دل می‌کنیم. دلشوره‌‌هایمان را بیرون می‌ریزیم. خبرنگارهای راهی شده از تهران به بیروت. میخکوب نشسته روی این صندلی‌های کوچک و تنگ مینی‌بوس. خسته. بی حوصله. خبرنگار لبنانی خطاب به مربی تیم ملی‌شان برابر همه آنها در مصاحبه مطبوعاتی نهیب زده. گفته "خفه شو". گفته "دهانت را ببند". آنها با شکیبایی خشم‌شان را پنهان کرده‌اند. دلشوره‌هایشان را. دریافته‌اند دیگر نام کی‌روش برای فوتبال ایران کارساز نیست. دریافته‌اند ترکیب اصلی کی‌روش برابر لبنان طی کمتر از ۳۰ دقیقه بر باد رفته. در آغاز نیمه دوم بدل به تیمی دیگر شده. با تعویض‌های استیصال گونه. با جابه جا شدن های جواب ندادنی. بی ثمر. محمد قاضی جای کریم انصاری ‌فرد را ‌گرفته و احسان حاج‌صفی جای پژمان نوری را. کمی بعد محمد غلامی جای محمدرضا خلعتبری را. تیمی دیگر. حرکاتی دیگر. تیمی بدون توانایی در گشودن دروازه. در کسب نتیجه. دریافته بودند آن ترکیب به جایی نمی‌رسید که نرسید. نه نرسید... مینی بوس فرسوده و خاک گرفته جلو می رود. جلو می رود و همه با چهره‌های در هم گرفته زیر لب زمزمه می‌کنیم "فوتبال حرفه‌ای نشده. پولکی شده. بی تدبیر. بی عشق". چند نفری از بازی با کره جنوبی حرف می زنند. از آینده. باز هم آینده