هواداران استقلال درحالی با حمله‌ی کادر فنی و کاپیتان استقلال روبه‌رو شده اند که کمترین نقش را در شکست استقلال برابر الهلال داشته‌اند. بگذارید کمی منصفانه‌تر به ماجرا نگاه کنیم. استقلال در طول ۹۰ دقیقه هیچ موقعیت صد در صد گلی را بدست نیاورد و شاگردان قلعه‌نویی تا دقیقه ۹۰ از حمایت بی‌دریغ هواداران استقلال برخوردار بودند. در حالی که کمتر از پنج دقیقه به پایان بازی با استقلال باقی مانده بود، هواداران استقلال شروع به تشویق فرهاد مجیدی کردند اما انصاف این بود که کاپیتان و کادر فنی استقلال این شهامت را داشتند تا شکست برابر الهلال را به ۸۰ هزار هواداری که با وجود ساعت بد بازی به ورزشگاه آمده بودند، نسبت ندهند.(جالب این که ساعت بازی هم به خاطر شاهکار و اشتباه عجیب علی امیری معاون باشگاه استقلال به ساعت ۲۱ موکول شده بود) هوادارانی‌ که در بازی با تراکتورسازی یار یازدهم استقلال از سوی کادر فنی استقلال لقب داده شدند، این روزها با هواداران تیم رقیب مقایسه می‌شوند. امیر قلعه‌نویی در نشست خبری ادعا کرد عملکرد استقلال در خارج از خانه بهتر از بازی‌های داخلی است، صحبتی که با نگاه به نتایج لیگ برتر، درست نخواهد بود. استقلال در رقابت‌های این فصل لیگ برتر در ۱۴ بازی میزبان و در ۱۶ بازی مهمان بوده است. استقلال در بازی‌های خانگی موفق به کسب ده پیروزی و در بازی‌های خارج از خانه تنها هفت بار پیروز شده است. استقلال در داخل خانه تنها یکبار شکست خورده و در خارج از تهران سه بار شکست خورده است. از امیر قلعه‌نویی توقع می‌رفت تا با قبول اشتباهات تاکتیکی مردانش، از هواداران استقلال تقدیر کند و مسئولیت شکست را برعهده بگیرد. تیم او برخلاف الهلال و همین‌طور شرایط تیمش در بازی رفت هیچ فرصت مسلم گلزنی نداشت. اگر قلعه‌نویی از هواداران استقلال به علت پرتاب نارنجک انتقاد می‌کرد، شاید منطقی‌تر بود ولی تشویق دو دقیقه‌ای فرهاد مجیدی در ۵ دقیقه پایانی دیدار استقلال و الهلال، آیا توجیه کننده بازی ضعیف استقلال خواهد بود؟ آیا انداختن توپ به زمین هواداران که از تریبون رسانه‌ای برخوردار نیستند، کاری منطقی است؟