انتخاب سرمربی خارجی در برهه کنونی، حکایت مسکن برای بیماری مزمن است. فوتبالی که هنوز از نداشتن کمک داور ویدیویی رنج می‌برد و اکثر کشورهای متوسط آسیایی این تکنولوژی را خریداری و راه‌اندازی کردند، مربی خارجی حتی امثال پاکو خمس یا ژوزه مورایس را بیاورند که چه کمکی به فوتبال ملی شود!؟
زمانی که هنوز منابع مالی پرداخت خسارت ویلموتس را ندارند و از مهیا کردن خواسته‌های حرفه‌ایی از زمین تا دیدارهای دوستانه با تیم‌های بزرگ عاجز هستند. امیر قلعه‌نوعی با توجه به شناخت و عطش موفقیت و جبران جام ملتهای ۲۰۰۷ می‌تواند بهتری گزینه باشد!؟