به گزارش ایسنا، یکی از راه‌های برون رفت از شرایط بد و رسیدن به پیشرفت در فوتبال پرداختن به فوتبال پایه است. بها دادن به استعدادهای نوجوان در فوتبال امری است که همواره در همه جای جهان به نتیجه مطلوب رسیده و هیچ جایی نیست که از پرداختن به فوتبال پایه ضرر کرده باشد.

فوتبال ایران در سال‌های ابتدایی شکل‌گیری‌اش کاملا بر اساس سازندگی بنا نهاده شده بود. باشگاه‌هایی مثل شاهین، دارایی، کیان، شعاع، بانک ملی، بانک تجارت، راه آهن و مانند این‌ها از جنس سازندگی بودند. نتیجه کار این گونه باشگاه‌ها شکوفا شدن استعدادهایی بود که سال‌ها تیم ملی و باشگاه‌های فوتبال ایران را تامین می‌کرد؛ بازیکنانی که امروز هم به نیکی از حضورشان در آن تیم‌ها یاد می‌کنند و از غیبت‌شان در فوتبال امروز ایران گله می‌کنند.

سازندگی و پرداختن به استعدادها اصول خاص خود را دارد. یکی از مهم‌ترین راه‌های به نتیجه رسیدن در فوتبال پایه ایجاد انگیزه در بین کسانی است که تن به این کار می‌دهند. افرادی که عمر خود را وقف فوتبال پایه می‌کنند، اگر از سوی نهادهای اجرایی و مسئول با پاداش درخور مواجه شوند انگیزه زیادی برای کار کردن پیدا می‌کنند.

سازمان لیگ فوتبال ایران امسال طرح جالب توجه و تحسین برانگیزی را ارائه داده که بر اساس آن تیم‌های لیگ برتری که دارای تیم "ب" هستند می‌توانند دو نوبت در طول فصل از تیم "ب" خود بازیکن بگیرند و آن بازیکنان می‌توانند تا پایان فصل در تیم‌های خود بمانند.

در قانون مصوب سازمان لیگ آمده که تیم‌های "ب" باید طوری تشکیل شوند که حداقل ۱۵ بازیکن‌شان بومی باشند. این تیم‌ها علاوه بر این که در دو بازه زمانی مشخص برای نقل و انتقالات (ابتدای فصل و نیم‌فصل) در نقل و انتقالات شرکت کنند این امکان را دارند که در دو بازی زمانی حدفاصل هفته‌های ۱۰ و ۱۱ در نیم‌فصل اول و هفته‌های ۲۰ و ۲۱ در نیم‌فصل دوم با تیم دوم خود با رعایت سقف تعداد بازیکن، بدون محدودیت تبادل بازیکن داشته باشند. (آیین‌نامه نقل و انتقالات لیگ، بخش پنجم از بند ۱۲ ماده ۲۸)

این اقدام سازمان لیگ بسیار پسندیده و قابل تحسین است چرا که باعث می‌شود تیم‌های حرفه‌ای حاضر در لیگ برتر بهای بیشتری به بازیکنان جوان بومی بدهند و برای استفاده از این فرصت استعدادهای جوان شهر خود را بیایند و روی آنها سرمایه گذاری کنند.

البته در قانون مصوب سازمان لیگ اشاره‌ای به جوان بودن بازیکنان تیم دوم نشده و تیم‌ها برای استفاده از بازیکنان جوان اجبار ندارند اما ماهیت این بند از آیین‌نامه به گونه‌ای است که خود‌به‌خود تیم‌ها را به سمت یافتن بازیکنان با استعداد و جوان سوق می‌دهد.

جای طرح‌هایی از این دست در فوتبال ایران خالی است و باید همتی وجود داشته باشد و شجاعتی که ساختارهای قدیمی و گاهی پوسیده و تکراری جای خود را به طرح‌هایی نوین و آینده‌ساز بدهند.