان به آن صورت شناختی از داوران جدید ندارند و داوران هم میدان دیده نیستند.

او ادامه داد:‌ اشتباه داوران امسال بیشتر از سال‌های قبل است و در یک کلام می‌توان گفت داوران به خودباوری نرسیده‌اند. حتی اعتراض‌های زیاد باعث شده داوران خوب ما هم خود را باور نداشته باشند. داور باید اطلاعات داوری خود را بالا ببرد و از فنون روان‌شناسی بهره ببرد. داوری نیازمند شجاعت و شهامت است و یک داور نباید تحت تاثیر حرف تماشاگران یا انتقادهای بعضا مغرضانه قرار بگیرد.

داور بین‌المللی سابق فوتبال ایران همچنین با بیان این که به تیم‌های فوتبال حق می‌دهد که از وضعیت داوری ناراضی باشند، افزود: برخی تیم‌ها که پرطرفدار هم هستند امسال بدبیاری داشته‌اند و اشتباه‌های داوران در چند صحنه هم دست به دست هم داد تا وضعیت این تیم‌ها خراب شود و حالا برای خروج از این وضع به داوران هجمه وارد می‌کنند. خدا شاهد است که داوران ما از این مسائل مبرا هستند و فقط باید به خودباوری برسند و تمرین کنند.

رحیمی‌مقدم در ادامه با انتقاد از عذرخواهی‌های پی‌درپی داوران پس از اشتباه‌های فاحش گفت: عذرخواهی یک داور زمانی قابل باور است که عملکرد خوبی داشته باشد و در یک بازه زمانی بلندمدت یک اشتباه تاثیرگذار انجام دهد. در فصل پانزدهم لیگ برتر شاهدیم که هر هفته یک داور از تیم یا باشگاهی عذرخواهی می‌کند. عذرخواهی واقعی این است که داور اشتباهش را جبران کند و در هفته‌های بعد قضاوت بهتری داشته باشد.

وی افزود: داوری در کشور ما از نظر اجتماعی سطح خیلی پایینی دارد. در کشورهای دیگر به داوران خیلی خوب می‌رسند و به آنها احترام زیادی می‌گذارند و در کنارش با اشتباه‌های آنها هم شدید برخورد می‌کنند. در فوتبال روز دنیا حتی بهترین داوران با اولین اشتباه از یک تورنمنت اخراج می‌شوند و این مسئله به داوران جوان می‌فهماند که باید برای کارشان ارزش قائل شوند.

این داور سابق فوتبال ایران همچنین گفت: وضعیت داوران از نظر اجتماعی و مالی به گونه‌ای است که فکر می‌کنند برای خودشان قضاوت می‌کنند و برای کارشان چندان ارزش قائل نیستند چون نظام تشویق و تنبیه در داوری فوتبال ایران ملموس نیست.

رحیمی‌مقدم انتقادی هم از دپارتمان داوری فدراسیون فوتبال داشت و گفت: چرا وقتی حسین عسگری جایش را به مسعود عنایت داد برخی از داوران که پارسال قضاوت می‌کردند، از دور خارج شدند؟ چرا وقتی مسئول دپارتمان عوض شد، برخی از داوران را کنار گذاشتند. چطور می‌شود داوری که پارسال خوب قضاوت می‌کرد امسال قضاوت نکند؟

او ادامه داد: مسئولان فوتبال ایران باید به این باور برسند که به داوری فوتبال به چشم داوری حسن و حسین نگاه نکنند. باید بپذیریم که دپارتمان داوری باید از نظر نرم‌افزاری آن قدر قوی باشد که با تغییر مسئول رده بالای آن،‌ برنامه‌ها دستخوش تغییر فاحش نشوند.

وی همچنین گفت: داوران جوان هم باید بدانند که برای پیشرفت کردن و پیشگیری از اشتباه‌ها باید تمرین زیادی انجام دهند. خود من زمانی که داور بودم حتی در زمستان آن قدر در شهرمان تمرین می‌کردم که گاهی مردم می‌گفتند دیوانه است. این دیوانه برای آن تمرین می‌کرد که اگر ناگهان از سوی AFC ابلاغی به دستش می‌رسید، آماده کار باشد چون به AFC نمی‌توانستم بگویم که در شهرم برف آمده و نتوانستم تمرین کنم.

رحیمی‌مقدم افزود: بنابراین نمی‌شود گفت که فلان داور به این خاطر در یک بازی قضاوت بدی داشته که چندین هفته قضاوت نکرده و روحیه‌اش خراب بوده است بلکه باید بگویم داور چند هفته تمرین نکرده، به کارش رسیده، خورده و خوابیده و چون آماده نبوده،‌ قضاوت بدی انجام داده است. اکنون خود من از بسیاری از داوران حاضر در لیگ برتر آماده‌ترم!

وی ادامه داد: نباید آمادگی جسمی داوران به یک تست ۲ دقیقه‌ای خلاصه شود بلکه باید داوران برای ۹۰ دقیقه دویدن آماده باشند. همان اشتباهی که جهانبازی در بازی پرسپولیس و ذوب آهن کرد حاصل همین مسئله بود. او در این صحنه از تجربه‌اش استفاده کرد و سوت زد که از شانس بدش اشتباه از آب درآمد اما اگر داور بدن آماده داشته باشد و به صحنه‌ها نزدیک باشد، از هر ۱۰ سوت یکی باید این گونه اشتباه دربیاید.

رحیمی‌مقدم در ادامه گفت: داوران ما سالم هستند اما شاید مشکلات زندگی و شغلی‌شان باعث شده که کم به داوری کردن اهمیت بدهند. من اینجا می‌خواهم یک حرف به این داوران بزنم و آن این است که اگر می‌خواهند در کارشان موفق شوند، یا به داوری‌شان برسند یا این کار را ترک کنند و به مشکلات شخصی‌شان رسیدگی کنند. مشکل داور به خودش مربوط است. یک داور یا می‌پذیرد که شغل داوری مشکلاتی دارد و کارش را انجام می‌دهد یا آن را ترک و با مشکلات دیگر زندگی‌اش زندگی می‌کند.